یادمان

سرپرست هیأت تعیین عرصه و حریم شوش: وضعیت شوش مانند میدان نقش جهان بحرانی است

سرپرست هیأت تعیین عرصه و حریم محوطه‌ی تاریخی شوش اعتقاد دارد: وضعیت کنونی شوش مشابه وضع بحرانی میدان نقش جهان اصفهان است و مسئولان میراث فرهنگی خوزستان باید به فکر پاسخی برای این موضوع باشند.

75% - تسوق أونلاين في السعودية مع خصم 25 , أحذية ازياء رياضية الجري للرجال , adidas copa mundials in color today schedule 2016 , نمشي | Latest Nike Air Force 1 Shadow Trainer Releases & Instant Drops , IetpShops , nike air zoom strong black rose gold

محمدتقی عطایی درپی انتشار گفت‌وگویی از مدیرکل میراث فرهنگی و گردشگری خوزستان درباره‌ی «بررسی استخوان‌های انسانی و جانوری پیداشده در شوش»، توضیحی کتبی را در اختیار سرویس میراث فرهنگی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) قرار داد، البته در این مطلب به‌شکل مستقیم به موضوع خبر مورد اشاره پرداخته نشده، بلکه بخشی از اولویت‌ها و دغدغه‌ها برای ثبت جهانی شوش مطرح شده است.

این باستان‌شناس در ابتدای توضیحش آورده است: «به‌تازگی رییس اداره کل میراث فرهنگی استان خوزستان، آقای پورفرخی، طی مصاحبه‌ای درباره‌ی شوش (خبرگزاری ایسنا، تاریخ 8 دی 1391) نکاتی را طرح کرده است. این مصاحبه کوتاه حاوی چند نکته‌ی مهم است که نظر به اهمیت موضوع جا دارد به طرح آن بپردازیم.»

او ادامه داده است: «موضوع اصلی درباره‌ی ثبت جهانی شهر کهن و مجموعه‌ی باستانی شوش است، زیرا موکدا گفته شده که پرونده‌ی ثبت جهانی شوش در مرحله‌ی پردازش اسناد است. از نظر ایشان «مطالعه‌ی استخوان‌های حیوانی و انسانی مکشوفه از شوش» نیز یکی از موارد مورد نیاز تکمیل سند جهانی شوش است. ایشان قبلا در مصاحبه‌ی دیگری نیز از انجام بررسی‌های آرکئوژئوفیزیک به‌عنوان اسناد و مدارک ثبت جهانی خبر داده بود.»

«پرسش این است که مگر مجموعه‌ی باستانی شوش کم‌اهمیت‌تر از پاسارگاد و بم و برج قابوس و سازه‌های آبی شوشتر است و مگر برای آن‌ها چنین تمهیدات یا درست‌تر، چنین تبلیغاتی اندیشیده شده بود؟ به نظر می‌رسد پرداختن به این موضوعات خرد به‌نوعی شانه خالی کردن از وظایف اصلی مدیریت میراث فرهنگی استان خوزستان است. انجام برنامه‌های باستان‌شناسی اعم از بررسی یا کاوش یا مطالعه‌ی بقایای باستان‌شناختی همچون استخوان، جزیی از وظایف مرسوم و رایج باستان‌شناسان است و انجام آن نباید دستاویز تبلیغ برای جبران یا پوشاندن غفلت‌ها و کاستی‌های عظیمی گردد که در نگهداری مجموعه‌ی باستانی شوش رخ داده است.»

«جایگاه و کرسی مدیریت اداره کل میراث فرهنگی خوزستان بالاتر از طرح این‌گونه مباحث عادی است. مدیر میراث خوزستان، در هر زمانی و هر شخصی که باشد، بنا بر اهمیت و تنوع و تکثری که میراث این خطه از میهن ما دارد، باید تلاش گسترده‌ای برای فراهم کردن زمینه‌های صیانت و پژوهش انجام دهد. از جمله‌ی این تلاش‌ها یکی هم به انجام رساندن و تصویب پرونده‌ی عرصه و حریم مجموعه‌ی باستانی شوش است. ثبت شوش در فهرست میراث جهانی بدون برآورده کردن ملزومات و مقدمات آن نه‌تنها اعتباری برای دولت کریمه و مدیریت میراث فرهنگی استان خوزستان به همراه نخواهد داشت، بلکه ممکن است وجهه‌ی موجود را نیز خدشه‌دار کند. آقای پورفرخی باید به این بیاندیشند که وضعیت کنونی شوش مشابه وضع بحرانی میدان نقش جهان اصفهان است و باید به فکر پاسخی برای این موضوع باشند.»

عطایی اظهار کرده است: «اگر بعد از ثبت شوش در فهرست میراث جهانی، ساختمان‌های بلندمرتبه در جوار آپادانا رشد کنند، روی نهشته‌های باستانی زباله تخلیه شود یا عرصه‌های باستانی با ساخت‌وسازهای جدید بلعیده شود، با اخطار یونسکو مواجهه خواهد شد و در صورت بی‌توجهی، شوش از پرونده‌ی میراث جهانی خارج خواهد شد که لطمه‌ی بسیار بدی به وجهه‌ی دولت و حاکمیت کشور ما در مجامع جهانی و منطقه‌یی بر جای خواهد نهاد.»

«پس بهتر است ایشان به جای پرداختن به موضوعات معمول باستان‌شناختی از قبیل مطالعه‌ی استخوان‌ها یا بررسی آرکئوژئوفیزیک، به وظایف اصلی و کلان خود بپرازند. بی‌شک مهم‌ترین موضوع در استان خوزستان برای ریاست اداره کل میراث فرهنگی رسیدگی متعهدانه و مستمر به پرونده‌ی عرصه و حریم محوطه‌ی باستانی شوش است.»

سرپرست هیأت تعیین عرصه و حریم محوطه‌ی تاریخی شوش در پایان اضافه کرده است: «به یاد داشته باشیم که ثبت شوش تنها زمانی برای مدیران و دولتمردان ما اعتباری محسوب می‌شود که بتوانیم از عهده‌ی تعهدات‌مان هم در قبال آن برآییم. ثبت یک اثر در فهرست میراث جهانی بدون وجود پشتوانه‌های حمایتی و الزام‌آور ملی، یک خطر بالقوه در کمین آبروی کشور خواهد بود.»

• < قبلی
• بعدی >