یادمان

نگاه یک چشمی به شهر باستانی! - شوش جهانی = ۱۲۰۰ منهای ۸۰۰؟

صبح امروز (21 مردادماه) معاون میراث‌فرهنگی کشور درحالی مشخص شدن اندازه واقعی شهر باستانی شوش را منوط به برگزاری آخرین جلسه کارشناسی صاحبنظران و باستان‌شناسان این حوزه دانست که برخی از مدیران و کارشناسان شهر باستانی شوش از ثبت ۴۰۰ هکتاری این محوطه باستانی و شرایط ثبت آن در یونسکو خبر دادند.

adidas born original women costume for sale - تسوق تشكيلة اديداس اوريجينالز للرجال مع تخفيضات 25 , نمشي - 75% أونلاين في السعودية | SBD - 100 Release Date - nike free hyperfeel cheap women boots shoes sale Tech Grey CT8527 - lunar glides by nike cleats for sale on craigslist

خبرگزاری میراث‌فرهنگی ـ گروه میراث‌فرهنگی ـ با اینکه نزدیک به دوماه از انتشار مداوم گزارش‌های متعدد از وضعیت پرونده شهر باستانی شوش می‌گذرد، اما هنوز اندازه و مساحت واقعی این شهر باستانی که قرار است در فهرست آثار جهانی یونسکو قرار بگیرد از سوی مدیران میراث‌فرهنگی اعلام نشده است. موضوعی که اعتراض بسیاری از کارشناسان را برانگیخته و حتی مورد نقد برخی از رسانه‌ها نیز قرار گرفته است. 
 
در این میان خبرگزاری میراث‌فرهنگی طی تماس تلفنی که با معاون میراث‌فرهنگی کشور داشت خواستار اعلام اندازه دقیق و واقعی عرصه باستانی شوش شد. عرصه‌ای که باستان‌شناسان پیشتر با گمانه‌زنی‌های متعدد اندازه واقعی آن را 1200 هکتار اعلام کرده بودند. 
 
اما «محمدحسن طالبیان» معاون میراث‌فرهنگی کشور باز هم روال گذشته را در پیش گرفت و بدون آنکه اندازه واقعی این شهر باستانی را اعلام کند به آخرین جلسه کارشناسی صاحبنظران این حوزه اشاره کرد که قرار است صبح فردا (۲۲ مرداد) برگزار شود.
 
او گفت: «تا زمانی‌که آخرین جلسه کارشناسی برگزار نشود و  کارشناسان و صاحبنظران نظر قطعی خود را اعلام نکنند، اندازه دقیق عرصه و حریم شوش اعلام نمی‌شود».
 
به‌گفته طالبیان، وضعیت شهر باستانی‌ شوش به گونه‌ای است که باید تمامی کارشناسان و باستان‌شناسان  به یک خرد جمعی برسند و پس از آن نظر نهایی اعلام شود.
 
او همچنین تاکید کرد: «در جلسه‌ای که فردا صبح تشکیل می‌شود اگر گروه باستان‌شناسی و کارشناسی به نتیجه نهایی رسیدند اندازه واقعی شوش اعلام می‌شود در غیر اینصورت جلسات دیگری برگزار می‌شود تا تصمیم نهایی با اطمینان و بدون کوچکترین شبهه‌ای گرفته شود.»
 
این درحالی است که صبح امروز گزارشی از روند آماده‌سازی شوش برای ثبت جهانی سریع آن توسط معاون دفتر امور پایگاه‌های میراث فرهنگی و هیات همراهش در پایگاه میراث فرهنگی و گردشگری شوش در پورتال سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری منتشر شد.
 
در این گزارش آرش میلانی‌نیا معاون دفتر امور پایگاه‌های میراث فرهنگی، فریبا کریمی رییس اداره شناسایی و نظارت این دفتر، ساره ضیایی مسوول امور بین‌الملل این دفتر و همچنین فیروزه سالاری کارشناس دفتر تدوین پرونده‌های ثبت جهانی، با حضور در محوطه تاریخی 400 هکتاری شوش و قلعه میراث فرهنگی، روند آماده‌سازی پرونده محوطه باستانی شوش را بررسی و تشریح کردند.
 
همچنین یکی از کارشناسان پایگاه میراث‌فرهنگی شوش پس از انتشار این گزارش از ثبت 400 هکتاری محوطه باستانی شوش در پرونده میراث جهانی یونسکو خبر داد. موضوعی که پیشتر مدیر پایگاه تاریخی شوش در گفت و گو با CHN به تایید آن پرداخته بود.
 
به‌نظر می‌رسد پس از این اظهار نظرها، پرونده‌ی میراث جهانی شوش پس از کلی افت‌و خیز و امروز و فردای مسئولان میراث‌فرهنگی صرفا محدوده‌ 400 هکتاری را دربرمی‌گیرد و در فهرست آثار جهانی ثبت خواهد شد.
 
محدوده‌ای که مسؤولان دولت قبل سازمان میراث‌فرهنگی (صادق محمدی و حمید بقایی) برخلاف نظر باستان‌شناسان اصرار به کاهش آن به 400 هکتار داشتند.
 
با این حال پژوهشگران و باستان‌شناسان معتقدند که محدوده شوش بسیار وسیعتر از محدوده 400 هکتاری است. آن‌ها معتقدند تپه‌های «بندبال»، «جوی»، «بوهلان» و «جعفرآباد» که در فاصله‌ 4 تا 10 کیلومتری شوش قرار دارند از جمله محوطه‌های کاوش‌شده و معروفی‌اند که جزئی از اقمار شوش به شمار می‌آیند و باید در پرونده‌ی «مجموعه باستانی شوش» قرار گیرند.
 
همچنین بقایای شهر ساسانی «ایوان کرخه» در 20 کیلومتری شوش هم که ایجاد آن ربط و پیوند مستقیمی با شهر شوش داشته باید جزئی از این پرونده باشد؛ یعنی در این پرونده به جای آنکه فقط به «هسته‌ی اصلی بقایای بازمانده شوش» - که اکنون حدود 1200 هکتار است - بسنده شود، باید عناصر و اجزای دیگری که با شوش در پیوند مستقیم‌اند را نیز افزود و به عنوان یک مجموعه به ثبت رساند. حتی باید توجه دقیق‌تری به منظر فرهنگی- طبیعی شوش داشت.
 
کارشناسان در گزارشی که به رسانه‌ها ارسال کرده‌اند همچنان تاکید دارند که رودخانه‌ی «شائور» جزء جدایی‌ناپذیری از شهر باستانی شوش است و علاوه بر اهمیتش به عنوان میراث طبیعی، در برآمدن و تداوم تاریخی شوش نقشی حیاتی داشته است. بیشه‌زارهای بکر و کم‌مانند رود «کرخه» نیز جزء منظر فرهنگی و طبیعی شوش است.
 
این درحالی است که اگر شوش 400 هکتاری به ثبت جهانی برسد به معنای آن است که مسئولان بدون آنکه از لایه‌های مختلف فرهنگی، تمدنی، جغرافیایی – تاریخی، فرهنگی، سیاسی و انسانی شوش شناخت داشته باشند به ثبت آن پرداخته‌اند و این موضوع آسیب جدی را در آینده متوجه این محوطه باستانی خواهد کرد.

• < قبلی
• بعدی >