یادمان

در کیش چه چیز حراج خواهد شد؟

برگرفته از ماهنامه خواندنی شماره 64، سال نهم، آذر و دی 1389، رویه 19

در روزهای اخیر، مساله‌ی حراج اشیای تاریخی کشور، آن هم در جزیره‌ی کیش، سر و صداهای زیادی بلند کرده است.
مساله این‌جاست که حراجی‌های مهم مانند «سابتی»، لندن، ویژه‌ی حراج اشیای غارتی و دزدی از کشورهایی مانند کشور ماست. در این حراجی، کم‌تر اشیایی که منشا آن انگلیسی باشد، به چشم می‌خورد. همین حراجی در مستعمره‌ی پنهان انگلیس یعنی امارات نیز، شعبه‌ای باز کرده است و در آن‌جا نیز اشیای غارتی و دزدی از کشور ما و چند کشور دیگر، مورد حراج قرار می‌گیرد. زیرا بیابان‌گردان اماراتی که چیزی ندارند که ارزش تاریخی یا عرضه در یک حراج بین‌المللی داشته باشد. حتا عمر «پسر» پدر شیخ دوبی نیز، در حد عمر میانگین یک انسان است.
از سوی دیگر، شمار زیادی از خریداران اشیای غارتی و دزدی شده از ایران، مصر و... بیش‌تر شیخ‌های عرب و حکومت‌های به اصطلاح عربی می‌باشند که با پول بادآورده‌ی نفت و امر بری از غرب، هستند. آن‌ها با تشکیل موزه‌های شخصی و یا قرار دادن آن‌ها در موزه‌ی به اصطلاح ملی، آثار ایرانی را در آن‌ها قرار می‌دهند و برای آن‌ها هویت عربی جعل می‌کنند و پس از گذشت چند سال، ادعای تاریخ و تمدن می‌کنند.
البته سامان‌دهی خرید و فروش اشیای مجاز قدیمی (حداکثر با عمری برابر 50 سال)، آن با ارزشیابی‌ها و کارشناسی‌های لازم و شناسنامه‌دار کردن آن‌ها و...)، کار بسیار خوبی است.  اما چوب حراج زدن بر یادمان‌های تاریخی این کشور، آن هم از سوی سازمانی که برای نگاهداری و حراست از این اشیا به وجود آمده است، زشت‌کاری بزرگی است.
از سوی دیگر، گزینش جزیره‌ی کیش به عنوان یک منطقه‌ی آزاد، برای این کار، این شبهه را برمی‌انگیزد که این کار با توجه به ساز و کار منطقه‌ی آزاد، می‌تواند قاچاق را قانونی کند. یعنی به فهرست بلندبالای کالاهای قاچاق که از منطقه‌های آزاد (در مورادی آزادراهه) وارد کشور می‌شود و یا از کشور خارج می‌گردد، اشیای تاریخی ایران نیز افزوده شود.

• < قبلی
• بعدی >