یادمان

آلاچیق قاجاری قصر معتادان شد

آلاچیق قاجاری باغ موزه قصر که طی سالهای اخیر از این باغ موزه جدا شده اکنون نه تنها در معرض تخریب است بلکه به پاتوقی برای استعمال مواد مخدر توسط معتادان تبدیل شده است.

nike flex contact boys shoes gray - Nike Air Force 1 Shadow Cashmere/Pale Coral - Pure Violet CI0919 - 700 | boys nike jordan retro flyknit shoes women High OG Panda - air max 95 cool grey neon yellow - Grailify

به گزارش خبرنگار مهر، زندان قصر اولین زندان متمرکز تهران بود که اکنون به عنوان باغ موزه قصر کاربری دارد. این بنای تاریخی سال ۱۳۰۸ توسط رضا شاه افتتاح شد و تا زمان ساخت زندان اوین در دهه چهل، این زندان تنها زندان پایتخت بود. در این دوران زندان قصر توسعه زیادی پیدا کرد. پس از انقلاب این زندان محل حبس زندانیان غیر سیاسی بود.

در سال ۱۳۸۳این زندان تعطیل شد و شهرداری شروع به تخریب بخشهائی از زندان کرد. باپیگیری کانون زندانیان سیاسی قبل از انقلاب و ثبت زندان به عنوان آثار ملی از تخریب آن جلوگیری و متعاقبا توسط شهرداری به باغ موزه تبدیل شد. سرانجام این باغ موزه در تاریخ ۱۴ آبان ماه ۱۳۹۱ با حضور شهردار تهران و جمعی از هنرمندان برای بازدید عموم افتتاح شد ولی از کل این مجموعه تنها بخش 5 هکتاری آن بیرون از محوطه باغ موزه ماند و در همان زمان موقع مدیریت آن را به شهرداری منطقه 7 دادند.

این محوطه که نامش را بوستان قصر گذاشته اند، توسط یک دیوار آجری کوتاه از کل مجموعه باغ موزه قصر جدا شده است این جدایی دو فضای متفاوت را برای بوستان و باغ موزه قصر به وجود آورده است.

به نحوی که می توان این تفاوت را در نوع نگهداری از فضای سبز، نگهداری از آثار تاریخی موجود در آنها و نوع ترددها مشاهده کرد. علاوه بر این عمارت کلاه فرهنگی یا به عبارت دیگر آلاچیق قاجاری که جزئی از زندان قصر بوده، تحت نظارت و نگهداری شهرداری منطقه است اما بازدیدکنندگان موزه قصر کمتر از وجود این بنای تاریخی خبر دارند.

زمان ساخت این بنای تاریخی نیز اگرچه با ساخت کل زندان قصر همزمان  بوده است اما اکنون تفاوت در نحوه نگهداری از این بنا و بناهای دیگر مجموعه زندان قصر تفاوت زیادی را بین دو مجموعه به وجود آورده است. دیوارهای این آلاچیق قجری از دل نوشته معتادان و مردم محلی سیاه شده است و نشانه های استعمال موارد مخدر به خوبی پیداست.

ولی در این میان مدیر باغ موزه قصر نگهداری از این عمارت را وظیفه خود نمی داند. محمدرضا سعیدی به خبرنگار مهر گفت: مسئولیت نگهداری از باغ 5 هکتاری انتهای قصر و حتی عمارت کلاه فرهنگی با ما نیست.  اگرچه این بنا جزیی از زندان قصر بوده، اما اکنون مسئولیت آن با شهرداری منطقه 7 است.

غیر از وجود این بنای تاریخی که از کل مجموعه زندان قصر جدا افتاده و بر خلاف دیگر بناهای زندان وضعیت مناسبی ندارد، محوطه سازی بوستان و باغ موزه نیز با یکدیگر متفاوت است. بازدیدکنندگانی که از محوطه باغ موزه به انتهای باغ می روند، متوجه این تفاوت می شوند. چمن های باغ موزه را تمیز کرده اند و آب نماهای آن را یک شرکت برای مناسب سازی در دست دارد و پله ها و سنگ فرش آن را هم مرمت کرده اند.

 در این محوطه وسایل بازی فرسوده شده اند و حوض ها و آب نماها مدتهاست بلا استفاده و کثیف معطل مانده اند. حضور اهالی و شهروندان این پارک محلی را از باغ موزه ای که مخصوص بازدیدکنندگان از موزه است، جدا می کند. با این حال کسی که در بوستان قدم می زند، حق ورود به باغ موزه را ندارد چون ماموران به او تذکر می دهند که از راه ورودی اصلی به این محوطه بیاید ولی همه بازدیدکنندگان از موزه می توانند به بوستان نیز بروند.

در مرز میان بوستان و باغ موزه قصر، زمین ورزشی نیز ساخته شده است با این تفاوت که بخشی از دیوار  این زمین متعلق به بخش مربوط به زندانیان سیاسی قبل از انقلاب زندان قصر بوده است ولی حق همسایگی باغ موزه در آن رعایت نمی شود چون روی دیوارهای زندان سیاسی را با اسپری رنگ، سیاه کرده اند.

سوله های بخش غربی محوطه باغ موزه بلااستفاده مانده و بخش دیگری از آن نیز بازار تره و بار است درحالی که می توان از آن به عنوان پارکینگ طبقاتی در خیابان پلیس استفاده کرد.

مدیر مجموعه باغ موزه قصر باز هم مسئولیت این اتفاق را نپذیرفت و به خبرنگار مهر توضیح داد: سیاه کردن یک بنای تاریخی کار درستی نیست ولی این اقدام در مجموعه باغ موزه انجام نشده است بلکه می بایست نگهبان بوستان اجازه چنین کاری را به مردم نمی داد.

سعیدی همچنین درباره اینکه وجود این باغ موزه باعث ترافیک در محدوده خیابان پلیس شده گفت: سوله هایی در سمت غربی این مجموعه قرار دارد که بخشی از آن بازار تره و بار شده است، بخشی دیگر نیز فضای بلا استفاده است که می توان آنها را تخریب و به جای آن پارکینگی ساخت که مشکل حضور جمعیت را نیز حل کند.

 علاوه بر بوستان قصر یک برج تجاری بزرگ هم به حریم این بنای ثبت شده در فهرست میراث ملی تجاوز کرده است به حدی که ساخت و ساز در آن روز به روز پیشرفت می کند، بدون اینکه کسی معترض به این فعالیت غیرقانونی شود.

این مجموعه تجاری تا چند ماه دیگر نه تنها بر بار ترافیکی خیابان پلیس اضافه می کند بلکه حریم باغ موزه قصر را نیز تحت تاثیر قرار می دهد چرا که ارتفاع این بنا بسیار بلندتر از بناهای موجود در باغ موزه است و از هر جای این محوطه نیز می توان شاهد " مجموعه تجاری مریم" بود.

• < قبلی
• بعدی >