زیست بوم
هزار فلامینگو دریاچه ارومیه را ترک کردند
- زيست بوم
- نمایش از یکشنبه, 10 مرداد 1389 11:01
- بازدید: 7443
برگرفته از خبرگزاری مهر
افزایش شوری و پایین آمدن عمق آب، پیوستن جزایر به خشکی، از بین رفتن ذخیره غذایی، کاهش زادآوری و تخریب زیستگاههای پرندگان در دریاچه ارومیه، موجب کاهش تعداد پرندگان شده به طوری که اکنون از صد هزار فلامینگو مهاجر سالهای نه چندان دور به سختی می توان یک جفت از این گونه را یافت.
پرویز بختیاری پرنده شناس و عضو هیئت علمی موسسه پرنده نگری طرلان در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به وضعیت تاسف بار اکولوژی دریاچه ارومیه در سالهای اخیر افزود: اگر وضعیت به همین منوال پیش برود به زودی زمینهای اطراف دریاچه ارومیه به دلیل گسترش شوره زار از بین می روند و حیات انسانی نیز از این فاجعه متاثر می شود.
وی گفت: به شیوه ای باور نکردنی سرنوشت دریاچه اورال شوروی برای دریاچه ارومیه ایران در حال تکرار است و گویا قرار نیست از بحران ویرانگر اورال درس گرفته شود.
به دیدگاه این پرنده شناس، پیوستگی هسته های اصلی حیات به همدیگر، باعث تاثیر جدی اجزای طبیعت بر هم می شود. برای نمونه برداشت آب از منابع تامین کننده آب دریاچه ارومیه باعث بالا رفتن شوری آب در نتیجه کاهش آرتیمیا (تنها موجود زنده دریاچه) و در نهایت کاهش جمعیت پرندگان به دلیل کاهش غذا شده است.
این کارشناس محیط زیست همچنین با استناد به نتایج یک تحقیق علمی در دریاچه ارومیه اضافه کرد: نتایج این تحقیق نشان می دهد 22 برابر ظرفیت و حد معمول از دریاچه ارومیه آب برداشت و در زمینهای کشاورزی و باغات استفاده شده است.
بختیاری فلامینگو را شاخص ترین پرنده دریاچه ارومیه دانست و گفت: با بالا رفتن شوری دریاچه ارومیه جمعیت فلامینگو به دلیل فقر غذایی با کاهش چشمگیری مواجه شده و منطقه را ترک کرده اند و آن تعداد از گونه های مختلف پرنده که در ارومیه مانده اند به این دلیل که بلورهای نمک به اندامهای حرکتیشان می چسبد قادر به پرواز و شنا نیستند و در نهایت می میرند.
وی اظهار داشت: کاهش سطح آب باعث از بین رفتن جزایر داخلی دریاچه شده است. این جزایر به عنوان استراحتگاه و مکانی بسیار با ارزش برای زادآوری پرندگان محسوب می شود که با از بین رفتن آنها، شغال و روباه و دیگر گونه ها با خوردن تخم و جوجه های پرندگان آنها را مجبور به ترک دریاچه می کنند.
این پرنده شناس تاکید کرد: جزایر دوقوزلو با ارزش ترین محل زادآوری پلیکانهای سفید از گونه های حمایت شده است که امروز دیگر جزیره نیست و به خشکی پیوسته و به همین دلیل میزان زادآوری این گونه نیز کاهش یافته است.
این متخصص پرنده شناسی به مشاهدات عینی خود از مهاجرت کوتاه مدت پرنده گان به تالابهای کانی برازان و سد نوروزلو اشاره کرد و گفت: قبلا پرندگان که برای پیدا کردن غذا به این تالابها می آمدند تعداد قابل توجهی پرنده نابالغ همراه خود داشتند اما در دو سال اخیر دیگر از پرندگان نابالغ خبری نیست و حتی تعداد پرندگان بالغ نیز به شدت کاهش یافته است.
وی با اشاره به شمارش بالای صد هزار فلامینگو طی سالهای نخست دهه 80 در دریاچه ارومیه افزود: امروز حتی یک جفت فلامینگو در دریاچه به زحمت پیدا می شود و این نشانه های از بین رفتن حیات در دریاچه ارومیه است.
