یادمان
یک باستان‌شناس امیدوارم تجدید نظر در عرصه و حریم به محوطه‌های باستانی آسیب نزند
- يادمان
- زیر مجموعه: ديده‌بان یادگارهای فرهنگی و طبيعی ایران
- چهارشنبه, 22 تیر 1390 21:28
- آخرین به روز رسانی در چهارشنبه, 22 تیر 1390 21:28
- نمایش از چهارشنبه, 22 تیر 1390 21:28
- بازدید: 4532
برگرفته از ایسنا
یک باستان‌شناس پیشکسوت درباره‌ی تجدید نظر در تعیین عرصه و حریم محوطه‌های تاریخی، گفت: فقط می‌توان امیدوار بود، این کار سبب آسیب رسیدن بیشتر به محوطه‌های باستانی نشود.
حمید خطیب‌شهیدی در گفت‌وگو با خبرنگار بخش میراث فرهنگی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، بیان کرد: زمانی که قرار است برای محوطه‌ای عرصه و حریم تعیین شود تا جایی که شواهد ظاهری مانند پراکندگی سفال وجود داشته باشد، به‌عنوان عرصه در نظر گرفته می‌شود و پس از آن، حریم منظری در است که اگر روزی محوطه‌ی باستانی کاوش شد و آثاری از آن بیرون آمد، شرایط محوطه به‌گونه‌ای باشد که از فاصله‌ی تقریبا دور نیز برای عکس‌برداری قابل استفاده باشد. علاوه بر این، یک حریم زیست‌محیطی داریم، به این معنی که در نزدیکی چنین آثاری کارخانه‌هایی مانند تولید سیمان ایجاد نشود.
او ادامه داد: براساس این موارد، همواره عرصه تا جایی که ممکن است، گسترده در نظر گرفته می‌شود تا در آینده، اشکال‌ها کمتری ایجاد شود؛ اما این‌که در برخی محوطه‌ها مانند هگمتانه که داخل بافت شهری قرار دارند، ممکن است به‌دلیل مسائل و مشکلات قرار باشد، بررسی دقیق‌تری صورت گیرد.
وی افزود: در واقع، از آنچه به‌عنوان تجدید نظر در عرصه و حریم محوطه‌ها مطرح شده است، این برداشت را می‌توان داشت و فقط می‌توان امیدوار بود که سبب آسیب رسیدن بیشتر به آثار باستانی نشود، زیرا عرصه‌ی آثار باستانی در خارج از محوطه‌های شهری معمولا به‌گونه‌ای در نظر گرفته می‌شود که بعدها مشکلی برای آثار پیش نیاید. این مسأله به‌دلیل تعارض‌هایی است که میان شهرداری‌ها و باستان‌شناسان رخ می‌دهد.
