یادمان
«نقد» را به «مخالفت و دشمنی» تعبیر نکنید
- يادمان
- زیر مجموعه: ديده‌بان یادگارهای فرهنگی و طبيعی ایران
- یکشنبه, 12 دی 1389 11:45
- آخرین به روز رسانی در یکشنبه, 12 دی 1389 11:45
- نمایش از یکشنبه, 12 دی 1389 11:45
- بازدید: 5297
بیانیهٔ جمعی از دانش‌آموختگان باستان‌شناسی کشور
در خصوص نامهٔ استادان دانشگاه دربارهٔ پرهیز از چندپاره‌شدنِ سازمان میراث فرهنگی و لزوم تخصص‌گرایی
1- اقدام آگاهانه و مسؤولانهٔ جمعی از استادان فرهیخته و چراغ‌های فروزان آسمان فرهنگ و دانش کشور دربارهٔ لزوم هوشیاری و توجه به نگهداری و صیانت از حریم میراث و فرهنگ و تمدن ایرانی-اسلامی مایهٔ خرسندی است. انتشار این نامه در ماه‌هایی که پیوسته خبر تخریب و نابودی تپه‌ها، محوطه‌ها، امامزاده‌ها، آرامگاه‌ها و بناهای تاریخی (همچون اصفهان عهد صفوی، امامزاده یحیای کاشان، بندر مهروبان، سرای دلگشا و خروج 35 اثر از فهرست آثار ملّی کشور) به گوش می‌رسد، اهمیت دوچندان دارد. انتظار می‌رود همچنان که این صاحب‌نظران و استادان خواستار توجه مضاعف مدیران و مسؤولان به حساسیت‌های فرهنگی کشور شده‌اند، این اعلام نظر به مثابه فرصتی تاریخی نگریسته شود و خصوصاً شاهد توجه به مسألهٔ «تخصص‌گرایی» در حوزهٔ مهم و حساسی چون میراث فرهنگی باشیم.
2- نامهٔ استادان که در آن به رعایت شأن و جایگاه فرهنگیِ ایران در برابر چشمان نظاره‌گر جهانیان تأکید شده است، با استقبال همهٔ رسانه‌ها و فراتر از همهٔ سلایق و علایق سیاسی انتشار و بازتاب یافت. این امر خود نشانگر حساس‌بودن و توجه‌داشتن اهل قلم و اصحاب رسانه نسبت به مسایل میراث فرهنگی کشور و گویای اتفاق نظر دربارهٔ لزوم درایت در تدبیر امور این حوزه است. با این حال، ضرورت دارد که به‌ویژه نسبت به برخورد رسانه‌های جهانی در قبال چگونگی بازتاب محتوای این نامه هشدار داده شود. مقولهٔ میراث فرهنگی مقوله‌ای بشری است و به هیچ وجه نباید دستاویز خصومت‌های عرصه سیاست گردد. بنابراین، هرگونه برداشت سیاسی و غیر فرهنگی از آن نامه را شدیداً محکوم می‌نماییم.
3- با توجه به اهمیت بالای میراث فرهنگی در دنیای معاصر و از آنجا که مدیریت چنین مقوله‌ای درایت و ظرافت ویژه‌ای می‌طلبد، ضروری است تا آحاد ملّت شریف و شهیدپرور ایران اسلامی در سایۀ رهنمودهای مقام معظم رهبری با حفظ وحدت کلمه، نسبت به مشکلات و کاستی‌هایی که در زمینهٔ مدیریت میراث فرهنگی و طبیعی ما وجود دارد چاره بیندیشند. امیدواریم که پیام دلسوزانه و روشنگر این نامه شنیده شود و دست‌های یاری و حمایت برای حراست از حریم میراث فرهنگی گشوده گردد تا در پرتو برنامه‌های کلی کشور و با همت جمیع مسؤولان و صاحب‌نظران، اصلاحات مقتضی در زمینۀ شیوۀ مدیریت و برنامه‌ریزی در این عرصه‌ها به کار گرفته شود. امروزه مدیریت مطلوب در زمینه‌های میراث فرهنگی و طبیعی در صف مقدم ملاحظات کشورها و دولت‌ها جای دارد و غفلت از آن و اتخاذ تصمیم‌های نسنجیده و ناکارشناسانه، از کارآمدیِ این سرمایهٔ ارزشمند در مواجهه با مشکلات جهانِ معاصر می‌کاهد؛ امری که هرگز به صلاح کشور نیست. این نامه نشان داد که نگرانی دربارهٔ وضع بحرانی میراث فرهنگی فقط مختص کارشناسان باستان‌شناسی، مرمت، موزه‌داری و سایر متخصصان و دست‌اندرکاران این حوزه نیست، بلکه بسیاری از فرهیختگان با چشمی نگران، نظاره‌گر اوضاع میراث فرهنگی کشور هستند و تغییر و تحول در رویکرد مدیریتی این حوزه را خواستارند.
4- مدیریت سازمان میراث فرهنگی در جوابیه‌اش به آن نامهٔ معنوی، روشنگر و راهگشا، بیش از آن‌که پیام نامه را به دیدهٔ یک فرصت تاریخی بنگرد و تلاش نماید تا از آن به عنوان فتحِ بابِ مشارکت اهل نظر و صاحبان اندیشه در عرصه‌های کلان میراث فرهنگی بهره‌مند شود، پاسخی ناپخته، فرافکنانه و بی‌بهره از ادبیاتی فرهیخته و عالمانه داده است و «نقد» را به «مخالفت و دشمنی» تعبیر کرده است. بدیهی است که این‌گونه رفتارها و گفتارهای مدیریت سازمان میراث فرهنگی و گردشگری برای جامعه پذیرفتنی نیست. پیشنهاد می‌کنیم که مدیریت سازمان میراث فرهنگی با استقبال از همفکری و همدلی استادان، از چنین فرصت‌هایی بهره ببرد و با تشکیل سمینارها و گردهمایی‌های تخصصی و عمومی –و بی‌آنکه کارشناسان ممنوع‌المصاحبه و خبرنگاران ممنوع‌الحضور شوند- با مشارکت کارشناسان، صاحب‌نظران و اصحاب اندیشه، به بررسی کاستی‌ها پرداخته و برای رفع آنها اقدام نماید. بی‌تردید یکی از نگرانی‌های جدی در نامهٔ استادان توجه به موضوع تخصص‌گرایی و شأن مدیریت تخصصی و پاسخگو بودن مسؤولان و مدیریت آن سازمان است. انتظار می‌رود که پیام روشن و صریح آن نامه در عرصهٔ مدیریت کلان میراث فرهنگی کشور شنیده و به کار بسته شود.
بازتاب این خبر در رسانه‌ها:
