ایران‌بوم

پیش از ایراد سخنان رهبری عالی ایران در زمینه‌ی تعداد سانتریفوژهای مورد نیاز ایران و در آن هنگام که ایران با 1+5 سرگرم چانه زدن بر سرداشتن تعداد اندکی سانتریفوژ و برخورداری از کمترین امکانات در زمینه استفاده صلح آمیز از فناوری هسته‌ای بود، کمی آن سوتر از ایران، هند خود را برای تولید و آزمایش بمب هیدروژنی آماده می‌کرد. جالب اینکه تریبون رسمی یکی از همان 1+5 داشتن چنین تسلیحاتی را برای هند مجاز و حتی ضروری می‌داند و اعلام می‌کند:

«هند برای بهبود تصویر اقتدار جهانی خود و تبدیل شدن به یکی از مراکز نیروهای جهان چند قطبی به بمب هیدروژنی نیاز دارد»
دقیقا این همان سر خطی است که صدای روسیه برای اعلام توانمندی هند در زمینه تولید بمب هیدروژنی در نوشتار خود به کار برده است.
این تریبون دولت روسیه در نوشتاری مفصل توان نظامی هسته ای هند را شرح داده و گسترش آن را برای هند یک « حق » می‌داند.

در این نوشتار، که بر پایه پژوهش‌های همه جانبه سازمان های نظامی و امنیتی فدراسیون روسیه تهیه شده، آمده است:

کارخانه فلزات کمیاب در جنوب هند در نزدیکی شهر مایسور ، اورانیوم تسلیحاتی تولید می‌کند و این مقدار بیشتر از حد لازم برای ناوگان زیردریایی اتمی ( آن کشور ) است. مرکز تحقیقات نظامی IHS Jans این اطلاعات را منتشر کرد. در آینده این امر ممکن است منجر به ساخت بمب هیدروژنی شود. اکنون روسیه ، آمریکا ، چین ، بریتانیا و فرانسه این بمب را دارند. ظهور ششمین کشور جهان که صاحب بمب هیدروژنی است، آنقدرها هم تعجب آور و عجیب به نظر نمی‌آید.

ژنرال بازنشسته ولادیمیر دورکین ، کارشناس مرکز امنیت بین المللی دانشکده دولتی اقتصاد جهانی و ارتباطات بین المللی آکادمی علوم روسیه معتقد است:

این امر کاملا حقیقت دارد. سطح رشته اتمی در هند بسیار بالاست. ضمنا در انرژی هسته ای جهانی این کشور با آمریکا همکاری می کند و این امر باعث می گردد که از تکنولوژی های جدیدی بهره‌مند گردد. هیچ گونه تهدیدی برای امنیت وجود ندارد. هند از مدت ها پیش دولتی هسته ای بوده است. این کشور پتانسیل هسته ای خود را از یک طرف برای مهار پاکستان و از طرف دیگر برای برابری با چین به کار می برد. من هیچ چیز خاصی در این مسئله نمی‌بینم و هیچ موضوع نو و جدیدی برای پاکستان و چین نیست.

هند به طور رسمی پس از سری جدید آزمایش های اتمی در سال 1998 خود را دولتی با تسلیحات هسته ای معرفی کرد. عملیات “ شاکتی» در زمان دولت آتال بیهاری واجبایی صورت گرفت ، یعنی زمانی که حزب جاناتا مانند اکنون ، دولت را در دست داشت.

داشتن این « پرستیژ» برای هند لازم است. ( اما ) من چنین تصوری ندارم که در این لحظه تهدیداتی که به طورمعمول برای امنیت هند وجود دارند تشدید شده باشند طی مدت زمان وجود دو دولت بروز کرده است. بنابراین بمب هیدروژنی هند ، مسئله حفظ هویت و تصویر ملی است. من احساس نمی کنم که بمب هیدروژنی برای پاسخ به تهدیدات ضد امنیتی هند باشد.
کنستانتین سیو کوف ، معاون اول رئیس آکادمی مشکلات ژئوپلیتیکی روسیه نیز می گوید : در آینده ای نزدیک هند می تواند به تمامی سه روش تولید به کارگیری کلاهک هسته ای دست یابد، یعنی هوانوردی ، موشک های بالستیک و زیردریایی های اتمی . و این یک امر حیاتی مهم برای هند است :
جهان به سمت تشدید تنش های نظامی و درگیری ها پیش می رود. هند با تقویت پتانسیل موشکی ـ هسته ای خود می خواهد امنیت کشور را تضمین کند. این امر تلاش قانونی هر کشور و ضرورت عینی برای هند است. چین بمب هیدروژنی دارد. تولید بمب هیدروژنی برای هند ممکن است باعث برانگیختن خشم دیپلماتیک چین و افزایش ( مسابقه ) تسلیحات هسته ای آنها گردد. اما چین درگیری آشکاری را با آمریکا آغاز کرده است. پس چین قدرت خود را از جمله در زمینه هسته ای توسعه و گسترش خواهد داد ، اما نه برای رقابت با هند ، بلکه هدفش آمریکاست.