ایران‌بوم

نیروی دریایی سلطنتی استرالیا نیرویی با کارنامه‌ای قابل بحث در اقیانوس آرام است. دریاسالار «تیم بارت»، فرمانده ی این نیرو در گفتگویی اختصاصی با گزارشگر نشریهٔ «دیپلمات» از مواضع راهبردی نیروی تحت امرش در منطقه، مسائل منطقه ای، روابط با نیروی دریایی چین و پاره ای از دیگر مسائل استراتژیک سخن گفت. دریادار «بارت»، افسر رسته ی هوا- دریا، در ۲۲ دسامبر ۲۰۱۱ به فرماندهی نیروی دریایی استرالیا منصوب شد. بارت دارای تحصیلات عالی در رشته های تاریخ و مسائل دفاعی است. هدف از برگزیدن این مصاحبه برای مطالعه ی خوانندگان، اهمیت یافتن آسیا – اقیانوس آرام در نگاه استراتژیک قدرت‌های جهانی است و آشنایی با دیدگاه‌های افراد تاثیرگذار در تحولات سیاسی – نظامی این منطقه می تواند به ما در تحلیل رخدادهای آتی آسیا – اقیانوس آرام کمک کند. متن گفتگوی نشریه ی « دیپلمات » با فرمانده ی نیروی دریایی استرالیا، در پی از نظرخوانندگان گرامی « روزنامه ی اطلاعات » می‌گذرد.

***

پرسش: از کم و کیف نیروهای خود در مناطق آسیا ـ اقیانوس آرام و جنوب اقیانوس آرام و نیز از اولویت های راهبردی خود برای ما بگویید.

تیم بارت: من در نقش فرمانده ی نیروی دریایی استرالیا باید کلیت مساله ی دفاع و نیز اهداف نیروی دریایی را، تا حدی که ممکن است، گسترش دهم. ناوگان را آماده داشته باشم تا هم در رزمایش ها و عملیات در منطقه شرکت کند و هم برنامه های مشترک نظامی را به اجرا درآورد. بنا‌بر‌این من بیشتر مجری هستم تا این که عامل تعیین و تعریف سیاست‌های دفاعی باشم. نیروی دریایی استرالیا سابقه ای طولانی درحضور در آسیا و اقیانوس آرام دارد. ما در ساز و کارهای غیرمعمول مانند گفتگو با ناوگان کشورهای دیگر مثل مالزی، سنگاپور، اندونزی، تایلند، یا پاپوا گینه ی نو، سابقه داریم. گفتگوهایی که می کنیم خیلی هم مهم است. با این گفتگوها شبکه هایی را بر پا می کنیم و ارتباطاتمان را توسعه می‌دهیم. دراین بین، فرماندهان عالی می‌توانند سریع و راحت با هم صحبت و مشکلات را مرتفع کنند. با همه ی شرکای خودمان برنامه ی ثابتی داریم که به اجرا درمی‌آید. اما مخصوصا در آسیاست که رزمایش‌هایی سالانه یا دو‌سالانه با همه ی کشورهایی که گفتم ، برگزار می کنیم. پیمان‌های مختلف دفاعی هم با برخی از کشورها داریم که همه ی ما را به هم و نیز به زلاندنو و انگلستان می پیوندد. رزمایش‌های مشترک هم داریم که با مالزی، اندونزی و سنگاپور اجرا می‌کنیم. هر یک از این کشورها، کشتی‌ها، زیردریایی‌ها یا قایق های خود را برای همکاری و هماهنگی به مناطق دیگر اعزام می‌کنند. این کارها بر اساس رخدادی فرضی یا بر پایه ی هدف دریایی خاصی به اجرا درمی آید. باید بنیه ی همدیگر را درست بشناسیم تا اگر به کار گروهی نیاز داشته باشیم، هر کس بداند که چه باید بکند و چه می تواند بکند. محکم ترین رابطه را هم با اندونزی داریم که مهم ترین همسایه ی ماست. با اندونزی گشت های مشترک داریم که با قایق های گشتی در آب‌های بین اندونزی و استرالیا اجرا می کنیم که بیشتر هم در نواحی شمال «داروین» است. در باره ی جنوب اقیانوس آرام هم پرسیدید. در آن منطقه هم برنامه های مشابهی در دست اجرا داریم. اما اذعان می کنم که آن برنامه ها اهمیت کارهایی را ندارد که در شمال اجرا می کنیم. در شمال، دامنه برنامه‌های ما حتی مراقبت از ماهیگیران و نظارت بر ماهیگیری غیرقانونی را هم در بر می گیرد. برخی گفتگوها هم بین نیروهای دریایی کشورهای جنوب اقیانوس آرام داریم که البته زلاند نو از این گفتگوها مستثناست. اما این کار هم دامنه ی گسترده ای دارد.

پرسش: اگر بنا باشد نیروی دریایی استرالیا را با دیگر نیروهای دریایی کشورهای شرق یا جنوب شرق آسیا مقایسه کنید،از نظر استعداد و بنیه در چه رتبه ای قرارش می‌دهید؟

تیم بارت: نیروی دریایی ما نیروی متوسطی است. چرا این را قبول نداشته باشیم؟ در منطقه ی ما نیروهای دیگری هستند که از ما بزرگ ترند. در این باره بهتر است از دیگران بپرسید تا بدانید که آنها، ما را در چه مرتبه ای می بینند. اما همان طور که گفتم، اگر قرار باشد نیروی دریایی ما با مثلا ناوگان هفتم دریایی ایالت های متحد آمریکا در رزمایشی شرکت کند، چندان قابلیتی ندارد که از خود بروز دهد. ما فعلا هشت فروند ناو داریم که تحت عملیات به روزرسانی قرار دارند. چهار فروند ناو «اف.اف.جی» هم داریم. کشتی های پشتیبانی و سوخت رسان هم داریم. تعدادی کشتی های کوچک هم داریم که البته نقش آنها در نیروی دریایی مهم است. چند فروند زیردریایی کلاس «کالینز» هم داریم. مضاف بر همه ی اینها، ظرف پنج سال آینده، ناوگان نیروی دریایی را تقویت خواهیم کرد. این برنامه با ورود کشتی های مدرن ۲۵۰۰ تنی به خدمت، آغاز شده است. استعداد هوایی نیروی دریایی هم بناست که تقویت شود. سه فروند ناوشکن هایی را که موشک انداز دارند، ظرف همین سال ها دریافت خواهیم کرد. هلیکوپترهای «سی. هاوک» جدید هم خریده ایم که وارد خدمت شود و جای هلیکوپترهای قدیم ما را بگیرد. نیروی دریایی ما دارد به مرتبه ی قابل قبولی در پیشرفت و مرتبه ی خوبی در عملیات می‌رسد؛ به صورتی که تا پنج سال آینده، اصلا شکل و شمایل نیروی دریایی ما دگرگون خواهد شد.

پرسش: از همسایه ها چیز خاصی مشاهده نشده که به توسعه ی بنیه آبی – خاکی نیروی دریایی شما ربطی داشته باشد؟

تیم بارت: نه. گمانم توسعه ی بنیه ی آبی- خاکی ما و مخصوصا دریافت هلیکوپترهای جدید، به صورتی کاملا شفاف انجام گرفته است. بنا بر این تصمیمی که ما برای خرید این ابزارها گرفته ایم و داریم بنیه ی خودمان را تقویت می کنیم، در کل منطقه با قبول عام مواجه شده است. از طرفی هم، ما در برنامه های گسترده و مشارکتی امنیت دریایی حضور داریم ؛ مانند برنامه ی کمک های انسان دوستانه و مقابله با بلایا. اینها کارهایی است که مناسب حال برخی نیروهای دریایی منطقه است و کاری خلاف منافع و مصالح دیگری، از آن استنباط نشده است.

پرسش: چه مسائلی در منطقه هست که نیروی دریایی استرالیا را به خود مشغول می دارد؟

تیم بارت: یکی از این قبیل مناطق مساله ساز، اطراف دریای جنوبی چین است که فعلا محل تشنج شدید راهبردی و پاره‌ای مناقشات ارضی است. استرالیا در این باره موضع محکمی دارد و در پی آن است تا راهی برای حل این مساله بیابد و جدیتی که برای حل مساله داریم، از آنجا سرچشمه می گیرد که کالاهای موردنیاز استرالیا باید از آب های این منطقه عبور کند تا به مقصد خود در کشور ما برسد. اما مشکلات دیگری هم داریم که بعضی از آنها مسبوق به سابقه نیست؛ مانند افزایش جرایم فراملی، راهزنی دریایی و پاره‌ای فعالیت‌های دیگر. استرالیا در پی عضویت در سازمان «ریکاپ» یعنی « مرکز منطقه ای مبارزه با راهزنی دریایی » است.این مرکز درباره ی راهزنی های دریایی گزارش هایی به صورت منظم تهیه می کند که خصوصا مربوط به جنوب دریای چین، اطراف فیلیپین و تنگه ی «مالاگا» می شود. مشارکت ما در این امر فقط با تامین کشتی های گشت زنی نخواهد بود.در اموری چون مشاوره در مبارزه با راهزنی دریایی که دارای تجاربی هستیم هم مشارکت خواهیم کرد.در اقیانوس آرام مساله ی ماهیگیران غیرمجازمساله ی مهمی است. کشورهای کوچکی همچون میکرونزی هستند که ماهیگیری برایشان به معنای ادامه ی زندگی است. به معنای صادرات و کسب درآمد ارزی است. پس اگر از سوی بقیه ی کشورها خللی به این امر وارد آید، مایه ی نگرانی خواهد بود. ما در امور منطقه ای دیگری که باعث تداوم این قبیل مشکلات می شود که به حیات ملت ها بستگی دارد هم مشارکت می کنیم.

پرسش: اوضاع دریای شرق چین را چه گونه می بینید؟

تیم بارت: آنجا هم یکی از مناطق تحت نظارت ماست. اما لزوما وقت زیادی را در آن منطقه صرف نمی کنیم. بیشتر توجهات ما معطوف به مناقشات مرزی است. به این هم توجه داریم که ملت هایی که دارای مناقشه ی مرزی با همدیگرند، از چه راه هایی به حل آن اقدام می کنند.

پرسش: نیروی دریایی استرالیا چه نظری درباره ی گسترش نیروهای دریایی در پیرامون خود دارد؟

تیم بارت: بایستی بگویم که فعالیت های دیگر نیروها را مخصوصا در امر توسعه ی زیردریایی، به دقت دنبال می کنیم. زیردریایی سرمایه ای راهبردی است و از نظر ما خیلی مهم است که بدانیم زیردریایی هایی که دولت های دیگر می‌خرند، برای چه مقاصدی به کار گرفته می شود. این نکته در کارنامه ی دفاعی ما هم آمده است.

پرسش: اطلاع دارم که فرمانده ی ارشد دفاعی استرالیا برنامه ی منظمی دارد که با همتای چینی خود دیدار و مذاکره می‌کند. در این باره برای ما توضیح بدهید.

تیم بارت: بله … این برنامه را داریم. فرمانده ی ارشد دفاعی استرالیا همین تازگی ها مدتی در چین بود و با همتای چینی خودش مذاکراتی کرد. ما به اتفاق در پی آنیم تا امنیت دریایی را در منطقه تامین کنیم. به همین منظور رزمایش‌هایی برگزار می‌کنیم تا قابلیت های خود را برای همکاری بشناسیم. این جزئی است از کل برنامه ی دفاعی مشترکی که با چین داریم.

پرسش: با علم به این که چین سرگرم توسعه ی نیروی دریایی خود است، نیروی دریایی استرالیا چه هدفی از همکاری با چین دارد؟

تیم بارت: این موضوعی است که در باره ی روابط ما با بقیه ی نیروهای دریایی منطقه هم صدق می کند. ما باید از اهداف آنها در امنیت دریایی آگاه باشیم. من شخصا در برنامه های متعددی بوده ام که به قصد مذاکره با نیروهای دریایی منطقه برگزار شده است. هدف این بوده که متقابلا از برنامه های همدیگر و راه هایی که برای حل مسائل خود داریم، مطلع باشیم.

پرسش: از روابط نیروی دریایی استرالیا با کشورهای شمال شرق آسیا هم برای ما توضیحاتی بدهید.

تیم بارت: ما با ژاپن روابطی قوی داریم. مذاکرات منظم داریم و ظرف ۱۲ ماه گذشته، کشتی های ما در عملیات بین المللی ناوگان ژاپن شرکت داشته و رزمایش های زیردریایی هم به اتفاق به اجرا درآورده ایم. ما با کره جنوبی هم رزمایش هایی بر پایه ی امنیت دریایی اجرا کرده ایم. روابط ما با چین هم در جهت تقویت و توسعه است. تعدادی از کشتی های ما در ماه‌های اخیر از چین دیدن کرده اند و این در چارچوب برنامه ی تقویت روابط بوده است.

پرسش: می‌خواهم از روابط خود با بقیه ی کشورهای جنوب شرق آُسیا هم سخن بگویید؛ مانند رابطه ای که نیروی دریایی شما با میانمار دارد.

تیم بارت: ما با میانمار فعلا رابطه ی رسمی نداریم. برنامه ای هم نداریم که با آنها رزمایشی اجرا کنیم. من در همایش امنیت اقیانوس هند شرکت می کنم. در آن جا مسائل امنیت دریایی میانمار هم بررسی می شود.اما فعلا رابطه ی مستقیمی با آنها نداریم.

پرسش: آیا با کشورهای تایلند، کامبوج، ویتنام و برونئی رابطه دارید؟

تیم بارت: با این کشورها هم رابطه ی رسمی و مستقیم نداریم ؛ اما در همایش های منطقه ای که شرکت می کنیم فرصت دیداربا آنها هم پیش می آید. دررزمایش های منطقه ای هم با نیروهای دریایی آنها آشنا می شویم؛ اما رابطه ی مستقیم بین نیروی دریایی ما و آنها برقرار نیست.

پرسش: تغییر موازنه ی نیروهای آمریکایی درآسیا چه تاثیری بر قدرت عمل نیروی دریایی استرالیا و اهداف راهبردی آن داشته است ؟

تیم بارت: تاثیری بر همکاری های دریایی ما با آمریکا نداشته است. ما با ناوگان پنجم آمریکا که در خاورمیانه مستقر است، بنا به معمول سالیان گذشته، همکاری گسترده داریم. در همین ایام هم قصد داریم یک فروند ناو دیگر را به خاورمیانه مامور کنیم که این پنجاه و هفتمین ماموریت دریایی ما در آن منطقه از دهه ی ۹۰ تا کنون به شمار می آید. با ناوگان هفتم آمریکا هم همکاری خیلی گسترده ای در منطقه اقیانوسیه و آُسیا داریم. رزمایش های مرتب داریم. در خلال مدت زمانی که سپری شده، چند فروند از کشتی‌های ما به ناوگان هفتم آمریکا پیوسته است.

ناوگانی از کشتی های جنگی آمریکا

پرسش: کلاً آینده نیروی دریایی استرالیا را چگونه می‌بینید؟ یعنی از نظر تغییر موازنه ی راهبردی، نیروی شما در منطقه چه نقشی خواهد داشت ؟

تیم بارت: برای ما امکان همکاری‌های آبی- خاکی و انسانی بیشتر خواهد شد. همکاری ما با اتحادیه‌ای که هم اکنون برپاست، به خصوص با آمریکا نیز بیشتر خواهد شد و طبعا نقش ما هم از آنچه در سابق بود، بیشتر و سنگین‌‌تر خواهد شد.

دیپلمات: متشکرم، دریاسالار بارت.

تیم بارت: من هم متشکرم.