ایران‌بوم

دکتر منصور نراقی کارشناس برجسته‌ی هسته‌ای ایران ساکن آلمان، به تازگی نظریه‌ی تازه‌ی خود درباره نو ساختار گیتی در همگرفت فرایند گریز کهکشانها و گسترش سپهر را منتشر کرد. به باور بسیاری از دانشمندان، نظریه‌ی تازه‌ی دکتر منصور نراقی، در خور دریافت جایزه‌ی نوبل می‌باشد. در زیر کوتاه شده‌ی این نظریه، آورده شده است.

برای آگاهی از نظریه‌ی کامل به زبان انگلیسی، آلمانی با رایانامه زیر مکاتبه نمایید:

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید">این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

در سال 1927ادوین هابل Edwin Hubble فیزیک دان نامی، فرمول معروف خود را در باره سرعت گریز کهکشان‌ها اعلام نمود:

v= H0 . r

در این رابطه v سرعت گریز و H0 پایای هابل می باشد که مقدار آن حدود 67 کیلومتر در ثانیه و به ازاء هر مگا پارسک (Mparsec) میباشد. r مسافت ( دوری ) کهکشان ویا جرم کیهانی از زمین میباشد. در این رابطه ذات پایای H0 مشخص نیست اما در مدل نو ساختار گیتی درونمایه این پایا آشکار می شود.

مدل نو ساختار گیتی پایه‌های خود را بر این اصول فیزیکی استوار کرده است که هر کجا شتابی وجود دارد در آنجا نیروهای فیزیکی وارد عمل شده اند. از آنجا که سرعت گریز کهکشان‌ها با فاصله آنها تا زمین رابطه خطی دارد و هر چه مسافت‌ها دورتر باشد، سرعت گریز کهکشان ها و یا اجرام کیهانی نیز بیشتر است، بنابراین در این پدیده کیهانی، ما با نیروهای فیزیکی سرو کار داریم.

از آنجا که نیروهای الکتریکی و مغناطیسی در این پدیده گریز دخالتی ندارند، بنابراین نیروی موثرعامل این گریز، نیروی جرمی است.

این دانشنامه مدل فیزیکی خود را بر این فرض نهاده است که جهان ما را یک پوسته کروی جرمی به شعاع R برابر با 20 میلیارد سال نوری احاطه نموده است که در داخل آن کهکشان ها و اجرام کیهانی که مشاهده می کنیم قرار دارند. هر سال نوری مسافتی است که نور با سرعت 300 هزار کیلومتر در ثانیه در یک سال طی می‌کند.

این پوسته که جرم آن حدود 53 M = 3.10 تا 54 3.10 کیلوگرم، یعنی معادل1010 تا 1011 برابر جرم متوسط یک کهکشان ( راه شیری) محاسبه شده است، جهان ما را پوشانده است. البته میتوان بجای این پوسته کروی، فرم دیگری مانند یک الپسوئید و یا اینکه چاله (حفره) های سیاه black holes را در داخل این پوسته در نظرگرفت که بر هر یک از کهکشان ها و یا اجرام کیهانی درون خود که در فاصله r از زمین قرار دارد، یک نیروی جرمی از چپ و راست وارد میکند. منتجه برداری این دو نیروی جرمی، عامل کشنده ای است که این کهکشان و یا جرم کیهانی را از ما دور کرده و بخود می‌کشاند.

در این دانشنامه منتجه این دو نیرو با روش ریاضی محاسبه شده است وبر اساس آن سـرعت گریز کهـکشانها یا اجرام کیهــانی v نسـبت به فاصله ( دوری) r آنها از زمین بدست آمده است.

پیامدهای محاسبات ریاضی مربوط به سرعت گریز کهکشانها (و یا اجرام جهانی) که از این مدل بدست آمده اند، با اندازه های حاصل از دیدگانی فیزیکی بنحو چشمگیری برابری می‌کنند. بهمین جهت می‌توان به گونه‌ای نتایج محاسبات ریاضی زیر را تائیدی برای این مدل بشمار آورد.

این بررسی نشان میدهد که عمر جهان ما باید به مراتب بیشتر از 20 میلیارد سال باشد. این مدل میتواند با تقریب بسیار خوبی برای تعیین مسافت های اجرام ( کهکشانها، کواسارها و غیره ) بویژه برای فاصله‌های دور مورد استفاده قرار گیرد. علاوه برآن، این مدل بگونه ای تکامل و دینامیک جهان ما را نشان میدهد.

نتیجه :

این مدل نو ساختار گیتی این نتیجه را در بر دارد که پس از انفجار اولیه جهان Big Bang، همه اجرام کیهانی پدید آمده، از یکدیگر دور می‌شوند. به بیان دیگر جهان گسترش می‌یابد.

در نتیجه تاثیر نیروهای جرمی، زمانی گسترش جهان متوقف شده و جهان انقباض پیدا می کند و دوباره انفجار جهانی صورت می‌گیرد.

آیا چند بار تا کنون این انفجار جهانی رخداده است و یا در آینده رخ خواهد داد، معلوم نیست.

مولف این دانشنامه در حال حاضر سرگرم محاسبه ریاضی زمان رخداد انفجار جهانی میباشد.