یادگارهای

فرهنگی

و طبیعی

همان‌طور که از عنوان پیداست قرار است در این بخش به یادگارهای (میراث) فرهنگی و زیست‌بومی (طبیعی) بپردازیم؛ توان‌مندی‌ها و ارزش‌های نهفته در آنان و هم‌چنین آسیب‌هایی که تهدیدشان می‌کند. در تعریف ما، یادگارهای فرهنگی علاوه بر یادمان‌ها، دربرگیرنده‌ی صنایع دستی و میراث معنوی – هم‌چون آیین‌ها، جشن‌ها،... - هم می‌شود. این یادگارها از این‌رو که سندهایی بازمانده از کهن‌روزگاران هستند و پیوستگی ما را با اندیشه‌ها و جهان‌بینی نیاکان استحکام می‌بخشند، نقشی مهم در آموزش و پاسداری از تاریخ و فرهنگ دارند، و از این‌رو در شکل‌دهی و انسجام‌بخشی هویت ملی نیز بی‌تأثیر نیستند. علاوه بر آن، منابع مهمی هستند در ایجاد اشتغال و درآمدزایی. کشورهایی هستند که تنها از راه پذیرش گردش‌گران، چرخ جامعه‌شان را می‌گردانند در حالی که ما با وجودِ داشتنِ توان‌مندی‌های غنیِ بالقوه‌ - چه یادگارهای فرهنگی و چه طبیعی- آن‌گونه که باید در این میان صاحبِ نقش نیستیم. حتا در برخی موارد خود از آسیب‌زنندگان اصلی به این یادگارهای گران‌قدر هستیم، آن‌هم به بهانه‌ی ارزش‌مندی هم‌چون توسعه. سال‌هاست که در جهان، جدا کردن مقوله‌های توسعه‌ی پایدار و ناپایدار از یکدیگر – با توجه به اهمیتی که به طبیعت داده می‌شود – جُستاری پذیرفته شده است. حتا امروزه در بخش‌بندی جوامع به توسعه‌یافته یا توسعه‌نیافته، میزان اهمیت دادن آن‌ها به طبیعت و میراث فرهنگی، جایگاهی بسیار مهم دارد.

دبیر بخش یادگارهای فرهنگی و طبیعی
مونا قاسمیان
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید