ایران‌بوم

خبرگزاری میراث فرهنگی_ گروه میراث فرهنگی_ حسن ظهوری_ باستان شناسان به امید یافتن معماری تازه‌ای از دوره مادها، گونسپان پا تپه ملایر را کاوش می‌کنند. پیش از این گودین تپه کنگاور و نوشی جان تپه ملایر کاوش شده بود که منجر به کشف دو معماری متفاوت از مادها شد.

"مهرداد ملکزاده"، سرپرست هیات کاوش گونسپان ملایر در این مورد به CHN گفت: «مهمترین هدف ما از کاوش در این محوطه باستانی شناسایی معماری تازه ای از دوره مادهاست. چرا که خشت های کشف شده در این تپه با خشت های نوشی جان تپه قابل مقایسه بوده و پیش از این در نوشی جانه و گودین تپه دو معماری متفاوت از مادها کشف شده است.»

نوشی جان و گودین تپه دو معماری و دو محوطه باستانی بسیار مهم از دوره مادها هستند. باستان شناسان در نوشی جان موفق به کشف اثری معماری متعلق به نیایشگاهی از دوره مادها شدند و در گودین نیز، بنایی سیاسی حکومتی از این دوره را کشف کرده اند.

ملکزاده گفت: «از آنجایی که این دو بنای مهم دوره مادها یکی در همدان و دیگری در کرمانشاه کشف شده است، احتمال آن می‌رود که در پاتپه با معماری جدیدی از این دوره روبرو شویم. بر این اساس گونسپان پاتپه را که متعلق به دوره مادها است کاوش می‌کنیم.

پا تپه در محدوده آبگیری سد کلان ملایر واقع شده است و پس از آبگیری این سد غرق می‌شود.

بنای نیایشگاهی نوشی جان تپه تک دوره ای بوده و احتمالا در یک مدت زمانی کوتاهی ساخته شده است. اما ساخت بنای سیاسی گودین تپه در یکی پروسه زمانی 200 تا 300 ساله بوده و روند تکاملی معماری دوره مادها را در بر دارد. به همین علت باستان شناسان مشتاق آنند که ببینند آنچه در گونسپان پاتپه ملایر از زیر خاک بیرون می آید، کدام بخش از روند تحولات معماری دوره مادها است.

گونسپان، تپه ای کله قندی بوده و دوره های مختلفی از معماری اسلامی تا تاریخی و پیش از تاریخی را در بر دارد. در سطح این تپه روستایی از دوره قاجار و در زیر آن روستایی متعلق به دوره صفویه قرار گرفته است. همچنین در دوره های پایین تر این تپه نیز روستای سلجوقی، دژ ساسانی، قلعه اشکانی و بافت معماری دوره عصر آهن قابل رویت است.

به گزارش CHN پیش از این حسن رضوانی، کاوش فصل نخست این تپه را آغاز کرد که منجر به کشف معماری دوره اشکانی شد.

همچنین به گفته کاوش گر پیشین گونسپان پاتپه، این تپه باستانی با 25 متر ارتفاع، تا كنون بزرگترین تپه عملیات نجات بخشی پشت سدها بوده و كاوش‌های باستان‌شناسی در راس آن منجر به كشف آثار یك كارگاه شیشه گری از دوره صفوی شده است.

در كنار معماری یافت شده مصنوعات شیشه‌ای از قبیل النگوها و ظروف شیشه‌ای یافت شده است كه به 300 تا 400 سال پیش و دوره صفوی تعلق دارند.