ایران‌بوم

....مثل همیشه با نگاه مهربان فرمودید: به به چهره های پر فروغ میراث مکتوب. و سپس شاگرد پروری فرمودید و از گزارش میراث تعریف کردید. سراغ کارهای جدید را گرفتید. ازهمایش خواجه نصیر پرسیدید....

عزیزا! نازنینا !
تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد
وجود نازکت آزردۀ گزند مباد

استاد ایرج افشار عزیز! چندی است که وجود نازنینت ، آزردۀ عارضه ای است که شیفتگانت را که به چشم هزاران بیش هستند، نگران، افسرده خاطر و غمگین کرده است. دو هفتۀ پیش که داشتی از بیمارستان جم مرخص می شدی، به اتفاق استاد روشن ، نویدی و صفری به عیادتت آمدیم.مثل همیشه با نگاه مهربان فرمودید: به به چهره های پر فروغ میراث مکتوب. و سپس شاگرد پروری فرمودید و از گزارش میراث تعریف کردید. سراغ کارهای جدید را گرفتید. ازهمایش خواجه نصیر پرسیدید، عرض کردم شخصیتهایی مثل جمیل رجب، رجب زاده، احمد جبار و برگرن خواهند آمد. تقدیر کردید این کار بزرگ میراث را. در حالی که دهان مبارک از کثرت استفادۀ داروها مرتب خشک می شد، گلویی تازه کردید و گفتید: برای گزارش میراث یکی دو مطلب کنار گذاشته ام. از کتاب کاغذ در فرهنگ ایرانی جویا شدید. آقای صفری گفت مشغول استخراج نمایه هاست. گفتم الآن در حال آماده سازی کتابشناسی فردوسی که زحمت مشخص کردن نمایه هایش را کشیدید، هستیم. فرمودند برای روز فردوسی در اردیبهشت چاپ کنید. صلاح ندیدیم بیش از این استاد را خسته کنیم.

نازنینا ! این سطور را که می نویسم، بغض گلویم را گرفته، موی به تنم راست شده، دل و دماغ کاری را ندارم. صبح زنگ زدم منزل به خیال آنکه مثل همیشه گوشی را خودتان بر می دارید، اول می گویید: بله بفرمایید. سلام عرض می کنم. زود صدایم را می شناسید و می گویید: به به حضرت آقای ایرانی. اما این بار خدمتکارتان جواب داد و گفت استاد بیمارستان است. آیا حق ندارم بغض کنم. دیگری گفت در بخش آی سی یو هستید. دست بالا بردم از عمق جان دعایتان کردم.

اکبرایرانی/ مدیرعامل