کتاب
کتاب «سرچشمههای فردوسیشناسی»
- كتاب
- نمایش از شنبه, 28 مهر 1397 21:11
کتاب سرچشمههای فردوسیشناسی (با عنوان فرعی: مجموعهٔ نوشتههای کهن در بارهٔ فردوسی و شاهنامه و نقد آنها)، نوشتهٔ شادروان دکتر محمدامین ریاحی، مجموعهای است که در آن «گفتهها و نوشتهها در بارهٔ فردوسی را از نوشتههای مورخان و تذکرهنویسان و مقدمههای کهن دستنویسهای شاهنامه و ستایشهایی که شاعران و دیگر بزرگان از او کردهاند، از سالهای نزدیک به عصر او تا اواخر قرن پیش یعنی تا آغاز تحقیقات جدید» فراهم آمدهاست. هر بخش دارای مقدمهٔ انتقادی است. کتاب دارای پیشگفتاری با عنوان «رنج و روزگار فردوسی» است.
سرچشمههای فردوسیشناسی
نوشته: شادروان دکتر محمدامین ریاحی
مؤسسهٔ مطالعات و تحقیقات فرهنگی (پژوهشگاه)، تهران
چاپ نخست، ۱۳۷۲
فهرست بخشهای کتاب:
فردوسی از زبان خودش (شاهنامه)
شاهنامهٔ منثور چگونه فراهم آمد؟ (مقدمهٔ شاهنامهٔ ابومنصوری)
شاهنامه و معاصران فردوسی (فرخی، عنصری)
کین سیاوش (تاریخ بخارا)
فردوسی و محمود (تاریخ سیستان)
کهنترین افسانهها (مقدمهٔ اول شاهنامه)
نخستین مقلد و ستایشگر فردوسی (اسدی طوسی)
نظم فردوسی به کار آید… (ازرقی)
من عجب دارم ز فردوسی… (معزی)
اختیارات شاهنامه (مسعود سعد)
کهنترین اشاره به هجونامه (عثمان مختاری)
شاهنامه، مأخذ کتابهای تاریخ (مجملالتواریخ)
سنایی و فردوسی (حدیقهٔ سنایی)
فردوسی، یکی از حکمای امت (شیخ جام)
ادیب صابر و فردوسی (ادیب صابر)
پشیمانی محمود و مرگ فردوسی (چهار مقاله)
تفاخر به فردوسی (النقض)
فردوسی حکیم (عجایبالمخلوقات)
خداوند شاعران (انوری)
فردوس حکمت (سوزنی)
اختیارات شاهنامه (علی بن احمد)
شمع جمع هوشمندان (خاقانی)
سخن فردوسی (ظهیر فاریابی)
شاهنامه، شاهِ نامهها (راحهالصدور)
آغاز آرایش متون به شعر شاهنامه (فرائدالسلوک)
غزالی و فردوسی (مرزباننامه)
تاریخ طبرستان (ابن اسفندیار)
فردوسی و نظامی (شرفنامه، اقبالنامه، خسرو و شیرین)
فردوسی و عطار (مثنویهای عطار)
مقدمهٔ هشتصدسالهٔ شاهنامه (دستنویس ۶۱۴ فلورانس)
قدیمترین تذکرهٔ فارسی (لبابالالباب)
چنین شعری در زبان عرب پیدا نمیشود (ابن اثیر)
شاهنامه و مجدالدولهٔ دیلمی (ابن اثیر)
درود بر تربت فردوسی (سعدی)
شاهنامهخوانی در میدان جنگ (جهانگشای جوینی)
شهنامه و فردوسی (امامی هروی)
قدرشناسی بهرامشاه از فردوسی (ابن بیبی)
رهیافت افسانهها در متون (آثارالبلاد قزوینی)
تضمین دو بیت منسوب به فردوسی (شمس طبسی و …)
نخستین شاهنامهپژوه ایرانی (حمدالله مستوفی)
حمله به فردوسی و دفاع از محمد (شبانکارهای)
مقدمهٔ سوم شاهنامه (از قرن هشتم)
فردوسی، شاعر بهشتی (اوحدی)
سکّهٔ سخن فردوسی (ابن یمین)
تضمین شاهانه (شاه شجاع مظفری)
چرا و چگونه یوسف و زلیخا به نام فردوسی بسته شد؟
نقد مقدمهٔ بایسنقری
متن مقدمهٔ بایسنقری (از شاهنامهٔ بایسنقری)
فردوسی در مجمل فصیحی (فصیحی هروی)
فردوسی و همشهری ریاضیدان او (ابن ماجد)
جعلیات تذکرهنویس معروف (دولتشاه سمرقندی)
جواب فردوسی به شیخ کرّگانی (مجالسالنفائس)
نوادهٔ فردوسی و نظامالملک (بدایعالوقایع)
جواب هاتفی به فردوسی (تحفهٔ سامی)
از یک تذکرهٔ معروف (هفت اقلیم)
نخستین نقد و تحقیق در احوال فردوسی (مجالسالمؤمنین)
عبارتپردازی یک تذکرهنویس (عرفاتالعاشقین)
تازیپرستی و فردوسیستیزی (آشوب هندی)
افسانهپردازی آذر(آتشکده آذر)
صبای کاشانی و فردوسی (حدیقهالشعرا)
شاهنامهخوانی در ممسنی (فتاح گرمرودی)
آخرین نوشته (مجمعالفصحا)