خبر

احسان حدادي از زلزله‌زدگان مي‌گويد

احسان حدادی می گوید حتی نشاندن یک لبخند روی لبان زلزله زدگان آذربایجانی چند برابر یک مدال می ارزد.

SneakersbeShops® , Shop Online For Luxury, High-End Fashion, Expensive & Authentic Designer Brands | Nike - Sportswear - Nike Tracksuits, Jackets & Trainers

به گزارش ايسنا، نخستین مدال آور المپیکی دو و میدانی ایران به محض ورود به تهران عازم تبریز شد تا همراه با یکی از دوستانش به مناطق زلزله زده آذربایجان برود. او در این باره به خبرآنلاین می گوید:« راستش من 4 ماهی می شود که دور از خانواده‌ام هستم. دیشب تا حالا در کنارشان بودم،حالا هم فکر می کنم خیلی برای شان سخت نباشد که 2 روز هم دیرتر به جمع شان برگردم. واقعا می خواهم خیلی زود بروم تبریز و از آنجا ببینم که تا کجا می‌شود پیش برویم. مقصدمان اهر ، هریس و ورزقان است. می خواهم بروم و در کنار آسیب دیدگان زلزله باشم، در کنار بازماندگان این فاجعه تلخ. می خواهم از نزدیک به آنها تسلیت بگویم حتی اگر شده کار کوچکی برای کمک به آنها انجام بدهم.»

او ادامه می دهد:«مردم در آن مناطق ، الان مهم ترین نیازشان روحیه است. کاش می‌شد همه بچه‌های مدال آور می‌آمدند تا در کنار هم، یک گروه باشیم که به این مناطق می رویم. حتی اگر حضورمان در کنارشان به اندازه یک لبخند روی لبان شان باشد، خیلی با ارزش تر از هر مدالی است. چون امکان برنامه ریزی نبود ، از همان جا که می‌آمدم تصمیم گرفتم به محض ورود به تهران به سمت مناطق زلزله زده بروم. شاید باقی بچه‌ها هم تصمیم بگیرند تا در کنار این خانواده ها باشند.»

احسان اما به محض ورود به تهران مدالش را به کودکان سرطانی هدیه داد. هدف این قهرمان کشورمان از تصمیمش چه بوده؟؛ «حقیقتش این است که در این سال ها ، مشکل بچه های مبتلا به سرطان، بزرگترین دغدغه‌ام بوده. هر بار یادشان می افتم ، اینکه این بچه‌های معصوم و بی‌گناه مثل دسته‌های گل پر پر می‌شوند ، جگرم را می سوزاند. بارها درباره شان شنیدم . اینکه امروز به دیدن شان می‌روی ، معصومانه نگاهت می‌کنند و روز بعدش در بین مان نیستند. همیشه می‌گویم خدایا همه این بچه‌ها را شفا بده. این بچه های بیگناه را خیلی دوست دارم. واقعا اعتقادم این است که اگر موفقیتی به دست آوردم به واسطه دعاهای همین بچه ها بوده است.»

استقبال از احسان حدادی این بار باشکوه تر از همیشه بود. این بار دیگر او غریبانه به تهران برنگشت؛« خیلی ممنونم از مردمی که آمدند فرودگاه. در ساعتی که اگر خودم بودم می‌گرفتم می‌خوابیدم، حسین توکلی قهرمان المپیک با خضورش مرا شوکه کرد. واقعا ممنون او هستم ، حضورش خیلی برایم ارزش داشت. من از حسین توکلی ، علیرضا حیدری خیلی درباره المپیک پرسیده بودم. خیلی چیزها از آنها یاد گرفتم. این مدال پشتوانه ای قوی داشت. مدال دو و میدانی یک تیم می‌خواهد و من در این یکسال تیمی واقعی در کنارم داشتم. همه ما از فدراسیون تا مربی خوبم که با 82 سال سن ، همه کار برای موفقیتم کرد.»

• < قبلی
• بعدی >