نگاه روز
هم‌کاری بیش‌تر آسیایی - بازرگانی خارجی ایران، بیش از پیش به آسیا رو می‌آورد
- نگاه روز
- نمایش از سه شنبه, 27 آبان 1393 07:30
- بازدید: 3939
علی فرهمندی
آمارها نشان می‌دهند که بازرگانی خارجی ایران، سال به سال بیش‌تر به سوی آسیا متوجه می‌شود. این بدان‌روست که در سال‌های اخیر بر توان اقتصادی کشورهای آسیایی افزوده شده است و به ویژه کشور چین، با رشد بالای اقتصادی، هم کالاهای بسیاری برای فروش تولید می‌کند و هم خریدار کالاهای دیگران است.
از سوی دیگر، افزایش بهای «یورو» پول واحد اروپا برابر دلار و در نتیجه گران‌شدن بهای کالاهای اروپایی، از مقبولیت آن، کاسته است. اما هنوز پاره‌ای باورهای نادرست سنتی در میان واردکنندگان و کاربران و نیز عدم توجه لازم وزارت بازرگانی، صنایع و معادن و... باعث آن است که هنوز کالاهای گران اروپایی و به‌ویژه آلمانی، به کشور وارد شوند.
برای مثال، دستگاه‌های چاپ در حالی که شاید بزرگ‌ترین تولید‌کننده‌ی فرآورده‌های چاپی (روزنامه، کتاب و...)، کشور هندوستان است و هندی‌ها، از دستگاه‌های چاپ تولید داخلی بهره می‌گیرند، در بازار چاپ ایران رسم بر آن است که از گران‌ترین دستگاه‌های چاپ یعنی «هایدلبرگ» آلمان و «میتسوبیشی» ژاپن، بهره گرفته شود که خود مستلزم پرداخت‌های سنگین برای خرید این دستگاه‌ها و در نتیجه، گران تمام شدن بهای چاپ و اثر آن بر روی روزنامه‌ها، کتاب و دیگر فرآورده‌های چاپی است.
به راستای بحث اصلی برگردیم: آمارهای منتشره، نشان می‌دهند که 84 درصد از صادرات غیرنفتی ایران، در هفت ماهه‌ی اول امسال، به کشورهای آسیایی بوده است. در حالی که اروپایی‌ها، تنها خریدار 12 درصد از کل صادرات ایران در این مدت بوده‌اند.
در هفت ماهه‌ی امسال، صادرات غیرنفتی ایران به چین، از رشد 65 درصدی برخوردار بوده است و هم‌چنین صادرات غیرنفتی ایران به کشورهای هند، افغانستان، ترکیه، پاکستان، تایوان و اندونزی، به ترتیب 52، 20، 108، 45، 295 و 22 درصد رشد، نشان می‌دهد.
سرمایه‌گذاری مشترک با کشورهای آسیایی در رشته‌های تخصصی آن‌ها که موردنیاز اقتصاد کشور است، می‌تواند ما را از واردات پاره‌ای از کالاها بی‌نیاز کند و بر توان صادراتی ما بیفزاید.
برای مثال، اندونزی در صنعت کاغذ، دارای رده‌بندی خوبی در سطح جهان است و بازار ایران نیز انباشته از کاغذ اندونزیایی است. چرا، وزارت بازرگانی، وزارت اقتصاد، اتاق بازرگانی و صنایع و معادن و...، اقدام به ایجاد امکانات سرمایه‌گذاری مشترک میان تولید‌کنندگان اندونزیایی و ایرانی در کشور نمی‌کنند تا بخش بزرگی از واردات کاغذ، را بتواند به‌ویژه از محل بازیافت (داخلی و نیز واردات کاغذ قابل بازیافت از بیرون)، تامین کنند. درباره‌ی صنعت چاپ نیز، در آغاز گفتار، سخن گفته شد که باید بدان توجه لازم به عمل آید.
امروز ما باید با بهترین‌های آسیا، دست‌اندرکار سرمایه‌گذاری مشترک در ایران برای بهره‌مندی از شگردشناسی (تکنولوژی) و تجربه‌ی آن‌ها شویم و نیز در رشته‌هایی از تولید مانند نفت، پتروشیمی و بسیاری رشته‌های دیگر که دارای شگردشناسی (تکنولوژی) خوب و تجربه‌های زیاد هستیم، با کشورهای آسیایی و در کشورهای آنان، اقدام به سرمایه‌گذاری‌های مشترک کنیم. این‌چنین است که هم ما و هم دیگران از هم‌کاری و سرمایه‌گذاری مشترک، بهره‌مند می‌گردیم.
