خبر
اسكیزوفرنی یا جنون جوانی، در یك قدمی جوانان و نوجوانان
- خبر
- نمایش از پنج شنبه, 08 تیر 1391 06:34
- بازدید: 4557
پزشكان به والدین توصیه می كنند از كنار حالات روانی جوانان و نوجوانان خود به راحتی نگذرند چرا كه حالات روانی آن ها می تواند نشانه ای از بروز بیماری روانی در فرزندشان از جمله 'اسكیزوفرنی' یا جنون جوانی' باشد.
boohoo , Womens & Mens Clothes , Shop Online Fashion | Jordan 22 OG Chicago PE - nike victory elite 2 for cheap sale price - 002 - 317141
به گزارش خبرنگار اجتماعی ایرنا، جنون جوانی یك بیماری مزمن و اغلب ناتوان كننده روانی است، این بیماری باعث می شود فرد بیمار از مردم و فعالیت های دنیای اطراف خود دور شود و به دنیای هذیان پس رفت كرده یا از واقعیت جدا بیفتد.
جنون جوانی نوعی از جنون است كه یك اختلال تفكر محسوب می شود و در آن تفسیر واقعیت غیرطبیعی است. این بیماری كه حدود یك درصد جمعیت دنیا را مبتلا می كند شایع ترین سن ظهور آن بین 15 تا 35 سالگی است.
این بیماری در مردان زودتر از زنان اتفاق می افتد. در مردان جنون جوانی در سنین نوجوانی تا ۲۰ سالگی عمومیت دارد. در زنان شروع بیماری در ۲۰ سالگی یا اوایل ۳۰ سالگی است.
به گفته متخصصان، درمانی برای این بیماری وجود ندارد اما چنانچه بیماری به موقع تشخیص داده شود می توان با كار مداوم با یك روانپزشك یا سایر كارشناسان بهداشت روانی، با موفقیت این بیماری را كنترل كرد.
اسكیزوفرنی یك اختلال روحی است كه از هر صد نفر حدود یك نفر به آن مبتلا می شوند. این بیماری دربین مردها و زنان به یك اندازه شایع است.
فرد مبتلا به اسكیزوفرنی دچار توهم می شود و در این بیماری، معمولا صداهایی را می‌شنود، صحنه‌هایی را می‌بیند، چیزی‌هایی را لمس و یا بوهایی را استشمام می‌كند كه سایرین قادر به درك آن نیستند.
در این حالت فرد به یكسری باورهای غیرمنطقی دست می‌یابد كه به زعم خود آنها را درست می‌پندارد، در حالی كه دیگران آن را نمی‌پذیرند از جمله احساس سوء قصد به جان وی از جانب دیگران.
'م.احمدی' مادر یك دختر 27 ساله مبتلا به اسكیزوفرنی است كه فرزندش حدود هفت سالی است به این بیماری دچار است. وی در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی ایرنا می گوید: از حدود 20 سالگی متوجه علایمی در فرزندم شدم، دخترم پیش از بروز این علایم بسیار فعال، اجتماعی و دوست داشتنی بود اما به تدریج منزوی و علاقمند به تنهایی شد.
وی اضافه كرد: دو سالی از بروز علایم بیماری گذشت و فكر می كردم این علایم عادی و مقطعی است اما بعدها صحبت ها و كارهایی می كرد كه نه تنها خود بلكه سایر اعضای خانواده را نیز ناراحت و نگران می كرد.
'م.احمدی' اضافه می كند: با كمك یكی از دوستان خانوادگی با روانشناسی آشنا شدم و دخترم در منزل توسط این پزشك ویزیت شد چون دخترم از آمدن به مطب و قبول این كه بیمار است، امتناع می كرد پس از گذشت یك سال تلاش برای مراجعه وی به پزشك در نهایت ناچار شدم پزشك را به منزل آورده و تحت معاینه قرار گیرد.
وی ادامه می دهد: اكنون دخترم تحت درمان است و از نظر روانی بسیار خوب شده و دیگر حالات روانی كه پیش از این به آن دچار شده بود به سراغش نمی آید، بعدها پیش خود فكر كردم ای كاش زودتر تحت درمان قرار می گرفت. او با گذشت زمان و دارو درمانی و روان درمانی به آغوش جامعه برگشته است.
'رضا. س.' یك فرد مبتلا به اسكیزوفرنی است كه پس از گذشت سه سال از انجام دارو درمانی به جامعه بازگشته و فعالیت های اجتماعی اش را از سر گرفته است. او می گوید: علایم بیماری به راحتی از بین نمی رود بلكه با گذشت زمان و دارو درمانی از بین می رود.
وی كه هم اكنون 29 ساله است می گوید: با بیماری خود كنار آمده ام اما چیزی كه بسیار مهم است تشخیص به موقع بیماری است، حدود هفت سال با این بیماری دست و پنجه نرم كردم و بهترین سال های عمرم را در منزل و در تنهایی گذراندم تا اینكه پدرم مرا به زور نزد پزشك برد و دارو درمانی را آغاز كردم و اكنون از درمانم بسیار راضی هستم.
وی با انتقاد از اینكه بسیاری از والدین اگاهی نسبت به بیماری روانی ندارند و فرهنگ مراجعه به روانپزشك در كشور ما جا نیفتاده است، می گوید: اگر بپذیریم بیماری روانی نیز مانند بیماری جسمی باید درمان شود، زودتر از هر زمان دیگری به سلامتی نسبی دست خواهیم یافت.
'شمس الدین كهانی' یك روانشناس بالینی با بیان اینكه عامل بیماری اسكیزوفرنیا اختلال در عملكرد سیستم اعصاب انسان بویژه مغز است، در گفت و گو با ایرنا می گوید: تاكنون علت تغییرات در عملكرد سیستم اعصاب در بیماران اسكیزوفرنیا روشن نشده است، ساختمان مغز این بیماران طبیعی است ولی برخی از مواد شیمیایی، آن عملكرد طبیعی ندارد به طوری كه افزایش یا كاهش ترشح این مواد، اختلالاتی در رفتار، تفكر و هیجانات بیمار ایجاد می كند.
وی با بیان اینكه مجموعه این تغییرات علایم بیماری اسكیزوفرنیا را بوجود می آورد، می افزاید: علاوه بر ارث، عوامل دیگری ازجمله صدمات زایمانی، عفونت های دوران حاملگی، سوء تغذیه و فشارهای روحی در بروز این بیماری تاثیر گذار است.
كهانی اضافه می كند: در فرد مبتلا به اسكیزوفرنیا، فعالیت ذهنی و روانی فرد دستخوش تغییر می شود و در مرحله حاد بیماری، فرد فعالیت های هیجانی، رفتاری و فكری عملكرد طبیعی خود را از دست می دهد.
كهانی تاكید می كند درمان به موقع همراه با حمایت های خانوادگی، عملكردهای روانی بیمار را حفظ می كند و در بازگشت توانایی های روانی او موثر است.
این روانشناس بالینی می گوید: میزان و مدت زمان مصرف دارو در بیماران مبتلا به اسكیزوفرنیا یكسان نیست و برحسب شدت علایم، سن و وجود همزمان سایر بیماری های جسمی متفاوت است.
كهانی می گوید: برای درمان بیماری اسكیزوفرنیا مقدار مشخصی دارو نیاز است اما با افزایش مقدار دارو، اثر درمانی آن افزایش نمی یابد.
وی اضافه می كند: با آغاز مصرف دارو، حدود یك و نیم ماه وقت لازم است تا بهبودی لازم حاصل شود و تا سه ماه به حداكثر اثر درمانی خود برسد.
كهانی با بیان اینكه در قطع یا كم كردن مقدار داروهای تجویز شده نباید تعجیل كرد، می گوید: در صورتی كه بیمار اولین بار با حمله حاد بیماری مواجه شده باشد معمولا مصرف داروها 12 ماه ادامه می یابد ولی از آن جایی كه در اغلب موارد این بیماری طولانی است، بیشتر بیماران دارو را به مدت طولانی نیز ادامه می دهند.
این روانشناس بالینی تصریح می كند اما پس از كنترل مرحله حاد بیماری، پزشك سعی می كند، مقدار آن را كم كند و به حداقل مقدار موثر كاهش دهد.
كهانی ادامه می دهد: البته آن حداقل داروی لازم نیز باید به مدت طولانی برای پیشگیری از عود بیماری ادامه یابد.
این روانشناس بالینی می گوید: داروهای تجویز شده برای بیماران مبتلا به اسكیزوفرنیا اعتیاد آور نیست بلكه این داروها مواد شیمیایی مغز را تنظیم می كند.
كهانی با بیان اینكه داروهایی كه برای درمان بیماری اسكیزوفرنیا تجویز می شود، مواد شیمیایی مغز را تنظیم می كند، می افزاید: این داروها بیمار را در حالت تعادل نگاه می دارد و چنانچه با قطع دارو، تنظیم آن مختل شود به معنی اعتیاد نیست.
