زیست بوم
شقایق‌های دماوند مصرف دارویی ندارد- آنها را نچینید
- زيست بوم
- نمایش از دوشنبه, 12 تیر 1391 11:58
- بازدید: 4760
برگرفته از ایرنا
بی‌گمان وقتی صحبت از دماوند و کوهپایه های زیبای این دیو سفید پای در بند می شود کمتر کسی است که دشت زیبای شقایق با آن رنگ های زیبا و خیره کننده را در ذهن به تصویر نکشد، اما متاسفانه چند سالی است که این گل های زیبا به دست برخی از افراد بی مسئولیت زیر پاها له میشود.
وقتی وارد دشت 'رینه ' در دامنه کوه دماوند می شوی گل هایی با رنگ های خیره کننده انتظارت را می کشند تا برای دقایقی ترا از دغدغه های زندگی شهرنشینی و ماشینی دور کنند؛ اما نمی دانند که دست های همین افراد طناب دار آن ها است و زندگی کوتاه هشت تا 10 ساعته آنها را کمتر و کمتر می کند.
اما ذات طبیعت بخشنده است؛ وقتی یک بار گلی را از ساقه جدا می کنی بدون منت برای سال آینده باز هم گل می دهد تا شادمانت کند و بفهماند که ذات بخشنده اش با خشونت و ندانم کاری انسان تغییر نمی کند، طبیعت دوام می آورد، اما زمانی این بی مسئولیتی انسان به حدی می رسد که تیشه به ریشه آن می زند.
به گفته حسین عبیری گلپایگانی که چند سالی است دغدغه های زیست محیطی وی را به یک فعال محیط زیستی تبدیل کرده است، برخی از گردشگران به کندن گل از ساقه اکتفا نمی کنند؛ بلکه پیاز گل را که بخش زادآوری این گیاه است از خاک خارج می کنند. به خیالشان که باغچه حیاطشان را زینت خواهند داد؛ غافل از این که وقتی از دامن مادرش که همان دشت طبیعی است خارج شود، دیگر حیات دوباره و زادآوری برای آن میسر نخواهد شد.
وقتی در خرداد و تیرماه وارد دشت 'رینه ' در دماوند شویم سفره سبز و قرمزی را می بینم که چشم هر بیننده ای را خیره می کند، البته به گفته اهالی آن منطقه این دشت دیگر جاذبه چند سال نه چندان دور - شاید حدود هشت تا 10 سال پیش- را ندارد، زیرا گردشگران بدون توجه خودروهای خود را وارد دشت می کنند و گل ها را زیر چرخ های آن له می سازند.
جالب اینجاست که وقتی با همین افراد صحبت می کنی که چه بر سردشت آمده به افرادی که با بی مبالاتی وارد دشت گل می شوند و حتی در بین بوته های شقایق های وحشی به بازی هایی با تحرک زیاد مانند والیبال و ورزش می پردازند - اعتراض می کنند.
وقتی وارد دشت می شوی در اولین نگاه چیزی که نظرت را جلب می کند تعداد خودروهایی است که تا پای کوه پیش رفته اند از این رو گل ها برای ادامه حیات که ذات غریضی آنهاست خود را به قسمت های بالاتر دشت
که در واقع دامنه کوه است می کشند که این دسترسی به آنها را مشکل تر می کند و افرادی که توان بالا رفتن از دامنه کوه را ندارند از این لذت بی نصیب می مانند - یعنی انسان این قدر خودخواه است.
وقتی با چند ساعت رانندگی می توانیم از شهر پر از دود و هیاهویی مانند تهران خلاص شویم و خود را به دست طبیعت بسپاریم پس چرا باید با ندانم کاری و شاید هم خودخواهی این نعمت بی منت را از خود و فرزندانمان دریغ کنیم.
عبیری می گوید: گل ها شقایق هر سال در خرداد و تیر ماه سر از خاک بیرون می‌آوردند که اگر از آنها درست محافظت نشود در آینده نزدیک دیگر هیچ گلی وجود نخواهد داشت و فقط باید خاطره این زیبایی چشم نواز را برای فرزندانمان تعریف کنیم.
این فعال زیست محیطی ادامه می دهد : دشت شقایق ها در منطقه پلور تنها مکانی است که این گونه شقایق منحصر به فرد در آن می‌روید و اگر این منطقه با روند فعلی نابود شود وداع با دشت شقایق‌ها زود فرا می‌رسد.
وی ادامه می‌دهد: برنامه حفاظت از دشت‌های شقایق از سال 1384 آغاز شده است و هر ساله در ماه‌های خرداد و تیر که این شقایق‌ها سر از خاک بیرون می‌آورند، گروه‌هایی از فعالان محیط زیستی به منطقه رینه می‌روند تا از دشت‌های شقایق حفاظت کنند.
عبیری می افزاید :در آخر هفته‌های این دو ماه این گروه‌های فعال محیط زیستی به دشت شقایق می‌روند و از مردمی که برای گشت و‌گذار به این منطقه آمده‌اند، می‌خواهند که زباله‌های خود را به زمین نریزند و گل‌ها را نکنند. آنها با پخش بروشور در بین مردم و نصب پلاکارد در این منطقه گردشگران را از خطراتی که گلهای شقایق را تهدید می‌کند آگاه می‌کنند.
این فعال محیط زیستی ادامه می‌دهد: اخیرا مشاهده شده که گروهی به صورت هدفمند پیاز گلهای شقایق را می‌کنند تا برای مصارف دارویی از آن استفاده کنند. در صورتی که با تحقیقاتی که کرده ایم این شقایق‌ها هیچ مصرف داروئی ندارد.
وی تصریح می‌کند اگر کندن پیاز گل‌ها همچنان ادامه پیدا کند تا چند سال آینده هیچ اثری از گلهای شقایق باقی نخواهد ماند.
عبیری گلپایگانی معتقد است مردم محلی می‌توانند بهترین نگهبان گلهای شقایق باشند و می‌افزاید: به همین منظور با شورای شهر 'رینه ' توافقاتی صورت گرفته است و قرار شده شورای شهر گروه‌های محلی را برای حفاظت از گلهای شقایق آموزش دهند تا این افراد بتوانند در تمام مدتی که گلهای شقایق می‌رویند از آنها حفاظت کنند.
وی ادامه می دهد: شورای شهر به دنبال این است که در صورت امکان برای کندن گلهای شقایق جریمه‌ای را هم در نظر بگیرد که این جریمه برای کندن هر گل شقایق حدود دو تا سه هزار تومان است و برای این که این جریمه ها رنگ اجرایی بگیرد باید ابزارهای قانونی این کار فراهم شود همچنین تعامل و همکاری همه دستگاه‌های مسئول ، لازم و ضروری است.
برنامه حفاظت از دشت شقایق تا 13 تیرماه و همزمان با برگزاری جشن روز ملی دماوند در شهرستان رینه ادامه دارد. بعد از نیمه اول تیر ماه گلهای دشت شقایق پژمرده می شوند و از آن به بعد گل شقایق در دشت وجود ندارد که احتیاج به حفاظت داشته باشد.
این درحالی است که پیاز این گل‌ها در مغازه‌های گل فروشی به فروش می‌رسد و مردم باید بدانند این پیازها تنها در منطقه دماوند می‌رویند و با از بین بردن این دشت زیبا فقط کودکان و آیندگان خود را از دیدن شقایق ها محروم می‌کنیم.
رویش شقایق ها در بهار را پاس بداریم چرا که به قول سهراب سپهری 'تا شقایق هست زندگی باید کرد'.
گزارش از:کیمیا عبدالله پور
