ایران‌بوم

«محمد جواد جعفری» در گفت‌وگو با میراث آریا(chtn) افزود: گروه باستان‌شناسی که برای تعیین عرصه و حریم تپه باستانی ریوی در این محوطه مستقر شده بودند، موفق به کشف این شهر بی‌مانند شدند.

این باستان‌شناس تصریح کرد: این محوطه در 3‌کیلومتری غرب شهر آشخانه و حد فاصل روستای نجف و قره مصلی واقع شده است و 110 هکتار وسعت دارد.

وی یادآور شد: در فصل اول کاوش، گمانه‌زنی‌ها برای لایه‌نگاری و تعیین عرصه و حریم انجام شد.

جعفری افزود: در این منطقه، محوطه‌ای استقراری از عصر آهن اول تا دوره اسلامی کشف شد و مهم‌ترین و پررونق‌ترین دوره استقراری در این منطقه دوره هخامنشی بوده است.

وی گفت: با توجه به وسعت 110 هکتاری، این منطقه وسیع‌ترین محوطه استقراری هخامنشیان در شمال شرق ایران بوده است.

جعفری یادآور شد: قلعه حاکم‌نشین و برج و باروی این شهر از جمله کشفیات این گروه باستان‌شناس به شمار می‌آید و در کنار این بقایای معماری، خمره ذخیره آذوقه، سر پیکان‌های مفرغی و اشیای آهنی متعلق به دوره هخامنشیان نیز به دست آمد.

وی گفت: این شهر تاریخی در دشت سملقان در شمال غرب شهر بجنورد استان خراسان شمالی کشف شده است.