ایران‌بوم

بدون هرگونه دودلی، کورش بزرگ شاهنشاه ایران زمین ، بزرگ‌ترین انسان همه‌ی روزگاران است.
او در دورانی که به بردگی کشاندن انسان‌ها، فخر حکومت‌ها و مردمان بود، ”بردگی را برافکند“ .
او در روزگاری که به اسارت کشاندن انسان‌ها، مایه‌ی بزرگی حکومت‌ها و مردمان بود، همه‌ی اسیران دربند را آزاد کرد و به آنان هزینه و توشه راه داد تا به سرزمین خود بازگردند.
او در سال 538 پیش از میلاد یا 1159 پیش از هجرت، فرمان آزادی بشر و حقوق انسان‌ها را منتشر کرد.
کورش بزرگ شاهنشاه ایران، در سه کتاب آسمانی به عنوان پیامبر خداوند ستوده شده است و در تورات، حتا از وی به عنوان مسیح خدا ( رهاننده ، یاسوشیانت) ، نام‌ برده شده است.
این چنین انسانی، ایرانی است و هم میهن و هم تبار ماست.
اگر در سرتاسر تاریخ بیش از 8 هزار ساله‌ی خویش، هیچ نداشتیم و تنها ”کورش“ را داشتیم، برای فخر و سرفرازی ملت ایران در پهنه‌ی گیتی بسنده بود.
ما برا این باوریم و بر این امید که در آینده‌ای نه چندان دور :

که گردون نگردد،مگر بربهی به ما باز گردد،کلاه مهی