ایران‌بوم

لطف‌الله میثمی معتقد است: «افرادی که می‌گویند باید نفت ایران از‌‌ همان ابتدا خصوصی می‌شد در واقع منظورشان‌‌ همان است که نفت را دوباره به انگلیس‌ها می‌دادیم. اگر آن‌ها بتوانند یک شرکت را نام ببرند که در آن زمان خصوصی بود و توان به دست گرفتن صنعت نفت ایران را داشت، خب چرا نام آن را نمی‌گویند؟ این سخن کاملا نادرست است.»

این فعال ملی- مذهبی در گفت‌و‌گو با ماهنامه مهرنامه افزود: «مصدق اعتقاد داشت که هدف از ملی شدن، آن نیست که تمام صنعت نفت ایران به دست ایرانی‌ها اداره شود، بلکه اعتقاد داشت که‌‌ همان انگلیس‌ها در ایران به انجام امور مربوط به نفت ادامه دهند، اما به عنوان یک پیمانکار صنعت نفت را اداره کنند، درحالیکه مالکیت نفت متعلق به ایران باشد. بسیاری از افرادی که در مورد مالکیت نفت و به انتقاد از سیاست‌های دکتر مصدق قلم زدند، اشتباه‌شان آن است که متوجه نشدند هدف مصدق آن بوده که مالکیت نفت برای ایران باشد، نه آنکه اداره صنعت نفت یکباره برای ایران باشد. اما انگلیس‌ها با وجود این خواست مصدق، خودشان از ایران رفتند تا صنعت نفت ایران را فلج کنند. در زمان مصدق ایران در اوج آزادی‌های سیاسی و اجتماعی بود و در واقع آن زمان اوج دموکراسی، استقلال و عدالت را در کشورمان شاهد بودیم.»

میثمی تصریح کرد: «تاریخ نشان داده است و تمام مورخان ثبت کرده‌اند، در دوران ۲۸ ماهه حکومت مصدق، ایران از یک حکومت ملی برخوردار بوده است. اما بدون استفاده از درآمدهای نفتی. حتی بدون یک ریال درآمد نفتی. صادرات بر واردات ایران در آن زمان فزونی گرفت و تعادل پرداخت‌های ایران در آن زمان مثبت بود. حال یک دولت که توانسته بدون نفت اینچنین کشور را اداره کند، اگر نفت وجود داشت، چگونه عمل می‌کرد؟ بحث ملی- دولتی تنها یک بحث انحرافی برای آن زمان است.»

وی گفت: «دکتر مصدق به اقتصاد ملی مولد اعتقاد داشت. در واقع نگاه مصدق به اقتصاد یک نگاه ملی و مولد بود که در آن منافع ملی ایران را در اوج خود در نظر می‌گرفت و با یک دید مولد به اجزای اقتصادی نگاه می‌شد.»