دکتر محمد مصدق
سخنان دکتر محمد مصدق - 2
- دكتر محمد مصدق
- نمایش از پنج شنبه, 14 شهریور 1392 06:49
- بازدید: 4926
دکتر محمد مصدق (1345-1261ه. ش) نام بلندآوازه و پرافتخاری در تاریخ ایران است. این سیاستمدار خوشنام، در برهه حساسی از تاریخ معاصر میهن، درگیر نبردی سخت و نفسگیر با استعمار خارجی و استبداد داخلی شد. او با پایه ریزی و اجرای قانون ملی شدن صنعت نفت، به سال ها چپاول و غارت این سرمایه ملی توسط انگلیسی ها پایان داد. (ابراهیم عبدالله زاده)
Women's shoes - adidas hermosa mesh backpack purple and blue color , GiftofvisionShops - Fitness - adidas nite jogger kids - Sports shoes | adidas jeans trace royal red color code , MnjeShops , Tommy hilfiger iconic tommy backpack pvc
نجات وطن عالیترین و بزرگترین قانون است.
مملکتی که رجال ندارد هیچ چیز ندارد مخالفت من با دیکتاتوری این بود که از خصائص دیکتاتوری یکی اینست که مملکت فاقد رجال و دیکتاتور رجل منحصر به فرد باشد.
اگر از طریق آزادی و دموکراسی نتوانیم کاری بکنیم از طریق اختناق و زور و قلدری برای مردم ناراضی نمیتوانیم کاری انجام دهیم.
قانون برای مملکت است نه مملکت برای قانون...
بر فرض که ما با هواخواهان رژیم موافقت کنیم و بگوییم دیکتاتور به مملکت ما خدمت کرد. در مقابل آزادی که از ما سلب نمود چه برای ما کرد؟
هر ملتی باید عقیده داشته باشد. اگر یک ملتی عقیده نداشته باشد آن ملت کارش زار میشود همه باید سعی کنید که در جامعه یک عقیده و مسلک و مرامی باشد. اگر ملت بیمرام باشد آن ملت از بین میرود.
اگر شرایط انتخاب کنندگان و طرز انتخابات صحیح شد آن وقت آنها هر کسی را که انتخاب کنند خوب میشود.
اگر امور اجتماعی خوب نباشد امور انفرادی هم بد میشود پس لازم است که اول هر کس در اصلاح جامعه بکوشد و بعد امور انفرادی را اصلاح نماید.
ما نمایندگان قبل از هر چیز باید به ایران نظر کنیم و منافع عموم را بر منافع شخصی خود ترجیح دهیم.
من با دادن هر امتیاز از نظر اقتصادی و سیاسی مخالفم چون تفکیک مسائل سیاسی از اقتصادی مشکل است.
اگر دنیا وطن همگی است پس این جنگها و آدم کشیها برای چی است؟ و اگر هر ملتی برای خود وطنی است پس چراغی که به خانه روا است به مسجد حرام است.
معتقدم من غیر از حمایت از این طبق مرامی ندارم و نمیخواهم که کارگری به نفع سرمایهدار بیچاره و زبون شود ایراد من به شما این است که مرام را از سیاست تفکیک نمینمائید.
آزادی مطبوعات و اجتماعات و حقوق مالکیت وسایر حقوق بشری را مردم میتوانند در قانون اساسی بخوانند ولی اگر دولت نخواهد نمیتوانند از آنها استفاده ببرند و یا استفاده نمایند.