یادمان
عبور قطار از کنار نقش رستم تخریب یک جورچین تاریخی است
- يادمان
- زیر مجموعه: ديده‌بان یادگارهای فرهنگی و طبيعی ایران
- شنبه, 14 مرداد 1391 05:45
- آخرین به روز رسانی در جمعه, 30 خرداد 1393 15:30
- نمایش از شنبه, 14 مرداد 1391 05:45
- بازدید: 3387
خبرگزاری میراث فرهنگی_ گروه میراث فرهنگی_حسن ظهوری_ باستان‌شناس و پژوهشگر تاریخ در همایش یکروزه "نقش رستم در خطر" نقش رستم را مجموعه عظیمی از تاریخ ایران دانست و عبور قطار از کنار این مجموعه را تخریب پازلی تاریخی دانست که در جای جای این مجموعه شکل گرفته است.
Air Jordan 3 Blue Cement CT8532 400 Release Date 1 | SBD - 100 Release Date - nike free hyperfeel cheap women boots shoes sale Tech Grey CT8527 - lunar glides by nike cleats for sale on craigslist
"کامیار عبدی"، باستان‌شناس و پژوهشگر تاریخ در‌این‌باره گفت: «مجموعه نقش رستم و آثار اطراف آن از هزاران سال پیش تا کنون زیست‌گاهی بوده که برای دوران‌های مختلف حائز اهمیت بوده است و آثاری را در نقاط مختلف آن به وجود آورده‌اند. این درست پازلی است که هنوز تمام قطعات آن شناسایی نشده است. حالا اگر از عمر مجموعه صفوی اصفهان 2500 سال بگذرد و بخش‌هایی از آن پازل که می‌تواند میدان، آثار داخل میدان و عمارت چهل‌ستون و دیگر بناهای آن باشد، از بین برود آیا قطار می‌تواند به خاطر این‌که بگوید به فلان اثر باقی مانده آسیبی وارد نمی‌کند می‌تواند از کنار مثلا مسجد امام که سالم مانده عبور کند؟»
وی تاکید کرد: «عبور قطار از کنار نقش رستم و از مجموعه تاریخی یاد شده مثل آن است که قطار از مجموعه صفوی و میدان نقش جهان عبور کند.»
عبدی در توضیح آثار باستانی نقش رستم گفت: «در یک مربع کوچک صد در سیصد متر صخره بزرگی دیده می‌شود که مجموعه‌ای از مهمترین آثار تاریخی ایران را از بیش‌از 3هزار سال پیش تا دوره اسلامی در خود جای داده است.»
در این مجموعه یک نقش برجسته ایلامی، 4 گور دخمه شاهان هخامنشی، کعبه زرتشت، 6 کتیبه ساسانی، تعدادی استودان و گوردخمه متعلق به افراد دیگر، دو آتشکده، یک کتیبه اسلامی و خلاصه بخشی از تاریخ ایران در آن واقع شده است.
عبدی گفت: «نقش برجسته ایلامی که آن را به دوران ایلام نو و حتی قدیم‌تر از آن نیز نسبت می‌دهند توسط نقش بهرام دوم که درست کتیبه خود را روی این کتیبه ایلامی زده است از بین رفته و تنها بخشی از آن باقی مانده است.»
وی ادامه داد:«اهمیت نقش رستم را بیشتر به خاطر مقبره شاهان هخامنشی می‌شناسیم. این مقابر به داریوش اول، و احتمالا به علت کتیبه دار نبودن دیگر مقابر به خشایارشاه، اردشیر اول و داریوش دوم تعلق دارند.
کعبه زرتشت که یکی از رازآمیز ترین آثار این مجموعه است و هنوز نمی‌دانیم که به چه منظور ساخته شده است نیز در بخشی از این مجموعه جای گرفته است. نکته جالب آن است که درست نمونه این اثر در وضعیت بدتری و تخریب بیشتر در پاسارگاد واقع شده است. برخی آن را گور موقت یکی از شاهان هخامنشی می‌دانند که تا آماده شدن مقبره‌اش مورد استفاده قرار گیرد و برخی آن را مرکز نگهداری اسناد و کتاب‌های آن زمان معرفی می‌کنند.»
عبدی در مورد آثار ساسانی نقش رستم گفت: «شش نقش برجسته شاهان ساسانی که بخشی از تاریخ آن دوران را از تاج گذاری ارشیر اول ساسانی تا جنگ‌ها و پیروزی شاپور اول بر والرین و دیگر حوادث دوره ساسانی را نقل می‌کند نیز از آثار مهم این مجموعه تاریخی است.»
این باستان شناس افزود: «نقش رجب، تخت گوهر که احتمالا مقبره نا تمام کمبوجیه بوده است، غار حاجی‌آباد، شهر ساسانی اسلامی و احتمالا هخامنشی استخر، تخت جمشید، و بسیاری آثار دیگر از جمله تاسیس حکومت هخامنشیان که در همین مربع 5 در 5 کیلومتر اتفاق می‌افتد بر اهمیت منطقه می‌افزاید و این درحالی است که خطوط راه‌آهن بدون توجه به این تاریخ ارزشمند قصد عبور از این منطقه را دارد.»
به گفته وی این درست مثل آن است که قطار از میدان سرخ مسکو، یا کاخ ورسای فرانسه و یا میدان پیکادی لندن که نمادهای تاریخی این کشورها هستند بگذرد.
عبدی متنی از نوشته حاج سیاح، یکی از گردشگران دوران قاجار را نشان داد که وی ایرانیان را بدبخت‌ترین ملت دنیا خوانده بود زیرا به تاریخ و فرهنگ خود بی‌توجه هستند. این نوشته اعتراض برخی حاضران را در پایان صحبت‌های عبدی در پی داشت.
عبدی با بیان این‌که این شناخت این تاریخ همواره توسط افرادی از دیگر کشورهای جهان بوده است گفت: «یک خاخام یهودی، بیترو دلاواله، آنتونی شرلی، کارستن نیپور که نخستین کسی بود که در تخت جمشید حفاری کرد، ارنست هرتسفلد، اریک اشمیت کسانی بودند که از قرن 16 تا قرن 20 میلادی آثاری را به چاپ رسانده‌اند که در آن‌ها به نقش رستم اشاره شده است و یا درباره این اثر بی‌نظیر تحقیق و پژوهش کرده‌اند.»
وی در ادامه گفت: «دکتر شاپور شهبازی تنها ایرانی بود که به صورت جدی روی این مجموعه کار کرده است و کتابی نیز منتشر کرده که پس از سی و اندی سال هنوز مورد استفاده پژوهشگران قرار گرفته است.»
عبدی همچنین گفت: «زمانی که ملکه انگلستان از دانشگاه شرق شناسی آمریکا دیدن می‌کند جلد سوم کتاب اریک اشمیت درباره تخت جمشید و آثار اطراف آن از جمله نقش رستم به او هدیه داده می‌شود.»
وی در ادامه افزود: «آثار نقش رستم به همین تعدادی که گفته شده است ختم نمی‌شود و باید تعداد بی‌شماری آثار دوره پارینه سنگی تا دوران تاریخی و حتی ساسانی و اسلامی که در تازه‌ترین پیمایش منطقه توسط پژوهشگران ایرانی شناسایی و ثبت شده است را نیز اضافه کرد.»
وی گفت: «در مسیر عبور قطار قطعه سنگ‌های جدا شده از معدن سنگ هخامنشی دیده می‌شود که احتمالا اگر تا این لحظه قطار از کنار آن‌ها گذشته بود، توسط کارکنان راه‌آهن خرد شده و زیر قطار ریخته شده بودند.»
به گفته وی روی یکی از این تخته سنگ‌های جدا شده نقش برجسته کوچکی یافت شده است که شباهت زیادی به نقش‌های ایلامی و حتی نقش انسان بالدار در پاسارگاد دارد و احتمالا توسط یکی از کارگرها در اوقات بیکاری روی سنگ به وجود آمده است. این نقش می‌تواند اطلاعات زیادی از حضور کارکنان ایلامی در آن زمان و دیگر یافته‌های باستان‌شناسی در اختیار ما قرار دهد. این درحالی است که اگر قطار از این نقطه عبور می‌کرد و این سنگ خرد می‌شد دیگر این اطلاعات در دست نبود.
این موضوع بیانگر آن است که پرونده نقش رستم بعد از 400 سال پژوهش هنوز مختومه نیست و اگر قطار از این مجموعه بگذرد بخشی از این امکان پژوهشی از بین می‌رود.
در پایان صحبت‌های عبدی دکتر صراف با حاضران سخن گفت و بر حضور مسئولان قطار در این همایش نیز تاکید کرد.
وی عنوان کرد که باید راه‌حلی به وجود آید که هم توسعه و هم میراث فرهنگی در آن به نتیجه برسد.
وی از جمله کسانی بود که به نشان دادن جمله‌ای از حاج سیاح اعتراض کرد.
همایش "نقش رستم در خطر" با موضوع آسیب‌های عبور قطار از کنار مجموعه آثار نقش رستم با حضور برخی باستان‌شناسان و استادان دانشگاه در دانشگاه تهران برگزار شد.
در این همایش یک روزه که به همت انجمن دیده‌بان یادگاری‌های فرهنگی ایران برگزار شد، کامیار عبدی، مهرداد ملکزاده، محمد تقی عطایی، و محمد تقی رهنمایی پیرامون معرفی آثار ایلامی، هخامنشی، و ساسانی_اسلامی نقش رستم و اهمیت حفظ حریم منظر آثار از زاویه گردشگری و ارارئه مسیر کارشناسی پیشنهادی سخنرانی کردند.
این همایش با همکاری انجمن اسلامی دانشکده علوم پایه دانشگاه تهران و اتحادیه انجمن‌های علمی باستاان‌شناسی سراسر کشور برگزار شد.
