ایران‌بوم

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، پروفسور «ووتر هنکلمن»، پژوهشگر و عضو گروه مطالعاتی دانشگاه شیکاگو روز پنجشنبه در نشست تخصصی «ناشناخته‌های تخت رستم و آرامگاه‌های یادمانی» تاکید کرد، رویکرد تفسیری گل‌نبشته‌های تخت جمشید، ابهامات روند و وقایع تاریخی، به ویژه در اوایل دوره هخامنشی را پاسخ می‌دهد.

هنکلمن با اشاره به نتایج بازخوانی متون گل‌نبشته‌های باروی تخت‌جمشید، گفت: هر چند جایگاه آثار باقی مانده از گذشته در روند بازسازی واقعیت آن زمان، حائز اهمیت است، اما روندی که باستان شناسان در بازسازی گذشته و به کمک یافته‌های باستان‌شناسی در دست دارند، ذیل فرایند تفسیر و بازخوانی گل‌نبشته‌ها و متون الواح قرار گرفته و از این منظر، معنایی که از واقعیات و رویدادهای گذشته مطرح است قابل تفسیر می‌شود.

وی بازخوانی متون گل نبشته‌ها را در بازشناسی بهتر شواهد باستان‌شناسی حائز اهمیت خواند و ضمن اشاره به پیشنهاد‌های جدید مطرح شده در مورد کارکرد بنای یادمانی اسرارآمیز تخت رستم بر مبنای اطلاعات متون بازخوانی شده افزود: بنای سنگی موسوم به تخت گوهر (تخت رستم) که در میانه راه تخت‌جمشید و نقش رستم قرار دارد، بر اساس بقایای به جای مانده از آن و شباهت بسیار نزدیک بنا به پایه بنای آرامگاه کوروش در پاسارگاد، تا کنون این مکان بنای آرامگاه ناتمام کمبوجیه «پسر کوروش» خوانده می‌شد، اما بر اساس تازه‌ترین مطالعات و نتایج به دست آمده از بازخوانی گل نبشته‌ها یک فرضیه جدید در ارتباط با کارکرد این بنا مطرح می‌شود و آن، اینکه این بنا می‌تواند جایگاه تدفین ویشتاسپ، پدر داریوش نیز مطرح شود.

هنکلمن همچنین گفت: با نگاهی به اطلاعات موجود در گل‌نوشته‌های باروی تخت‌جمشید می‌توان تفسیر یافته‌های باستان شناسی را در بازسازی واقعیت گذشته در سلسله هخامنشان بررسی و فرضیات موجود را تقویت و یا تضعیف کرد.

این استاد دانشگاه به تفسیرهای سامی کاوشگر تخت جمشید اشاره و اضافه کرد: سامی در گزارش‌های کاوش خود به مقبره اردشیر دوم و وجود یک سالن با دو ستون و ایوانی مقابل آن اشاره کرده و تفسیر خود را از آن مکان، به محلی برای حضور روحانیون و موبدان آن زمان دانسته که این تفسیر سامی بسیار نزدیک بوده به آنچه در الواح خوانده شده است.

عضو گروه مطالعاتی دانشگاه شیکاگو در بخش دیگری از ارائه آخرین یافته‌های بازخوانی گل نبشته‌ها، به منطقه برازجان اشاره و خاطرنشان کرد: از دیدگاه تاریخ هخامنشی، وجود بقایایی از کوشک‌ها و کاخ‌های هخامنشی در منطقه تموکن که معادل برازجان امروزی است و طرح ارتباط این منطقه با بندر بوشهر حاکی از اهمیت منطقه برازجان، در نظر پادشاهان هخامنشی و علاقه‌مندی آنان به برقراری ارتباط تجاری دریایی با مناطق دورتر مانند مصر، کرانه‌های جنوبی خلیج فارس، هند و شبه جزیره عربستان است.

هنکلمن گفت: به استناد الواح، انتساب یکی از بندرگاه‌های اصلی هخامنشیان به منطقه تموکن را تقویت می‌بخشد و جایگاه این شهر را در نظام اداری، سیاسی و اقتصادی آن زمان پر اهمیت می‌خواند.

وی در متون خوانده شده به تعداد افرادی که از مناطق مختلف به تموکن فرستاده شده‌اند اشاره و تأکید کرد: گستردگی مناطق و تعداد بیشمار افراد حکایت از ابعاد سرمایه‌گذاری هخامنشیان در این منطقه است. افرادی که نه تنها به منظور کار بر روی کاخ‌ها و بناها به آن منطقه آمده‌اند، بلکه اسناد نشان می‌دهد در کارهای عمرانی و کشاورزی نیز از آنها بهره‌برداری شده است.

وی با نشان دادن اسلایدهایی از متون ایلامی و گل‌نوشته‌ها تاکید کرد: بهترین اسناد مکتوب در ارتباط با مسایل مرتبط با امپراتوری هخامنشیان متونی هستند که بر مبنای آنها می‌توان تفسیر دقیق‌تری از ساختار سازمان‌مند اداری و مدیریتی آن زمان، سنت‌ها، آداب و رسوم، باورهای مذهبی، تعیین دقیق‌تر موقعیت راه شاهی و ایستگاه‌های آن، سیستم تقسیم جیره‌های خوراکی برای کارگران، مسافران و نیایشگاه‌ها، چگونگی مراسم آیینی و قربانی‌ها، محافظان و مغان شاغل در آرامگاه‌ها، اندیشه جامعه بشری در آن زمان، دریافت‌ها و پرداخت‌های محلی، مراودات تجاری با مناطق دوردست، ارائه داد.

به گزارش ایسنا، این نشست به همت سازمان میراث فرهنگی فارس، پایگاه میراث جهانی تخت‌جمشید و دانشگاه هنر شیراز با هدف آشنایی پژوهشگران، محققان و دانشجویان با تازه‌ترین یافته‌های تاریخ هخامنشی در سایه مطالعه الواح باروی تخت جمشید برگزار شد.