انجمن‌ها
گزارش رونمایی کتاب اسطوره شناسی پهلوانان ایرانی
- انجمن‌ها
- نمایش از دوشنبه, 02 اسفند 1389 20:16
- بازدید: 5112
خبرگزاری آریا- عصر دوشنبه بیست‌وهفتم دی‌ماه 1389 نشست نقد و بررسی کتاب «اسطوره‌شناسی پهلوانان ایرانی»، اثر دکتر شروین وکیلی، در سرای محلۀ خاقانی برگزار شد.
به گزارش سرویس فرهنگی خبرگزاری آریا، دکتر زاگرس زند، پزشکِ ایران‌شناس، نخستین سخنران نشست بود که به بررسی کتاب از دو زاویه پرداخت. او نخست نقدی مفصل از زاویۀ شکلی و ویرایشی بر کتاب ارایه داد و با ارایۀ مستندهای چندی کوتاهی ناشر و در برخی موارد نویسنده را در این زمینه یادآور شد. زند سپس به نقد محتوایی اثر پرداخت و نکته‌هایی را به میان کشید ولی در پایان سخنانش به جنبه‌های مثبت اثر اشاره کرد که کاری بزرگ در زمینه‌ای بکر است. فهرست پژوهش‌های مهمی که در زمینۀ اسطوره‌های ایرانی انجام شده و توسط دکتر زند خوانده شد گویای این بود که چنین کارهایی توسط تنی چند از ایران‌شناسان خارجی - و یکی دو تن ایرانی - و در گذشته‌های بسیار دور ارایه شده و جای چنین پژوهش‌های جدی و تازه‌ای در ایران بسیار خالی بود.
دکتر وکیلی، نویسندۀ کتاب که جامعه‌شناس است، در مقام توضیح، اشکال‌های ویرایشی اثر را پذیرفت ضمن آن که یادآور شد ناشر به دلیل رساندن کتاب به نمایشگاه در چاپ آن عجله به خرج داد هر چند نفس بر عهده گرفتن اثری از این دست از سوی ناشر، که خوانندگان محدودی دارد، شایستۀ قدردانی بوده است. او سپس به نکته‌هایی که دکتر زند بر آنها انگشت گذاشته بود پرداخت. وکیلی گفت: در تاریخ ایران‌زمین هیچ شاهی ادعای خدایی نداشته و در اثری - که دکتر زند اشاره داشت - و در سرپل‌ذهاب از شاه مانایی یافت شده در کنار علامت ستاره که نمادِ ایشتار است خودِ ایشتار نیز حضور دارد در حالی که در میان‌رودان، در آثاری از این دست، تنها شاه است که حضور دارد و به نوعی علامت خدا به خودِ او برمی‌گردد، هم‌چون فرعون‌ها که ادعای خدایی داشتند.
در بخش دیگر نشست، دکتر امیرحسین ماحوزی، استاد ادبیات به نقد اثر پرداخت و به برخی موردهای شاهنامه‌ای اثر اشاره کرد که به باور او جای کار یا توضیحی بیشتر داشت. او نیز هم‌چنان از تازه بودن اثر و نگاه دکتر وکیلی، از درون چهارچوب یک نظریۀ خاص که خودش آن را تدوین کرده، سخن گفت.
دکتر نوید بازرگان آخرین منتقدی بود که از زاویۀ اسطوره‌شناسی به نقد و بررسی کتاب «اسطوره‌شناسی پهلوانان ایرانی» پرداخت.
دکتر وکیلی ضمن برشمردن نکته‌هایی دربارۀ نقدهایی که بر اثرش شده بود، در پی پرسش یکی از حاضران، اشاره‌ای کلی به چهارچوب نظری اندیشه‌اش، دربارۀ «من پارسی»، کرد. او یادآور شد که ذخیره‌های معنایی فرهنگ و تمدن کهن‌سال ایرانی این توانایی را دارد تا باری دیگر، هم‌چون چندین باری که رخ داده، انسان را با توجه به شرایط زمانه بازتعریف کند و به نظر می‌رسد که اگر این کار به درستی انجام شود بتواند برخی کمبودهای انسان مدرن را پاسخ دهد.
در پایان نشست، مسؤول برنامه از سوی انجمن افراز لوحی را به یادبود به دکتر شروین وکیلی اهدا کرد.
