دوشنبه, 19ام فروردين

شما اینجا هستید: رویه نخست تاریخ تاریخ معاصر

تاریخ معاصر

یادبودی بر 29 اسفند

حرکت ملی شدن صنعت نفت در شرایطی شکل گرفت که ایران بزرگترین تولیدکننده نفت خام خاورمیانه بود و 90 درصد از کل نفت خام مورد نیاز اروپای غربی را درآن زمان تامین می‌کرد.

سه پرده از نمایش حزب توده - راز قتل محمدمسعود

محمدمسعود از روزنامه‌نویسان سرشناس و محبوب دهه‌های نخستین این قرن است که دانش روزنامه‌نگاری را در بلژیک فراگرفت. او کار خود را با قصه‌نویسی شروع کرد و بعد به نشر مجله و سرانجام روزنامه ‌[در اصل هفته‌نامه]‌ی «مرد امروز» روی آورد. مسعود روزنامه‌نویسی شجاع بود که در فضای آزاد دهه‌ی بیست خورشیدی، برای دفاع از حقوق مردم به انتشار جنجالی‌ترین خبرها در افشای ماهیت هیأت دولت، قوه‌ی مقننه، دادگستری و تاجران و ثروت‌مندان بزرگ کشور دست زد.

نگاهی به تاریخ معاصر ایران

در جنبش ملی کردن صنعت نفت، جنبه‌های مثبت بسیاری هست. از جنبه‌ی مثبت، همین که توانستند نفت را در دست بگیرند و یا برگزاری انتخابات دوره‌ی هفدهم که یکی از بهترین و آزادترین انتخابات در تاریخ ایران بوده است، نشان می‌دهد که در این دوره قدم‌های بزرگی در راه ایجاد اقتصاد ملی و مردم‌سالاری برداشته شد و این‌که ما مجبور نباشیم زندگیمان را بر اساس حق امتیازی که از انگلیس‌ها می‌گیریم بگذرانیم. در این دوره‌، ما رسیدیم به یک اقتصاد بدون نفت، اقتصادی که بر خودش و بر پایه‌ی تولید داخلی ایران استوار بود.

خجسته باد سالگرد ملی شدن صنایع نفت در سرتاسر کشور

روز 24 اسفند ماه 1329، به پایمردی دکتر محمد مصدق، در یک فراگشت پرفراز و نشیب، مجلس شانزدهم، و روز 29 همان ماه ، مجلس سنا صنایع نفت در سرتاسر کشور را ملی اعلام کرد.

جنایت شیمیایی حلبچه به تلافی عملیات به یاد ماندنی والفجر 10

با پیروزی رزمندگان در عملیات والفجر 10 و آزادسازی بسیاری از مناطق کردنشین از جمله شهر استراتژیک حلبچه و استقبال مردم شهرها و روستاها از طلیعه سپاهیان نور و آزادی، رژیم بعثی عراق در یک اقدام غیرانسانی، به قصد انتقام‏گیری از این شکست فاحش و دشمنی با مردم، شهر حلبچه و اطراف آن را هدف بمب‏های شیمیایی قرارداد. آن رژیم با ارتکاب به این عمل ضد بشری، هیروشیمای دیگری آفرید و برگ سیاه دیگری بر پرونده سراسر ننگ خود افزود.

حزب توده و خیزش ملی شدن صنعت نفت

راجع به اظهارهای بعضی از نمایندگان که در زمان دولت این‌جانب حزب، توده آزادی عمل داشته است و چنان‌چه دولت سقوط نمی‌کرد بر اوضاع مسلط می‌شد باید عرض کنم که حزب توده‌ای وجود نداشت، افراد همان حزب به نام حزب‌ها و دسته‌های دیگر مثل سایر حزب‌ها از اصول مردم‌سالاری برخوردار بودند. دولت نه می‌توانست این آزادی را از مردم سلب کند - چون که در سایه‌ی این آزادی بود که مملکت به آزادی و استقلال رسید - و نه می‌توانست یک عده‌ی نامعلومی را از این اصول محروم نماید. مسلط شدن افراد چپ هم بر اوضاع حرفی بود بی‌اساس، چون که احزاب چپ اسلحه نداشتند تا بتوانند بر اوضاع مسلط بشوند.

در همین زمینه