شعر
تصنیف زیبای ایران هنگام کار-ملک‌الشعرا بهار
- شعر
- نمایش از چهارشنبه, 26 اسفند 1388 07:03
- بازدید: 9492
این تصنیف در سال 1297 در جریان جنگ جهانی اول و هنگامی که هرسوی کشور، به وسیله ی لشکریان روس و عثمانی احاطه شده بود، سروده شده.
درد و حسرت شاعر را به دیدن محنت ها که بر وطن می رود می توان به نیکی حس نمود. در باره ی آهنگساز این تصنیف که در دیوان بهار چاپ قدیم با عنوان سرود ملی آمده، قیدی نشده. اما دکتر یحیی معاصر نوشته اند آهنگ آن از جهانگیر مراد است.
این ترانه در آغاز با صدای اقبال سلطان خوانده شده ولی در سالهای اخیر علیرضا قربانی آن را باز سازی نموده است و در این گفتار این ترانه ی زیبا را با صدای این خواننده می شنویم. ولی پیش از آن متن آن رااز برای آگاهی میآوریم .
سرود ملی در نیایش برای ایران
ایران هنگام کار است برخیز و ببین ــــ ایران
بختت در انتظار است از پا منشین ـــــ ایران
ازجور فراوان هر گوشه شوری بپاست
خونها شده پامال ، آزادیش خونبهاست
خدا زدرد و غم رهاند ما را خدا به کام دل رساند ما را
دور جهان نگر که چه با ما خواهد کرد که چه با ما خواهد کرد
حب وطن نگر که چه غوغا خواهد کرد که چه غوغا خواهد کرد
آه چه محنتها که کشیدی ایــــــــران
آه به کام دل نرسیدی ، جز غم ندیدی ایـــران
خدا زدرد و غم رهاند ما را خدا به کام دل رساند ما را
تا کی به دل جوانی نکنم به عادت پیران جامی بده به یاد وطنم ــــ سلامت ایران
ایران ، تا ز دل برکشم نعره ی آزادی
آه چه محنتها که کشیدی ایــــــــران
آه به کام دل نرسیدی ، جز غم ندیدی ایـــران
