گردشگری
مشاهیر، ظرفیت بالقوه گردشگری قزوین
- گردشگری
- نمایش از دوشنبه, 21 اسفند 1391 13:25
- بازدید: 4828
قزوین با تاریخی چند هزار ساله که از سکونت بشر آغاز شده و مورد توجه بودن حکومت‌ها در دوره‌های مختلف، آثاری در دل خود دارد که برای هر گردشگری جذاب خواهد بود. از مشاهیری مانند عبید زاکانی و علامه دهخدا نیز برای جذابیت این شهر میان گردشگران نباید صرف نظر کرد.
nike shox mens australia women soccer players - White - DA8301 - 101 - Nike Air Force 1 '07 LX Women's Shoe | efootwear.eu • Shoes for: men, women and kids • Hanbags and accessories , Giftofvision
خبرگزاری میراث فرهنگی – گردشگری - قزوین شهری متناسب با دیدنی‌های بسیار و متنوع، اما پذیرای گردشگران نیست. این شهر فاصله زیادی از پایتخت ندارد و در مسیر اصلی مسافران از تهران به شهرهای شمال و شمال غرب واقع شده است ولی آن طور که باید و شاید مهمان ندارد.
آب و هوای این شهرستان در تابستان خنک است و زمستان سردی دارد. دمای متوسط هوا 26 درجه سانتی‌گراد است. بخش شمالی شهرستان قزوین را کوهستان‌های البرز در بر گرفته و قسمت جنوبی و شرقی آن را دشت نسبتاً همواری احاطه کرده و به همین دلیل از تنوع نسبی مناطق طبیعی برخوردار است.
در منطقه قزوین صدها تپه باستانی شناسایی شده که هر یک برگی از تاریخ و تمدن ایران را در خود جای داده است. حفاری تپه سگزآباد به تنهایی نشان‌دهنده تمدن 9 هزار ساله سکونت بشر در این دشت حاصلخیز است.
شهر قزوین در عصر صفویان به علت قرارگیری در مسیر جاده ابریشم و شرایط جغرافیایی و سیاسی آن زمان، حائز اهمیت شد و برای مدتی عنوان پایتختی را نصیب خود کرد. با انتقال پایتخت از تبریز به قزوین، شاه طهماسب دستور داد مجموعه باغ و عمارت‌هایی باشکوه بسازند که اکنون تعداد معدودی مانند چهلستون یا کلاه فرنگی باقی مانده است.
شهر قزوین آثاری دارد که هر یک بازگوکننده بخشی از فرهنگ و تاریخ مردم این خطه است. به طور قطع دروازه‌های شهر که تردد مسافران بی‌شمار را به خود دیده‌اند، از همین آثار هستند.
دروازه تهران قدیم
این دروازه در ابتدای خیابان تهران قدیم (منتظری) واقع شده و از آثار دوره قاجاریه است. بنای دروازه آجری است و دارای یک سر در اصلی و دو راه ارتباطی در طرفین است. دروازه تهران هشت گلدسته دارد. در قدیم دارای تزیینات کاشیکاری بوده و ورودی اصلی آن دارای رسمی‌بندی و کاسه‌بندی است.
دروازه درب
دروازه درب کوشک (جوسق قدیم) در انتهای خیابان نادری واقع شده است. این دروازه برخلاف دروازه تهران قدیم تنها دارای یک نما به سوی خارج شهر است. در طرفین در ورودی، گلدسته‌ها و طاق‌نماهایی قرار گرفته‌اند. دروازه درب کوشک در نمای خارجی خود دارای کاشیکاری رسمی‌بندی است.
سردر عالی‌قاپو
سردر عالی‌قاپو یکی از 7 دروازه باغ یا دولتخانه صفوی بوده و در دوره سلطنت شاه طهماسب ساخته شده و در زمان سلطنت شاه عباس اول به صورت کنونی تغییر شکل یافته است. در زمان قدیم، مقابل این سردر خیابان سپه، اولین خیابان ایران، قرار داشته که می‌توان هیاهو و رفت و آمد مقابل آن را تصور کرد.
خیابان سپه قزوین، نخستین خیابان طراحی‌شده ایران است که در دوره صفوی در زمان پایتختی قزوین احداث شد. این خیابان را شاه طهماسب صفوی در شمال محله شهرستان قدیم یا حصار شاپور، هم‌زمان با ایجاد عمارت و خانه‌های دو طرف این خیابان و باغ سعادت‌آباد و عمارت دولتخانه و حرم‌سرا و باغ‌های شرقی و غربی عمارات مذکور احداث کرده است. ظاهراً نام «خیابان» هم از نام محله‌ای به نام «خیابان» در هرات گرفته شده که شاه طهماسب در دوران ولیعهدی در آن شهر ساکن بوده است. در آن زمان، خیابان را از سوی جنوب امتداد داده و به گورستان جنوب شهر قزوین رسانده‌اند. بعدها نام این خیابان بر قسمتی از محله شهرستان قدیم اطلاق شد و این بخش از شهر قزوین را «محله خیابان» نامیدند.
عمارت کاخ چهلستون- موزه خوشنویسی
عمارت کلاه فرنگی به همراه سردر عالی‌قاپو تنها بناهای باقی مانده از باغ صفوی است. این بنا در دوره قاجاریه مرمت و بازسازی شده و چهلستون نام گرفت.
قزوین از دیرباز مهد پرورش بزرگان خوشنویسی کشور بوده است. اساتیدی همچون میرعماد حسنی (استاد بزرگ خط نستعلیق)، میرزا محمد حسین عماد الکتاب قزوینی، میرزا محمدعلی خیارجی قزوینی (اولین خوشنویسی که بسم الله را به صورت مرغ طغرا ترسیم کرد)، عبدالمجید طالقانی و ملک محمد قزوینی.
به این سبب شهر قزوین از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و شوای عالی فرهنگ به عنوان «پایتخت خوشنویسی ایران» لقب گرفت. به غیر از موزه دائمی خوشنویسی قزوین که در محل کاخ چهلستون قزوین برقرار است، رویدادهای بزرگ خوشنویسی مانند دوسالانه خوشنویسی ایران، جشنواره خوشنویسی آیات قرآنی و جشنواره خوشنویسی غدیر در این شهر برگزار می‌شود.
امام‌زاده حسین (ع)
بنای آرامگاه امام‌زاده حسین بنا بر قول رافعی، مدفن فرزند 2 ساله امام رضا (ع) است. بنای اصلی امام‌زاده متعلق به دوره صفویه است که بعدها تغییراتی در آن داده و ایوان آینه‌کاری بدان الحاق شده و حجره‌ها و رواقی همراه سردری زیبا به دور آن ساخته شده است.
به جز ضریح نفیس چوبی آن که تاریخ 806 قمری را نشان می‌دهد و از صنایع گره‌چینی مجوف است، باقی آثار از بناهای دوره صفوی و قاجار است.
در قبرستان امام‌زاده حسین می‌توان مزار بسیاری از مشاهیر و شهدای این مرز و بوم را دید که از آن جمله می‌توان به مزار خلبان شهید، تیمسار عباس بابایی اشاره کرد که در تقویت نیروی هوایی کشور نقش مؤثری داشت.
مقبره حمدالله مستوفی
مقبره آجری برجی‌شکل حمدالله مستوفی مورخ عصر ایلخانی که به قرن هشتم هجری تعلق دارد در خیابان طالقانی واقع است. برج مربع شکل توسط چهار فیل‌پوش، هشت ضلعی شده و در نهایت گنبد مخروطی بر آن قرار گرفته است. داخل بنا کتیبه‌ای قرار دارد که روی آن سوره مبارکه هل اتی به خط نسخ گچبری شده است.
مجموعه بازار
مجموعه بازار قزوین یکی از باارزش‌ترین آثار به جای مانده معماری شهر قزوین است. تاریخ ساخت این مجموعه به دوره صفویه باز می‌گردد اما قسمت اعظم بناهای کنونی متعلق به دوره قاجار هستند. شکل بازار قزوین که طرحی شطرنجی دارد آن را به یک پلان طراحی شده بسیار شبیه می‌سازد. از مهم‌ترین فضاهای بازار قزوین می‌توان به مسجدالنبی (مسجد شاه)، سرای سعدالسلطنه، سرای وزیر، سرای حاج رضا، سرای رضوی (سرای شاه)، تیمچه‌های روباز و سرپوشیده و راسته قیصریه اشاره کرد.
سرای سعدالسلطنه
سرای سعدالسلطنه یکی از کاروان‌سراهای درون شهری دوره قاجاریه است که به عنوان یک سرای بازرگانی در محدوده بافت تاریخی فرهنگی قزوین واقع شده است. کاروان‌سرای سعدالسلطنه بزرگترین کاروان‌سرای سرپوشیده و درون شهری ایران است و یکی از معدود کاروان‌سراهایی است که چندین حمام، سرا، تیمچه، شترخان، راسته، چهارسوق، مسجد، چایخانه و بخش‌های دیگر دارد.
در خیابان امام خمینی قرار دارد و به نام‌های سرای سعادت، سرای سعدیه و بازارچه سعدالسلطنه نیز خوانده می‌شود. این محل با آمدن نیروهای روس طی جنگ جهانی اول دچار تغییراتی شد و بعضی از بخش‌ها تغییر کاربری داد. به عنوان مثال، یکی از سراها به انبار قند و شکر تبدیل شد.
یکی از نکات جالب در این بنا، محل قرارگیری انبارهاست، هیچ کدام از انبارها راه مستقیمی به بیرون ندارد تا از سرقت جلوگیری شود.
گراند هتل
این بنا در حوالی سال‌های 1299 تا 1300 توسط ارباب برزوی شاپور پارسی که بعدها به مهر شاهی تغییر نام داد بنا شد. محل بنا در شرق خیابان پیغمبریه و در قسمت غربی ارگ صفوی است. در جبهه جنوبی بنا سالن سینمایی ایجاد شد. پشت این عمارت در محل کنونی مدرسه علامه محمد قزوینی بنای عدلیه قرار داشته است. این بنا امروز قدیمی‌ترین گراند هتل باقی‌مانده در ایران است. در محل این بنا وقایع بزرگی نظیر طراحی کودتای رضاشاه صورت گرفته است.
مسجد جامع
مسجد جامع کبیر در محله دباغان قرار گرفته و با مناره‌های باشکوه، ایوان‌های رفیع و گچبری‌های نفیس از آثار ممتاز دوره اسلامی به شمار می‌رود. قدیمی‌ترین بخش مسجد پس از آثار چهارطاقی ساسانی که در زیر مقصوره قرار گرفته، طاق هارونی است که سال 192 هجری ساخته شده است. مقصوره و گنبد سلجوقی، بخش‌های زیبای مسجد هستند.
مسجدالنبی
مسجدالنبی جزو وسیع‌ترین مساجد ایران بوده و نزدیک به 14هزار مترمریع مساحت دارد. ساختمان این بنا را به دوره صفویه نسبت می‌دهند که پس از تخریب، در زمان قاجاریه به فرمان فتحعلی‌شاه تجدید بنا شد .
مسجد حیدریه
مسجد حیدریه با تزیینات زیبای خود یکی از عالی‌ترین بناهای معماری ایران به شمار می‌رود. در این مسجد چهارایوانی که زمانی تخریب شده و قسمت‌هایی نیز به آن الحاق شده، مقصوره را می‌توان تنها بازماننده شکوه دانست.
حسینیه امینی‌ها
حسینیه امینی‌ها نمونه کامل‌ترین و زیباترین خانه‌های سبک قزوین است. آنچه که امروزه از این خانه به جای مانده، چهار حیاط و فضاهای مختلف در دو طبقه همکف و زیرزمین است.
کلیسای رفیع
کلسیای رفیع در حیاط مدرسه‌ای به همین نام واقع شده است. این کلیسا در دوره پهلوی اول در این محوطه که از دیرباز مجموعه آموزشی و عبادتی ارمنیان قزوین بوده، ساخته شده است. کلیسا بنایی آجری، با طرحی مبتنی بر محورهای چلیپایی بوده که فضای اصلی آن مستطیل شکل است و در داخل آن چهل ستون قرار گرفته‌اند.
کلیسای کانتور (برج ناقوس)
کلیسای کانتور معروف به برج ناقوس مجموعه‌ای بوده که در زمان اشغال ایران در جنگ جهانی دوم به دست روس‌ها ساخته شده است. این بنا، کلیسای کوچکی است که همانند دیگر کلیساها دارای طرحی چلیپایی بوده و محراب آن، رو به شرق دارد.
آب‌انبار سردار بزرگ
این آب‌انبار به عنوان بزرگترین آب‌انبار تک گنبدی ایران محسوب می‌شود. در بالاترین قسمت گنبد عظیم آجری، بادگیری قرار گرفته که 5/28 متر ارتفاع دارد. بانیان این بنا؛ محمدحسن خان و محمدحسین خان سردار از امرای فتحعلی‌شاه قاجار هستند. این آب‌انبار دارای سردری رفیع با قوس جناغی است. راه شیر آب‌انبار 50 پله سنگی دارد و برای دسترسی یافتن به آب 5 / 12 متر پایین باید رفت.
آب‌انبار سردار کوچک
این آب‌انبار مقابل مسجد و مدرسه سردار قرار گرفته و از بناهای ساخته شده توسط برادران سردار، امرای فتحعلی‌شاه قاجار است. آب‌انبار سردار دارای سردری مزین به کاشیکاری است و داخل ورودی آن رسمی‌بندی شده و کتیبه‌ای از سنگ مرمر به خط نستعلیق دارد. را ه شیر آب‌انبار 36 پله دارد. در مرکز مخزن مربع شکل ستون عظیمی قرار گرفته که چهار تویزه را تحمل می‌کند. پوشش آب‌انبار را چهار گنبد خفته تشکیل می‌دهد که در مرکز هر یک بخارکش کوچکی قرار گرفته است.
آب‌انبار حاج کاظم
این آب‌انبار که زیباترین آب انبار شهر محسوب می‌شود، دارای سردری زیبا و مزین به کاشی است و علاوه بر کاشیکاری دارای طاق رسمی‌بندی و کتیبه سنگی است. را ه شیر آب‌انبار دارای 33 پله بوده و سقف آن طاق با قوس جناغی است. از ویژگی‌های دیگر این آب‌انبار وجود دو بادگیر به ارتفاع 8 متر مزین به کاشی است.
آب‌انبار زنانه بازار
آب‌انبار زنانه بازار در ضلع غربی مسجدالنبی واقع شده و بزرگترین آب‌انبار بازار قزوین است. بانی آن مرحوم حاج ملا عبدالوهاب از علمای بنام شهر و معاصر فتحعلی‌شاه است. سردر این آب‌انبار از بین رفته و از روی شواهد، بازسازی شده و بسیار کوچک و ساده است. راه شیر آب‌انبار دارای 43 پله است این آب انبار دارای پنج بادگیر بوده که همگی در پشت دیوارهای بازار و مسجد پنهان شده‌اند.
آب‌انبار مسجد جامع (خیابان)
آب‌انبار مسجد جامع در جلوخان مسجد جامع واقع شده و بنا بر کتیبه ورودی، در زمان سلطنت شاه سلیمان صفوی ساخته شده است.
سردر آب‌انبار دارای طرحی ساده و فاقد هرگونه تزیین است. راه شیر آب‌انبار دارای 37 پله سنگی است.
گرمابه قجر (موزه مردم‌شناسی)
گرمابه قجر با توجه به شواهد به دست آمده از لایه‌برداری‌ها در دوره صفویه شکل گرفته است. ورودی گرمابه با چند پله به هشتی ساده و سپس با یک انحراف محور به سربینه می‌رسد. سربینه وسیع گرمابه پلان هشت ضلعی داشته که هر ضلع آن دارای شاه‌نشین و طاق‌نما است. حوض بسیار زیبایی نیز در وسط گرمابه قرار گرفته است. گرمابه دارای کاشیکاری بوده و طاق‌های آن رسمی‌بندی شده‌اند.
اکنون موزه مردم‌شناسی در سه بخش اقوام، آداب و رسوم و مشاغل در این حمام مورد بازدید علاقه‌مندان قرار دارد.
گرمابه حاج محمدرحیم
گرمابه حاج محمدرحیم معروف به صفا، به سال 1259 هجری توسط حاجی عبدالله تبریزی برای خاندان امینی بنا شد. این گرمابه دارای دو بخش مجزا برای خانمها و آقایان است. ورودی بخش آقایان به خیابان مولوی دسترسی داشته که در اثر احداث، سردر آن تخریب شده و ورودی اولیه تغییر مکان داده است. ورودی بخش خانمها به کوچه دسترسی دارد. سربینه و گرمخانه در بخش آقایان وسیع‌تر بوده و از معماری پیچیده‌تر و زیباتری برخوردار است. بخش آقایان همچنین دارای استخر آب سرد نیز هست. تقریباً تمامی فضاها با انواع مختلف رسمی‌بندی مزین شده‌اند.
مشاهیر قزوین
قزوین ناخودآگاه با نام مشاهیری عجین است که تأثیر بسزایی در پیشبرد فرهنگ کشور داشته‌اند. حمدالله مستوفی مورخ و شاعر، عبید زاکانی شاعر و طنز پرداز، شهید ثالث، عارف قزوینی آزادیخواه و شاعر ملی، علامه علی‌اکبر دهخدا گردآورنده فرهنگ سترگ دهخدا، علامه محمد قزوینی محقق و مصحح متون ادبی، ابوالحسن اقبال آذر (اقبال سلطان) خواننده چیره‌دست آواز ایران، سید محمد دبیرسیاقی محقق و مصحح متون ادبی.
پنجاه به در
هر سال بعد از ظهر روز 19 اردیبهشت، پنجاهمین روز سال، از زمانی که هنگام ظهر، زهر آفتاب گرفته می‌شود، مردم قزوین منازل خود را ترک می‌کنند و به مصلای شهر می‌روند. این مصلا در میان باغ‌های جنوب شرقی شهر واقع شده و در گذشته در این مکان یک آب‌انبار و یک مسجد وجود داشته که تنها بخشی از آب‌انبار آن به جا مانده است.
نهم شهریور - روز قزوین
9 شهریور ماه سالروز انتخاب قزوین به عنوان پایتخت از سوی شاه تهماسب صفوی است. با تصویب شورای شهر قزوین این روز از تقویم با عنوان روز قزوین انتخاب شده است. در این روز بازدید از موزه‌ها و اماکن سیاحتی رایگان است. نمایشگاه خوشنویسی، جشنواره موسیقی، نمایش‌های محلی، سینمای تابستانه و نمایشگاه صنایع دستی را می‌توان از برنامه‌های شاخص روز قزوین برشمرد.
