ایران‌بوم

1- همایش «نقش‌رستم در خطر!»، عصر سه‌شنبه بیستم شهریورماه 1386 خورشیدی به منظور معرفی جایگاه تاریخی– فرهنگی مجموعه‌آثار جهانی نقش‌رستم، بررسی آسیب‌های ناشی از عبور خط آهن اصفهان- فارس و ارایه‌ی راه‌حلی برای رفع این آسیب‌ها در دانشکده‌ی علوم پایه‌ی دانشگاه تهران برپا شد.
2- همایش، مراتب سپاس‌گزاری ژرف خود را از مراکز یاریگر، استادان ارجمندِ سخنران و دوستداران فرهنگ ایران ابراز می‌نماید.
3- همایش با توجه به اهمیت بی‌مانند مجموعه‌آثار جهانی نقش‌رستم - که بالغ بر 30 اثر باستانی است - هرگونه دخل و تصرف در عرصه و حریم آن را محکوم می‌کند. به‌ویژه با استناد به قانون و نظام‌نامه قانون عتیقات (1309) و ماده 127 مکرر قانون مجازات عمومی در تاریخ 1/12/1356 که به تصویب شورای فنی باستان‌شناسی کشور رسیده و پس از تایید وزارت فرهنگ و هنر سابق به شماره 956/56/9761/16/ رم، به مقامات مسئوول استان فارس ابلاغ شده، خواهان اجرای کامل و بی‌چون و چرای ضوابط حریم محوطه میراث جهانی تخت‌جمشید، نقش رستم و آثار تاریخی-فرهنگی واقع در آن در است. براساس این قانون هرگونه عملیات عمرانی درون محدوده حریم درجه 1 تخت‌جمشید ممنوع بوده و بنابراین خط راه آهن نمی‌تواند از هیچ کجای تنگه‌ی بین دو کوه نقش رستم و کوه مهر عبور نماید.
4- همایش با توجه به این که در همین ‌ماه گذشته، نقش‌برجسته‌ی عیلامی تازه‌ای در کنار مجموعه‌آثار نقش‌رستم یافت شد و با توجه به این‌که پس از کاوش‌ها و پژوهش‌های ارنست هرتسفلد و اریخ اشمیت کوشش جدی دیگری برای مطالعه‌ی این مجموعه انجام نگرفته است، بررسی، پژوهش و مطالعات دامنه‌دار باستان‌شناسی، تاریخ هنر و معماری را در مورد آثار جهانی نقش‌رستم و مجموعه‌های وابسته به آن ضروری می‌داند و به‌ویژه بر این نکته تأکید می‌ورزد که از چشم‌انداز باستان‌شناختی هنوز نادانسته‌های زیادی درباره‌ی این محوطه‌ی جهانی وجود دارد. بر مبنای عکس‌ها و تصاویر هوایی قدیم و جدید، این مجموعه برج و بارویی داشته است که هنوز از چند و چون آن و از گستردگی آن اطلاعی در دست نیست....
5- همایش بر مستندنگاری هنر منحصر به فرد صخره‌ای تجلی‌یافته در نقش‌رستم، از طریق عکس‌برداری‌های دقیق و جزء‌نگر فتوگرامتری جهت حفظ خاطره‌ی فرهنگی این مجموعه‌ی جهانی تأکید می‌نماید. هم‌چنین در مورد وضع نابسامان حفاظتی این آثار – و آثار مشابه - هشدار می‌دهد. میزان صدمات و لطماتی که در دهه‌های اخیر بر پیکر این آثار وارد آمده، ضرورت به کار بستن تدابیری حفاظتی و مرمتی ویژه، فوری، هدفمند و روشمند را می‌طلبد.
6- همایش خواهان همکاری کامل مسئوولین ساخت راه آهن اصفهان- فارس با سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و بنیاد پژوهشی پارسه- پاسارگاد است. در این راه ارائه نقشه‌های مسیر راه آهن قدم نخست تلقی می‌شود.
7- همایش اصرار دارد تا هیاتی کارشناسی، متشکل از همه رشته‌های مرتبط، چون مهندسی عمران، زمین شناسی، باستانشناسی، حفاظت و مرمت، مردم شناسی، محیط زیست، متخصصان لرزه‌نگاری و غیره ضمن بررسی خطرات احتمالی مسیر عبور راه آهن اصفهان- فارس، برای دستیابی به بهترین مسیر با کمترین عوارض ممکن بار دیگر کل مسیر را از آباده تا شیراز مورد بررسی دقیق قرار دهند.
8- همایش، خواهان توجه جدی قوای سه‌گانه‌ی کشور به مسأله‌ی «تخریب» و «تحریف» یادگارهای تاریخی، طبیعی و معنوی ایران‌ است. مشکلاتی که برای آثار گران‌قدری چون دشت بهبهان، بیستون، آرامگاه فردوسی، کهن شهر ساسانی-اسلامی فیروزآباد، گنبد قابوس، ارگ/مسجد علیشاه تبریز، آثار و محوطه‌های باستانی دشت سوسن (خوزستان)، پارک‌های ملی خجیر و سرخه‌حصار، دریاچه‌ی ارومیه،... هم‌چنان پابرجاست و تعللی که در زمینه‌ی تکمیل پرونده‌های ثبت جهانی میراث معنوی ایران و دفاع از هویت ایرانی دانشمندان گستره‌ی فرهنگی ایران هم‌چنان وجود دارد.
9- «دیده‌بان یادگارهای فرهنگی ایران» با توجه به فاجعه‌ی زیست‌محیطی خشک شدن موقت دریاچه‌ی بختگان و مرگ هزاران فلامینگو و در راه بودن فاجعه‌ی بزرگ‌تر نابودی همیشگی آن دریاچه و کوچ پاییزی صدها هزار پرنده‌ی مهاجر که در مسیر خود و توقف در دریاچه‌ی بختگان به همین سرنوشت دچار خواهند شد، ضرورت بازنگری پرونده‌ی ملی سد سیوند را یادآور شده و از مسؤولان مربوطه می‌خواهد که با تشکیل همایشی، لزوم ساخت سدهای بزرگ مخزنی را به معرض بحث کارشناسان بگذارند.
10- «دیده‌بان یادگارهای فرهنگی ایران» حضور شماری از باستان‌شناسان را در این نشست غنیمت دانسته از آنان دعوت می‌کند تا با تشکیل انجمنی مستقل و حرفه‌ای ضمن کمک به گسترش فرهنگ و آگاهی درباره‌ی میراث فرهنگی، سازمان میراث فرهنگی و صنایع دستی و گردشگری را با نقدهای خود اعتلا دهند.