ادبیات

مولانا چگونه از رمضان می‌گوید؟

توفیق سبحانی می‌گوید: مولانا با دین عجین است و رمضان نیز به همین علت در اشعار او وجود دارد و البته رمضان در ظاهر و باطن شعر مولانا رسوخ کرده است و او به خوبی و روشنی می‌تواند تمامی مفاهیم را بیان کند.

این مولاناپژوه در گفت‌وگو با خبرنگار ادبیات ایسنا، درباره تاثیر رمضان بر شعرهای مولانا اظهار کرد: به علت قرابت مولانا با مباحث دینی، رمضان نیز در آثار او بسیار دیده می‌شود. البته مولانا برخلاف برخی از شاعران که از آمدن رمضان اظهار ناراحتی می‌کنند، آمدن رمضان را جشن می‌گیرد و در شعرش از آمدن رمضان استقبال می‌کند.

آمد شهر صیام، سنجق سلطان رسید / دست بدار از طعام فایده جان رسید

روزه چون قربان ماست، زندگی جان ماست / تن همه قربان کنیم، جان چو به مهمان رسید

او در ادامه با بیان این‌که در شعر مولانا، رمضان به‌جز مفهوم در ظاهر نیز وجود دارد، بیان کرد: مولانا شعری در قالب غزل به ردیف صیام دارد که در آن از اهمیت روزه سخن می‌گوید.

می بسازد جان و دل را بس عجایب دان صیام / گر تو خواهی تا عجب گردی عجایب دان صیام

روزه چون روزت کند روشن دل و صافی روان / روز عید وصل شه را ساخته قربان صیام

در صیام ار پا نهی شادی‌ کنان نه با گشاد / چون حرام است و نشاید پیش غمناکان صیام

سبحانی افزود: در حدیث قدسی آمده است "الصوم لی و انا اجزی به" به معنای روزه برای من است و من خودم به آن جزا می‌دهم. در همین راستا معلم و مرشد مولانا برهان الدین محقق ترمذی گفته است:

بهتر از روزه داشتن عبادتی نیست. مولانا نیز ماه رمضان را به دیده‌ ماهی پربرکت می‌بیند.

دیدی هنر خوردن بنگر هنر روزه / بربند دهان از نان کآمد شکر روزه

بربند میان زودتر کآمد کمر روزه / آن شاه دو صد کشور تاجیت نهد بر سر

سبحانی در پایان درباره عید فطر در رمضانیه‌های مولانا گفت: مولانا در مورد عید فطر به جای خوشحالی از رفتن ماه رمضان این عید را چنین تبریک می‌گوید:

عید بر عاشقان مبارک باد / عاشقان عیدتان مبارک باد

عید ار بوی جان ما دارد / در جهان همچو جان مبارک باد

بر تو ای ماه آسمان و زمین / تا به هفت آسمان مبارک باد

عید آمد به کف نشان وصال / عاشقان این نشان مبارک باد

• < قبلی
• بعدی >