ایران‌بوم

به گزارش خبرنگار مهر، کمیجان شهر کوچکی در بخش مرکزی اراک است که با داشتن طبیعت بکر و آثار تاریخی چون بازار، قلعه خاندان بهادری، و خانه شاعر شهیر فخرالدین عراقی چونان نگینی در استان مرکزی می درخشد، شهری که در 95 کیلومتری اراک آرمیده است.

جاذبه های کمیجان به همین جا ختم نمی شود ودارای طبیعت سبزی است که معروفترین آن منطقه وفس و تپه چرگزی باغ های حسن آباد و شیخ دیل، محمود بلاغی و قوش دره از دیگر دیدنی های نگین سبز گردشگری کمیجان است.

فخرالدین عراقی شاعر شهیرکمیجانی

فخرالدین عراقی عارف و شاعر قرن ششم هجری، در مورد زادگاهش چنین می سراید: یارب این بوی چنین خوش زگلستان آید؟ یا زباغ ارم روضه رضوان آید؟ ، ویا در جای دیگرمی گوید: یا صبا بوی سر زلف نگاری آورد یا خود این بوی زخاک خوش کمجان آید.

کمجان نام قدیم کمیجان است که فخرالدین عراقی شاعر پرآوازه که همچنان اشعارش سرآمد است در آن در سال 610 هجری به دنیا آمد.

روستای وفس، ماسوله استان مرکزی

روستای زیبای وفس در حصاری از کوه‌های نسبتاً بلند واقع شده است و از سمت جنوب، مشرق و مغرب در محاصرهٔ کوهستان قرار دارد و تنها از سمت شمال به درختستانها و باغهای میوه منتهی می‌شود.آخرین اظهار نظر سرپرست میرتث فرهنگی استان مرکزی از تلاش برای تبدیل کردن این روستا به هدف گردشگری کشور و روستاهایی مانند ماسوله و ابیانه است

گویش باستانی وفسی / گویش وفسی در اشعار باباطاهر

یکی از قدیمیترین و فقیرترین گویشها از جهت تعداد سخنگویان به آن، گویش وفسی است که در منتهی الیه حدود مرزی استان مرکزی با استان همدان، در شمال شهرستان اراک استفاده می‌شود.

در روستای وفس و سه روستای همجوار، یعنی چهرقان در غرب و فرک و گورچان در شرق، به این لهجه سخن می‌گویند، البته در گویش این روستاها به طور جزئی تفاوتهایی مشاهده می‌شود ولی اصل و مبنای آنها یکی است.

در فهلویات باباطاهر همدانی کلمات مشابه زیادی با گویش وفسی وجود دارد مانند، دیرم به مفهوم دارم.

تن محنت کشی دیرم خدایا، دل حسرت کشی دیرم خدایا

گویش وفسی یادگاری از زبان باستانی تاتی به گواه پژوهش ها

لهجه وفسی که به " وُوسی" موسوم است بنا به آنچه پژوهشگران گفته ‌اند، لهجه‌ای از زبان باستانی تاتی است.

ابراهیم دهگان در کتاب فقه اللغه در ضمن معرفی وفس و واقعه کشتار جمعی آن، گویش وفس را یکی از لهجه‌های قدیم پارسی باستان و شاخه‌ای از تاتی می‌نامند.

دکتر معین در جلد چهارم فرهنگ خود تحت عنوان وفسی (Vafsi) منسوب به وفس، لهجه اهالی وفس نام می‌برند.

آب و هوای دلچسب بهاری در سرزمین فسیل های آهکی

وفس با آب و هوای دلچسب، چشم اندازهای طبیعی، مزارع و باغ ها، چشمه های آب فراوان، بافت تاریخی منحصر بفرد و قابلیت های ورزش های کوهستانی اش در قلب کوهستان و در میان کوههای با ارتفاع زیاد قرار گرفته است.

برخی گردشگران خبر از وجود فسیل خایی در کوهها و صخره های این روستا خبر می دهند.

آنان بر این باورند، کوههایی که روستای زیبای وفس را محصور کرده از نوع آهکی و رسوبی است و در این کوهها بقایای موجودات زنده که در لایه های زمین مانده اند به وفور دیده می شود.

از کوهنوردی تا غارنوردی در وفس

بلندترین نقطه‏ ی وفس، کوه قلنجه با ارتفاعی در حدود 2745 متر در جنوب وفس و پست‏ترین نقطه آن محلی در دشت وسیع انجمن در شمال وفس با ارتفاعی در حدود 1550 متر است.

خانه های مسکونی روستا با بافتی متراکم در یک طبقه با ایوان و سقف مسطح بر روی دامنه‏ کوهها ساخته شده‏اند و کوچه باغ های پیچ در پیچ آن با درختان سایه دار جلوه بسیار زیبایی دارند.

باغات ایجاد شده در میان دره‏ها و زمین های زراعی در شیب کوهپایه‏ها چشم اندازی بسیار تماشایی به این منطقه بخشیده است، هم امگان کوهنوردی است هم غارنوردی.

حاجی رضوان، آرامش بخش دیگر وفس

منطقه بکر وفس دارای امامزاده ای به نام امامزاده حاجی رضوان است که گردشگرانی که به وفس می روند از زیارت آن دریغ نمی کنند.

این امامزاده با جاذبه های معنوی در تکاپوی دیدن جاذبه ها، آرامش خاصی به بازدیدکنندگان می بخشد.

سمقاور؛ روستایی با مردمام منبت کار

سمقاور روستایی در دل کمیجان است که مردمان آن در کنار کشاورزی، به هنر منبت مشغولند وسالانه صدها کامیون کالاهای چوبی چون مبل های منبت کاری شده از این روستا به سراسر کشور حمل می شود.

فرماندار: روستای سمقاور یکی از کانون های هنر منبت ایران است

فرماندار شهرستان کمیجان در این باره می گوید: روستای سمقاور یکی از کانون های هنر منبت ایران است و بیش از 300 نفر در قالب 80 کارگاه به صورت حرفه ای به تولید محصولات چوبی و منبت اشتغال دارند.

محسن اکبری می افزاید: با وجود استعداد و پتانسیل هنر دستی منبت در روستای سمقاور، این منطقه کمتر شناخته شده و برگزاری جشنواره مذکور با هدف معرفی این توانمندی ها است.

فرماندار کمیجان اظهار داشت: با کمک 190 نخبه کمیجانی که در سراسر کشور زندگی می کنند برنامه ای برای معرفی توانمندی های این شهرستان و ترسیم مسیر توسعه در دست انجام است.

سایر هنرهای مردم کمیجان

علاوه بر منبت، کمیجانی ها در صنایع دستی دیگری چون گلیم، گیوه، جاجیم و سبدبافی نیز سرآمد است که در سایه برنامه و همکاری سازمان میراث فرهنگی از این ظرفیت ها می توان در راستای توسعه و اشتغالزایی استفاده کرد.

....

جاذبه های کمیجان چشم به راه گردشگران

از دیگر آثار دیدنی در منطقه می‌توان به غار ورد در شمال کمیجان و تپه معروف و باستانی چهل گزی(قلعه تپه) در شهر میلاجرد اشاره کرد.

از دیگر مراکز تفریحی و گردشگری این شهرستان می‌توان به روستای فردغان از بخش بزرگ خنجین اشاره کرد، شرایط آب و هوایی این روستا در استان مرکزی کم نظیر و مناطق دیدنی بسیار دارد و امامزاده عبدالله نیز در این روستا واقع است.

این شهرستان با داشتن مناطق روستایی و دشت‌های باصفای بسیار، که از آن جمله می‌توان از آمره، فامرین و بسیاری دیگر از مناطق روستایی اشاره نمود چشم به راه گردشگران است.