خبر
درددلهای پیرترین مرشد زورخانه‌ای ایران
- خبر
- نمایش از شنبه, 03 خرداد 1393 06:11
- بازدید: 2484
مرشد 90 ساله ورزش زورخانه‌ای ایران می‌گوید: مرشدان هیچ حقوقی نمی گیرند و تحت حمایت هیچ بیمه‌ای نیستند و این در حالی است که برنامه‌های فدراسیون برای حمایت از مرشدان تنها نمایشی است!
قاسم خوش هیکل در گفت‌وگو با ایسنا، درباره میزان سابقه خود در ورزش زورخانه‌ای، اظهار کرد: به مدت 55 سال در ورزش زورخانه‌ای خدمت کردم و برای ورزشکاران ضرب گرفتم و خواندم. ابتدا در سال 1320 در حالی که 17 ساله بودم به اتفاق عمویم در گذر لوتی صالح بازار مسگران تهران در زورخانه باغ ایلچی به سمت ورزش زورخانه‌ای سوق پیدا کردم و من ضرب مرشد این زورخانه را که در سر در باغ ملی نیز نقاره می‌زد گرم می‌کردم که همین کار باعث شد کم‌کم به ضرب زورخانه‌ای علاقمند شوم.
وی گفت: پس از آن در اداره موتوری ارتش زیر نظر مرحوم حسین شهبازی مرشدی را به طور کامل آموختم و از آنجا که صدای بسیار خوبی نیز داشتم به دستور فرمانده پادگان در دپوی تعمیراتی ارتش زورخانه‌ای احداث شد و شروع به مرشدی کردم بعد از این موضوع نیز با درخواست یکی از دوستان به زورخانه نیرو یزدان در میدان گمرک رفتم و به این ترتیب به صورت حرفه‌ای وارد مرشدی زورخانه‌های باستانی شدم.
پیرترین مرشد ایران درباره مشکلات مرشدان زورخانه‌ای و توقع آنها از مسئولان گفت: متاسفانه تمام مرشدان زورخانه ای گرفتار بی پولی و نداری هستند و اوضاع و احوال خوبی ندارند. ما فقط به خاطر عشقمان به ورزش زورخانه‌ای به سمت این ورزش آمدیم. تنها درآمد مرشدان از پولی است که ورزشکاران زورخانه‌ای به دخل‌شان می‌اندازند که متاسفانه این مبلغ هم بسیار ناچیز است و هر بار چیزی در حدود پنج تا 10 هزار تومان ورزشکاران به دخل مرشد زورخانه می‌اندازند که نیمی از این مبلغ نیز باید به صاحب زورخانه داده شود!
وی افزود: من سال‌ها پیش به همراه مرشدان مرحوم احمد جذاب و مهدی کره‌ای و حاج آقا رسولی که چندین سال در رادیو نیز ضرب می‌گرفتند نزد مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی رفتیم و گفتیم شما نقاره زن‌های قهوه‌خانه‌ها را زیر پوشش بیمه ای خود قرار داده‌اید و از آنها حمایت می‌کنید، اما چرا به مرشدان زورخانه‌ای توجهی نمی‌کنید و ما را بیمه نمی‌کنید و یا حقوقی برای ما قائل نیستید؟ که آنها نیز نامه درخواست‌های ما را به سازمان تربیت بدنی سابق در زمان ریاست هاشمی طبا فرستادند، اما سازمان تربیت بدنی در نامه‌ای به فدراسیون ورزش‌های زورخانه‌ای اعلام کرد جلوی این چهار مرشد زورخانه‌ای را بگیرید، چرا که آنها قصد اخلال دارند! و متاسفانه تاکنون این مشکلات پا بر جا مانده و به مرشدان زورخانه‌ای توجهی صورت نمی گیرد و حتی مرشدان بیمه درمانی هم ندارند.
خوش هیکل درباره برنامه چندی پیش فدراسیون ورزش‌های زورخانه‌ای در تجلیل از مرشدان نیز، اظهار کرد: این گونه برنامه‌های تقدیر از مرشدان بیشتر نمایشی است که بگویند ما از مرشدان حمایت می‌کنیم. مهم‌ترین مشکل این قشر زحمتکش ورزش باستانی ایران این است که هیچ گونه درآمدی از شغل‌شان ندارند و مورد حمایت قرار نمی گیرند و اگر یک مرشد شغلی خارج از مرشدی برای خود نداشته باشد باید در زمان پیری کاسه‌گدایی دستش بگیرد! پیش از انقلاب هر صاحب زورخانه چهار هزار تومان و هر مرشد نیز دو هزار تومان حقوق می‌گرفت که رقم بسیار قابل توجهی بود و نیازهایمان را به کلی برطرف می‌کرد، اما متاسفانه پس از انقلاب حقوقی برای ما قائل شدند و هیچ گونه حمایتی از ما صورت نگرفت.
پیرترین مرشد ایران در خصوص اقدامات فدراسیون برای حل مشکلات آنها به ایسنا گفت: فدراسیون تنها هر از گاهی برای مرشدان جلسه می‌گذارد و ما را نصحیت می‌کند که دست‌تان را جلوی مردم نگیرید و سختی‌ها را تحمل کنید چرا که خدا بزرگ است! همین بی‌اهمیتی‌ها به ورزش باستانی ایران سبب شده دیگر ورزش زورخانه‌ای جایگاهی نزد مردم نداشته باشد و جوانان به سمت این ورزش کشیده نشود. امروزه بسیاری از زورخانه‌ها در تهران به دلیل کم اقبالی مردم بسته شدند. تعداد اندکی هم که به کار خود ادامه می‌دهند اوضاع و احوال خوبی ندارند و تقریبا کهنسالان به زورخانه‌ها می‌روند.
