نام‌آوران ایرانی
شعر حافظ تبلوری از فرهنگ ایرانی و اسلامی - لسان الغیب سرآمد غزلسرایان جهان
- بزرگان
- نمایش از جمعه, 19 مهر 1392 17:47
- بازدید: 4239
خبرگزاری مهر: شعر حافظ از یک سو ریشه در فرهنگ کهن ایران زمین دارد و از دیگرسو با معارف اصیل اسلامی عجین گشته و شاید یکی از راز‌های ماندگاریش در تاریخ و فرهنگ ایران همین باشد.
991 - CN9671 - Blauw - Nike Air Max 1 By You Custom herenschoen - nike air max lays blue cheese commercial actor | Yeezy Boost 350 Trainers
به گزارش خبرنگار مهر، بیستم مهر یادروز حافظ نامگذاری شده است. شاعری که شعرای بسیاری را در سرتاسر جهان مجذوب خود کرده است.
کورش کمالی سروستانی محقق و استاد دانشگاه در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: خواجه شمس‌الدین محمدشیرازی، سرآمد غزل سرایان جهان، متخلص به حافظ و ملقب به لسان‌الغیب است.
وی ادامه داد: دیوان اشعارش سراسر عشق و مستی و رندی است. عارف و عامی به سخنش دل بسته‌اند و اشعارش را ترجمان احوال و اسرار خویش می‌دانند.
این پژوهشگر بیان کرد: شیفتگان کلامش بسیارند و از آنجایی که "کس چو حافظ نشکید از رخ اندیشه نقاب" همگان برآنند تا به قدر همت خویش از زلال کلامش بهره گیرند.
وی ادامه داد: حافظ شاعر غزل است، غزلیاتش آیینه‌ای است روشن از اندیشه‌های والایش. اندیشه‌هایی آمیخته از فلسفه، عرفان، مستی، رندی و عشق. خواجه بزرگ با تکیه بر این مبانی، می‌کوشد تا با بیان حقایق حکیمانه، عارفانه و عاشقانه، شور و غوغا در دل‌ها بیافکند.
کمالی سروستانی بیان کرد: شور سخنش بسیار است، در غزل‌هایش با سوز عاشقان و راز و نیاز عارفان رو به روئیم و این چنین است که او شاعری بی‌بدیل شده و از آنجا که کلامش تأویل‌پذیر است معشوق زمینی و آسمانی در اشعارش شانه به شانه هم می‌سایند. گاه این معانی چنان در هم تنیده‌اند که بازشناختن آنها، دشوار می کند.
وی ادامه داد: در ساختار غزل حافظ، نه یگانگی معانی عرفانی اشعارمولانا را به تنهایی می‌توان یافت و نه توصیفات عاشقانه سعدی را. حافظ می‌کوشد تا شعرش را با مبانی حکمت و وصف عشق و رندی و مستی در هم آمیزد، تا بدانجا که در خرابات مغان نور خدا می‌بیند.
این استاد دانشگاه بیان کرد: روزگارحافظ روزگار بیداد است و ریا، دل به عشق می‌سپارد و رندی و می‌کوشد تا بدین‌وسیله، طرحی نو دراندازد و از این روست که گاه در اشعارش از بیداد زمانه و ریا وسالوس می‌نالد و گاه از حال دل ریش خویش.
کمالی سروستانی ادامه داد: شعرش سرود عشق است و از غزل‌هایش پیوسته طنین این نوا به گوش می‌رسد و بدین خاطر است که قال و مقال عالمی را در این ره از غزل‌هایش پیوسته طنین این نوا به گوش می‌رسد و بدین خاطر است که قال و مقال عالمی را در این ره به جان می خرد و سرفراز برقله همیشه بلند غزل فارسی می‌ایستد و نام بلند خویش را بر جریده عالم ثبت می‌کند و بدین‌گونه شاعر ملی ایران زمین می‌شود. اگر چه اندیشه انسانی او گیتی را تسخیر می‌کند و پیام متعالی عشق، رندی و مستی‌اش شاعران بزرگی را در جهان مجذوب او می‌کند.
وی ادامه داد: شعر حافظ از یک سو ریشه در فرهنگ کهن ایران زمین دارد و از دیگر سو با معارف اصیل اسلامی عجین گشته و بدین سان حافظ به گونه‌ای بایسته آمیزش پرشگون و مبارکی را در میان فرهنگ ایرانی و اسلامی بوجود می‌آورد و شاید یکی از راز‌های ماندگاریش در تاریخ و فرهنگ ایران همین باشد.
