گردشگری
خانه بروجردی‌ها - کاشان
- گردشگری
- نمایش از شنبه, 24 فروردين 1392 07:08
- نیکو گرشاسبی نیا
- بازدید: 5604
نیکو گرشاسبی نیا
خانه بروجردی‌ها یکی از آثار ویژهٔ شهر کاشان است. این خانه در خیابان علوی در محله سلطان امیر احمد، در کنار سایر خانه‌های تاریخی این شهر قرار گرفته است. مالک این عمارت، سید حسن نطنزی است. علت آنکه این خانه به بروجردی‌ها معروف شده، آن است که وی با بروجردی‌ها تجارت می‌کرده است. گفته می‌شود که وی تاجر فرش بوده اما بر سر در عمارت، کنده کاری‌هایی از سماور، آیینه و شمعدان دیده می‌شود که احتمالا نوع تجارت سید حسن نطنزی را نشان می‌دهد. گفته می‌شود که سید حسن نطنزی مالک این عمارت، دختر آقای طباطبایی را برای پسر خویش خواستگاری می‌کند. طباطبایی‌ها خانه‌ای در حد ملک خویش و شایسته دخترشان از آنان طلب می‌کنند و روایت است که همین مطلب انگیزه‌ای برای ساختن این ملک می‌شود. احتمال می دهند که استاد علی مریم کاشانی سازنده این عمارت باشکوه باشد.
با پایین رفتن چندین پله از سطح خیابان به حیاط بزرگ این عمارت می رسیم. این عمارت شامل دو حیاط اندرونی و یک حیاط بیرونی می باشد. همانطور که از نام آنها پیداست حیاط بیرونی با مساحت 2000 متر مربع برای پذیرایی از میهمانان و حیاط اندرونی برای استفاده خانواده بوده است. این خانه نیز مانند سایر خانه های تاریخی این شهر دو قسمت تابستان نشین و زمستان نشین دارد که در دو طرف حیاط قرار دارد. در میانه حیاط حوض بزرگی قرار دارد.
این عمارت شامل اتاقهای تودرتوی بسیاری شامل پنجدری ها و سه دری ها است. اغلب دیوارها در این اتاقها با نقاشی تزیین شده اند. گفته می‌شود که پس از اتمام کار معماری این عمارت، از بهترین هنرمندان آن زمان از جمله کمال الملک دعوت به عمل آورده می‌شود تا بهترین هنرها را بر روی در و دیوار این عمارت حک کنند.
بام این عمارت نیز منحصر به فرد است. عمارت کلاه فرنگی، دو بادگیر در یک سمت و یک بادگیر چند وجهی مدور در طرف دیگر قرار دارد که مخصوص معماری این خانه است. بادگیرها مستقیما به نای کش هایی که در سالن و سرداب تعبیه شدند راه دارد. در کنار این نای کش ها حوضی وجود دارد. نم اتاقها از طریق نای کش خارج می شود و هوای کویری از طریق بادگیر به سالن راه یافته و پس از گذر از روی حوض، تبدیل به هوای خنک شده و به اتاقها راه می یابد. این عمارت 150 سال قدمت داشته و ساخت آن هجده سال به طول انجامیده است. سازمان میراث فرهنگی این عمارت را در سال 1353 خریداری کرده است. این عمارت در سال 1310 به پایان رسید و در سال 1354 به ثبت ملی رسید. اکنون جزو آثار ملی ایران محسوب می شود.
