یادمان

بی توجهی مسئولان کاخ گلستان به نبود پوشش کفش بازدیدکنندگان ادامه داد؛ قدم زدن در تاریخ معاصر با پای برهنه

اگر پوشش‌های پارچه ای معمولاً پاره و کثیف موجود بود که هیچ، وگرنه باید کفش هایتان را در بیاورید و با پای برهنه از پله بالا بروید. اینجا تهران است. کاخ موزه گلستان!

Air Jordan 1 Low OG Neutral Grey (2021) (W) - nike free run womens 5.0 - 100 - CZ0775 | IetpShops , New Balance 327 Moonbeam Leopard , men air max jordan 13 , 4011496719 , Where To Buy

خبرگزاری میراث فرهنگی – گروه میراث: چند ماه است که بازدید کنندگان کاخ اصلی مجموعه گلستان – تالار سلام و تالار آینه - به جای کاورهای پلاستیکی از کاورهای پارچه ای برای قدم زدن در تالارهای این کاخ استفاده می کنند. اما با توجه به تعداد بالای بازدید کنندگان در روزهای تعطیل و تعداد محدود کاورهای پارچه ای، بسیاری از بازدید کنندگان پابرهنه و بدون کفش در تالارهای این کاخ قدم می زنند.
 
مسئولان و راهنمایان این کاخ در بدو ورود از بازدید کنندگان می خواهند از کاروهای پارچه ای استفاده کنند و در صورت اتمام این کاورها، کفش های خود را جلوی پله اصلی کاخ در بیاورند و پابرهنه در فضای کاخ قدم بزنند.
 
 
مسئولان کاخ گلستان جاکفشی برای قرار دادن کفش در نظر نگرفته است و برخی بازدید کنندگان کفش های خود را پایین پله های تالار سلام رها می کنند 

اما نکته جالب و تامل انگیز این است که کمی آن طرفتر پشت، میز عرضه محصولات فرهنگی مربوط به کاخ گلستان، چند دستگاه اتوماتیک برای پوشاندن کاور به کفش بازدید کنندگان وجود دارد که حدود یک سال است بی استفاده افتاده. این دستگاه ها به این منظور خریداری شده اند که بازدید کنندگان پیش از ورود به تالارهای کاخ، پایشان را در جای مخصوص دستگاه قرار دهند و دستگاه بطور اتوماتیک کاورهای پلاستیکی را به کفش آنها بپوشاند.
 
اما این دستگاه ها چند ماه بیشتر مورد استفاده قرار نگرفت و از حدود یک سال پیش بازدید کنندگان کاورهای پلاستیکی را خودشان به صورت دستی دور کفششان قرار می دهند. دستگاه های اتوماتیک نیز در گوشه ای وظیفه خاک خوردن را به عهده گرفته اند.
 
استفاده از کاورهای نایلونی نیز عمر زیادی نداشت. چند هفته پیش از کاخ گلستان خبرآمد که کاورهای پلاستیکی دیگر در اختیار بازدیدکنندگان قرار نمی گیرد.
 
 
چند ماه است که کاورهای پلاستیکی تمام شده است و گاورهای پارچه ای جای آنها را گرفته است. کاورهایی که معمولاً کثیف و پاره هستند

 
 
کاورهای  پارچه ای کم هستند، کاور پلاستیکی نداریم
 
بر اساس مشاهدات خبرنگار CHN بازدید کنندگان تالار سلام به جای کاور های پلاستیکی باید از کاورهای پارچه ای که با بندی شبیه بند کفش محکم می شوند، استفاده کنند. معضل اصلی درباره کاورهای پارچه ای تعداد بسیار محدود آنهاست. این موضوع وقتی مشکل ساز می شود که در روزهای تعطیل، بعد از اتمام کاورهای پارچه ای، مسئولان کاخ برای حفاظت از کاخ و آثاری که در آن قرار دارد، از بازدید کنندگان می خواهند بدون کفش و پا برهنه در فضای کاخ قدم بزنند.
 
در این بین برخی کفش هایشان را در دست می گیرند و داخل فضای کاخ می شوند. برخی نیز کفش هایشان را پایین پله ها رها می کنند و بازدیدکنندگان بعدی با انبوهی از کفش های رها شده و البته جفت نشده پایین پله ها مواجه می شوند. یعنی نه تنها کفش ها مرتب نیستند، بلکه مسئولان کاخ یک جاکفشی هم برای قرار دادن کفش بازدید کنندگان پایین پله ها قرار نداده اند.
 
 
به دلیل محدودیت تعداد کاورهای پارچه ای بسیاری از بازدید کنندگان مجبور می شوند با پای برهنه در تالارها قدم بزنند

 
 
یکی از راهنماهای حاضر در تالار آینه درباره دلیل استفاده از کاورهای پارچه ای این چنین می گوید: پیش از این از دستگاه های اتوماتیک و کاورهای پلاستیکی استفاده می شد. اما چند وقتی است که کاورهای پلاستیکی تمام شده اند و مجبور به استفاده از کاورهای پارچه ای شده ایم که البته تعدادشان بسیار کم است و تمام بازدیدکنندگان نمی توانند از آنها استفاده کنند. از سوی به دلیل اشیاء و آثاری که در تالار اینه قرار دارند، نمی توانیم به بازدید کنندگان اجازه دهیم با کفش وارد شود، به همین دلیل از آنها می خواهیم پا برهنه وارد شود.
 
بودجه کاخ کم شده است
 
او توضیح می دهد که کاورهای پلاستیکی بعد از اتمام، خریداری نشده است و در این باره توضیح می دهد: این کاورها از خارج از ایران وارد می شوند و وارداتشان برای سازمان میراث فرهنگی و مجموعه کاخ گلستان هزینه بر است. با توجه به این که در ماه های اخیر قسمتی از بودجه سازمان کاسته شده است و به دیگر مصارف دولت رسیده است، این روزها بودجه کافی برای خرید و واردات کاورهای پلاستیکی در اختیار مجموعه فرهنگی گلستان قرار ندارد.
 
 
یکی از راهنماهای تالار سلام می گوید به دلیل کم شدن بودجه کاخ گلستان، امکان واردات کاورهای های پلاستیکی وجود ندارد 

 
 
او در پاسخ به این سوال که فناوری تولید این کاورهای پلاستیکی در کشور وجود ندارد، می گوید: این طور که به نظر می رسد این کارها داخل کشور تولید نمی شوند، چون اگر این چنین بود مسئولان از بازارهای داخلی این کاور را تهیه می کردند.
 
کاورهای پلاستیکی در ایران هم تولید می شوند
 
اظهارات عجیب راهنمای تالار سلام، باعث شد تا سری به فروشندگان دستگاه های اتوماتیک کاور کفش بزنیم و از نحوه تهیه مواد مصرفی آن باخبر شویم. به گفته یکی از فروشندگان دستگاه کاور کفش، سه مدل از این دستگاه در بازار وجود دارد. نوع اول حرارتی است و با قیمت حدود چهار میلیون در بازار عرضه می شود. مدل بعدی برقی است. در این مدل دستگاه کاورهای آماده را که از قبل در دستگاه قرار داده شده اند، دور کفش می اندازد. قیمت این مدل حدود سه میلیون تمان است. مدل سوم هم همین کار را بطور مکانیکی انجام می دهد و قیمتش بین 150 تا 300 هزار تومان است.
 
این فروشنده درباره مواد مصرفی این دستگاه ها نیز می گوید: بیشتر مواد مصرفی این دستگاه ها از کشورهای دیگر وارد می شود. اما با توجه به این که این کاورها طراحی پیچیده ای ندارند، در داخل کشورهم تولید می شوند. البته قسمت کاورهایی که در کشور تولید می شوند گران تر از نوع وارداتی آنهاست و به همین دلیل بسیاری نوع وارداتی را می خرند. اما این طور نیست که این کاورها بطور کامل از کشورهای دیگر وارد شود.
 
 
بسیاری از بازدیدکنندگان با پای برهنه در تالار سلام قدم می زنند 

 
 
تالار سلام مجهز به چهار دستگاه کاور کفش برقی است. حدود 12 میلیون تومان هزینه که برای پوشاندن کاور پلاستیکی به کفش بازدیدکنندگان در نظر گرفته شده، این روزها گوشه ای رها شده است و بازدیدکنندگان کفش به دست و با پای برهنه در یکی از نفیس ترین کاخ های تاریخ معاصر ایران قدم می زنند.
 
به نظر می رسد سازمان میراث فرهنگی و مسئولان کاخ گلستان، نه در حفاظت از تالارهای آینه و سلام و اشیاء موجود در آن تلاش کافی را ندارند، بلکه تلاشی در راستای بهتر شدن وجعیت موجود و حداقل مرتب شدن اوضاع نمی کند، چنانکه اگر این روزها سری به کاخ گلستان بزنید، تالار سلام بیش از این که شبیه یک مجموعه تاریخی ارزشمند باشد، به اتاق مسافرخانه های بین راهی می ماند.
 

بهنام صابرنعمتی

• < قبلی
• بعدی >