یادمان
کشف آرامگاه دارای گور دخمهای در دره شمی
- يادمان
- زیر مجموعه: ديدهبان یادگارهای فرهنگی و طبيعی ایران
- سه شنبه, 05 خرداد 1394 04:53
- آخرین به روز رسانی در سه شنبه, 05 خرداد 1394 04:53
- نمایش از سه شنبه, 05 خرداد 1394 04:53
به گزارش ایلنا، جعفر مهرکیان سرپرست ایرانی هیأت کاوش باستانشناسی در کل چندار دره شمی ایذه خوزستان این مطلب را در ششمین نشست تخصصی پژوهشکده باستانشناسی اعلام کرد.
او افزود: فصل دوم از کاوش در این محوطه بر اساس تفاهم نامه بین پژوهشکده باستانشناسی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری و مرکز پژوهش و کاوشهای باستانشناسی تورینوی ایتالیا به سرپرستی ویتو مسینا انجام گرفت.
مهر کیان اظهار داشت: مستندنگاری و اسکن لیزر هوشمند سه بعدی نگارکندهها و نوی کندههای سنگی و صخرهای الیمایی خونگ اژدر، خونگ یار علی وند و خونگ کمال وند دشت ایذه در قالب فصل اول کاوش در سال ۱۳۸۷آغاز و در سال ۹۱به پایان رسید.
او تصریح کرد که با بررسیها مقرر شد تفاهم نامه همکاری به مدت ۵سال دیگر تمدید شود که بر این اساس دومین فصل کاوش نیز آغاز و در سال ۹۳به اتمام رسید.
مهر کیان با اشاره به وجود پیکره مفرغی بزرگ مرد پارتی که مربوط به دوره اشکانی است به بیان گذشتهای از کشف این پیکره و آغاز کاوشهای باستانشناسی در این محوطه تاریخی پرداخت.
او خاطرنشان ساخت که این پیکره از پیشرفت ریختهگری شیوه فلزگری دوره تاریخی حکایت میکند.
مهر کیان آثار باستانی کشف شده در دره شمی را متعلق به میراث الیماییها دانست. وی یافتههای این فصل از کاوش را شامل گورهای دخمهای منحصر به فرد، درب سنگی بزرگ، سازههای معماری، مصالح ساختمانی، پاره سفالها و... اعلام کرد.
این باستانشناس تصریح کرد که محوطه تاریخی مورد کاوش در این فصل مجموعهای از آرامگاههای پیرامون یک مکان آیینی و مقدس بوده که ویژگی معماری آن کاربرد سنگ به وفور در پوشش سقف و درب است.
سرپرست ایرانی هیأت کاوش باستانشناسی در کل چندار دره شمی ایذه با اشاره به کشف گور دخمهای به ابعاد ۳در ۴متر در این کاوش اظهار داشت: این گور دخمهای که از نظر تکنولوژی ساخت بینظیر است از یک پلکان و دو دهلیز در دوسوی آن تشکیل شده است که بقایای استخوانهای حیوانات قربانی در آن به وفور مشاهده میشود.
او افزود: در ساخت این گوردخمهای زیرزمینی با پوشش دو شیبه، از سنگ خشکه چین بدون استفاده از ملات بهره گرفته شده است.
به گفته مهر کیان، این نوع گورها متعلق به یک خانواده یا چند نسل بوده که هنگام دفن فرد تازه از دنیا رفته قبر باز و مجددا بسته میشده است.
این باستانشناس خاطرنشان ساخت که در این نوع تدفین اشیا متعلق به فرد نظیر ظروف، ابزار، پوشاک و... دفن میشده است.
مهر کیان همچنین یادآور شد که یک درب بزرگ سنگی نیز در این کاوش کشف شد که سه سوراخ قفل و بست بر روی آن وجود دارد.