سیوند
تخريب يک ايستگاه پژوهشي در قلب بهشت گمشده
- سیوند
- نمایش از دوشنبه, 26 ارديبهشت 1390 06:59
- بازدید: 4685
برگرفته از روزنامه اعتماد پنج شنبه، 15 آذر 1386
محمد درويش*
همکاران من در موسسه تحقيقات جنگل ها و مراتع کشور، همه ساله و بر بنياد رسمي ديرين مي کوشند به بهانه سرکشي و نظارت بر کيفيت طرح هاي پژوهشي به اجرا درآمده در بخش منابع طبيعي مراکز تحقيقات کشاورزي استان هاي کشور، تمامي عرصه هاي پژوهشي ميهن عزيزمان را درنوردند. آبان ماه امسال اما يک رويداد باورنکردني و تلخ تمامي سفر گروه ارزشيابي موسسه متبوع استان فارس را تحت الشعاع قرار داد، اينکه در زمان بازديد از طرح هاي پژوهشي به اجرا درآمده در ايستگاه تحقيقات کام فيروز فارس، با کمال تعجب دريافتند که بخش بزرگي از ايستگاه و رويشگاه جنگل پژوهشي آن، تحت هجوم لودرهاي وزارت راه و ترابري قرار گرفته و بيش از 950 اصله از درختان تحت بررسي از جمله بلوط، اقاقيا، سرو نقره يي، کاج سياه، زربين، عرعر، ون (زبان گنجشک)، کاج الداريکا (تهران)، سنجد و کاج بروسيا ريشه کن شده و از بين رفته اند. به سخني ديگر، نتيجه 14 سال پژوهش در عرض چند ساعت به يغما رفته است. افزون بر آن بين 2500 تا سه هزار اصله ديگر از درختان جنگلي رويشگاه منطقه در طول يک مسير 40 کيلومتري (به عرض 40 متر) در اثر عمليات راه سازي کاملاً از ميان رفته است. همکاران من (دکتر عباس قمري زارع، مهندس رضا خوشنويس، مهندس حميدرضا عباسي، مهندس افسانه اسماعيلي و“) به چشم خود بقاياي 8 درخت بسيار ارزشمند و کهنسال را نيز مشاهده کرده اند که کاملاً نابود شده بودند و تصاويرش را مي بينيد. گفتني آنکه دهستان کام فيروز، يکي از پنج بخش مرکزي شهرستان مرودشت به شمار مي آيد که به دليل قرار گرفتن در جوار آبشار استثنايي مارگون در تنگ بستانک (بهشت گمشده)، واجد ارزش هاي منحصر به فرد بوم گردي است. همچنين اين منطقه با درياچه سد درودزن همجوار بوده و واجد جاذبه هاي ديگري چون چشمه شش پير و تنگ براق و“ نيز هست.
اينها را گفتم تا بدانيم و بدانيد چه نابخردي نابخشودني و غيرقابل جبراني به نام توسعه و راه سازي در منطقه عمومي بهشت گمشده در حال شکل گيري است، به راستي آيا احداث و جانمايي اين جاده داراي گزارش ارزيابي زيست محيطي است؟ گذشته از آن، آيا امکان نداشت پيش از تخريب، مسوولان ايستگاه يادشده را در جريان قرار دهند تا خسارت هاي به بار آمده در کمينه ممکن قرار گيرد؟
اشتباه نشود، کارشناسان محيط زيست و منابع طبيعي مخالف توسعه نيستند، بلکه در پي ترويج و معرفي و تشويق آن توسعه يي هستند که پايداري و پويايي سرزمين را خدشه دار نسازد و مزيت ها و اندوخته هاي زيست بوم را به هدر ندهد؛ آرماني که شوربختانه بايد اعتراف کرد فشارها و تنگناهاي فراواني از سوي بدنه دولتي براي تحققش آفريده شده و مي شود. از همين منظر ناچارم شگفتي خود و بسياري از پژوهشگران و کارشناسان اين حوزه را از شنيدن سخنان اخير معاون نخست رئيس جمهور، جناب آقاي دکتر پرويز داوودي، اعلام دارم که فرمودند؛ «سياست هاي کنترل جمعيت و حفظ محيط زيست از توطئه هاي غرب عليه جهان اسلام است.» پرسشم اين است؛ آيا چنين سخناني آشکارا با روح جاري در اصل مترقي 50 قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران در تضاد قرار ندارد؛ اصلي که بر بنياد آن، حفاظت از محيط زيست، تضمين کننده حيات اجتماعي روبه رشد شهروندان ايراني قلمداد شده است. کاش آقاي داوودي سخنان خود را پيش از آنکه - بيش از اين - مورد سوءاستفاده طبيعت ستيزان توسعه سالار قرار گيرد، اصلاح کنند.
* عضو هيات علمي موسسه تحقيقات جنگل ها و مراتع کشور.
