ایران‌بوم

همچنان که هر شخصی برای خود شناسنامه‌ای دارد که در میان جمع و جامعه شناخته شده می‌شود، ملت‌ها نیز برای خود شناسنامه‌ای دارند که با آن در جامعۀ جهانی و در جمع ملت‌های جهان شناخته ‌می‌شوند. در شناسنامۀ هر ملت، جایی پیش‌بینی شده که در آن زبان رایج و رسمی آن ملت ذکر می‌شود. زبان هر ملت از ارکان اصلی هویت‌بخش آن ملت است و هرچه غنی‌تر و کهن‌تر باشد هویت ملت، ریشه‌دارتر و معتبرتر خواهد بود. در جهان امروز مردم سه کشور ایران و تاجیکستان و افغانستان به داشتن زبانی کهن و نیرومند و بالنده افتخار می‌کنند. مردم تاجیکستان که در دهه‌های اخیر استقلال خود را بازیافته است قدر و قیمت زبان ملی خود را می‌شناسد و از سرمایۀ باارزشی که از نیاکانشان به آن‌ها رسیده به‌خوبی پاسداری می‌کنند.

بنا بر آنچه در پیشگفتار کتاب «زبان ملت، هستی ملت» آمده است این مجموعه بیشتر جنبۀ شناختی دارد و هدف اساسی از تألیف آن، این است که نسل جوان آگاه باشند که نیاکان آن‌ها، صرف‌نظر از ناملایمتی‌ها و نامهربانی‌های تاریخ، تا چه حد در حفظ وطن و مقدسات ملی، مخصوصاً زبان ملی کوشیده‌اند.

کتاب زبان ملت هستی ملت، نوشتۀ امامعلی رحمان، رئیس جمهوریِ تاجیکستان است که زیر نظر حسن قریبی به خط فارسی برگردان شده و نشر خاموش آن را با همکاری بنیاد سعدی، در ۵۷۵ صفحه و با شمارگان ۲۰۰۰ نسخه، به بهای ۱۵۰هزار تومان منتشر کرده است.