ایران‌بوم

روزگاری که روابط آمریکا با پاکستان، روابط ارباب و رعیتی بود و هنوز هندوستان در حوزه‌ی نفوذ بلوک شرق قرار داشت، برای بخشیدن ژرفای راهبردی به پاکستان در جنگ‌های آینده علیه هندوستان، مخلوق خود را (البته با پاکاری پاکستان)، به دست طالبان سپردند. دولت استاد ربانی ـ احمدشاه مسعود را از کابل راندند و با تبلیغات گسترده در سطح جهان، گونه‌ای مشروعیت برای آنها تراشیدند. نیروهای مخالف را سرکوب کردند و هرکس دست به افشاگری علیه آنها زد، ترور کردند، از سرزمینی مادری‌شان آواره کردند و...

برای شناخت بهتر پدیده‌ی طالبان، بد نیست که گفته‌های بانو «بی نظیر بوتو» را بازخوانی کنیم که به باور بسیاری از دیده‌بانان مسایل منطقه راز قتل او هم در همین سخنان نهفته است.

بی‌نظیر بوتو در شهریورماه 1377 در موسسه‌ی سلطنتی روابط بین‌المللی بریتانیا، گفته بود:

در سال 1989 که جورج بوش [پدر] رییس جمهور وقت آمریکا تصمیم گرفت افغان‌ها را مسلح کند، به او هشدار دادم که آمریکا با مسلح کردن برخی گروه‌های تندروی افغان، یک موجود خونخوار واقعی خلق خواهد کرد...

من [بی‌نظیر بوتو در آن زمان نخست‌وزیر پاکستان بود] به رییس‌جمهور آمریکا هشدار دادم که ما باید فراسوی یک پیروزی نظامی را بنگریم و به فکر ایجاد یک دولت متعادل و فراگیر باشیم که جایگزین دولت کمونیستی در کابل شود. ولی آمریکا حاضر نشد این راه را دنبال کند و تنها برای یک پیروزی نظامی برنامه‌ریزی می‌کرد.

بی‌نظیر بوتو افزود:
گروه‌های افغان که توسط آمریکا در دهه‌ی هشتاد [میلادی] حمایت شدند، اکنون تروریسم خود را به همه‌ی نقاط جهان صادر می‌کنند.

وی تاکید کرد:
این وضعیت به جایی رسیده است که این گروه‌های افغان با استفاده از درآمد هرویین، ایادی خود را اداره می‌کنند.
بی‌نظیر بوتو نخست وزیر پیشین پاکستان و رهبر حزب مردم، در آغاز سخنرانی خود در موسسه‌ی سلطنتی روابط بین‌الملل بریتانیا، گفت:
آمریکا در حمله‌ی موشکی خود به افغانستان، پایگاه‌هایی را که توسط سازمان سیا ساخته شده بود، مورد حمله قرار داد ...
این پایگاههای آموزشی با هم کاری مشترک سازمان سیا و یک رهبر افغان و با بودجه‌ی این سازمان ساخته شده بود.

بی‌نظیر بوتو به نام این رهبر افغانستانی اشاره نکرد؛ ولی افزود:
در زمان اشغال افغانستان توسط شوروی، میلیاردها دلار کمک‌های مخفی از طریق پاکستان در اختیار گروه‌های افغان قرار گرفت. (روزنامه قدس – دوشنبه 30 شهریور 1377 – رویه 11)

همزمان با افشاگری بی‌نظیر بوتو که سرانجام به بهای جانش تمام شد، سازمان پزشکان برای حقوق بشر اعلام کرد که آمریکا در سالهای اخیر، سه میلیارد دلار کمک اقتصادی و نظامی در اختیار طالبان قرار داده است.

روزنامه «ال پاییس» چاپ مادرید (اسپانیا) در شماره روز 20 سپتامبر 1998 (29 شهریور 1377)، به نقل از این سازمان افزود:
طالبان با حمایت همه‌جانبه‌ی واشنگتن در نوامبر سال 1994 وارد صحنه‌ی افغانستان شد و پاکستان نیز از این گروه پشتیبانی گسترده می‌کند...

آمریکا، پاکستان و عربستان سعودی با حمایت از طالبان تلاش میکند به ذخایر نفت و گاز آسیای مرکزی دست یابند.

این سازمان در گزارش خود با سرخط «زنان در جهنم افغانستان»، ضمن اشاره به وضعیت اقتصادی، اجتماعی و معیشتی مردم افغانستان، آشکارا تاکید می‌کند: در هیچ نقطه دیگر از جهان، وضعیتی شبیه به آنچه طالبان در افغانستان ایجاد کرده است، وجود ندارد (همان منبع بالا)

آمریکا در آن روزگار سه میلیارد دلار و یا خیلی بیشتر هزینه کرد تا وضعیتی را در افغانستان به وجود آورد که در هیچ نقطه‌ی دیگر از جهان، همانند آن وجود نداشته باشد.

چند سال بعد، همین مساله را بهانه کرد و به بهانه‌ی مبارزه با مخلوق خود «طالبان» به افغانستان یورش برد وبه دنبال کشتار بسیار و جنایت‌های بیشمار که چیزی از «خان مغول» کم نگذاشت، خاک این کشور را برای تهدید همسایگان افغانستان (ایران، چین، پاکستان، هندوستان) مورد استفاده قرار داد تا در این فرآیند بتواند بر منابع نفت و گاز آسیای میانه مسلط شود. اما پایداری جانانه هم‌میهنان افغانستانی ما، نیروهای ناتو به سرکردگی آمریکا را نیز به سرنوشت شوم و محتوم اشغالگران انگلیسی و روسی، دچار کرد. دولت ایالات متحده که تا گلو در باتلاق افغانستان فرو رفته و راه فراری ندارد و دوباره دست به دامان مخلوق خود طالبان شده است تا شاید بتواند از شکست محتوم بگریزد.

روزی با آنها به گفت‌وگو می‌نشیند و وعده‌ی مرکز صد میلیون دلاری در «قطر» به آنها می‌دهد و روز دیگر از آنها می‌خواهد که درهم کاری و با حمایت سازمان اطلاعات مرکزی (سیا)، با انجام عملیات گسترده‌ی تروریستی به‌ویژه در شهر کابل، به جهانیان اینگونه وانمود شود که هنوز دولت افغانستان آمادگی اداره‌ی کشور را ندارد و سفیر آن کشور در کابل اعلام کند که ارتش آمریکا و متحدان (بخوانید چاکران) در سال 2014 میلادی نباید خاک افغانستان را ترک کنند.

تجربه‌ی تاریخی نشان می‌دهد که هم‌تباران ما در افغانستان، برخلاف همه‌ی توطئه‌ها و برخلاف انبوه نیروهای اشغالگر و عملیات ایذایی طالبان که در حقیقت مخلوق امپریالیسم آمریکاست، پیروزی را در فردای زود به دست خواهند آورد. مردم افغانستان با بیرون راندن نیروهای اشغالگر به سرکردگی آمریکا و محو طالبان، دوباره استقلال، تمامیت ارضی و آزادی خود را به دست خواهد آورد.