خبر
ضرورت آینده‌نگری از نظر اسلام
- خبر
- نمایش از شنبه, 08 شهریور 1393 07:57
- بازدید: 2698
برای ساختن آینده باید از امروز خودمان شروع کنیم و مراقب باشیم که چه چیزی را برای آینده خود ذخیره می‌کنیم. اگر از امروز آینده‌نگری فردا را نکنیم شاید دیگر راه بازگشت نداشته باشیم و نیمی از فرصت‌هایمان از دست برود.
boohoo , Womens & Mens Clothes , Shop Online Fashion | Eminem nike air mag cheap 2013 trucks 2017 accessories Super Bowl 56 LVI Slim Shady PE , BabylinoShops , nike zoom lebron iii crimson black paint
به گزارش خبرنگار دین و اندیشه خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، انسان‌ها گاهی در زندگی خود فرصت‌ها را از دست می‌دهند و غافل از اینکه این از دست دادن فرصت‌ها به دلیل عدم آینده‌نگری و برنامه‌ریزی است. اگر انسان‌ها بدانند که آنچه را از قبل برایش برنامه داشته باشند می‌توانند به سرانجام برسانند شاید خیلی از فرصت‌ها را از دست ندهند.
آینده‌نگری یک اصل اساسی در زندگی امروز و در دستورات دین اسلام است. در این رابطه خداوند در آیه 18 سوره حشر می‌فرماید: ای مومنان! از خدا پروا دارید، و هر کسی از شما بنگرد که برای فردا چه چیزی از پیش فرستاده است؛ تقوا پیشه سازید، که خدا به آنچه می‌کنید دانا است.
امام علی (ع) در احادیثی می‌فرمایند: (انسان خردمند) در امروز مراقب فردای خویش است و از هم‌اکنون آنچه در پیش دارد می‌بیند.
مومن همان کسانی‌اند که دانستند چه در پیش دارند.
هر کس از چاره‌سازی کار خویش فرونشیند، سختی‌ها و شداید او را بر سر پا خواهند گرفت.
از رفتن به راهی که بیم گم شدن در آن می‌رود خودداری کن، زیرا که خودداری از وقوع در سرگردانی، بهتر است از اقدام به کارهای هولناک برای رهایی.
امام صادق (ع) خطاب به مفضل می‌فرمایند: تو را به شش خصلت سفارش می‌کنم که به شیعیان برسانی، گفتم: ای آقای من! آنها کدام است؟ گفت: ادای امانت به آنکه تو را امین دانسته و اینکه برای برادرت چیزی را بپسندی که برای خود می‌پسندی و بدان که کارها پایان‌هایی دارد، پس، از عواقب کار برحذر باش و بعضی کارها ناگهان می‌رسد، پس، مراقب آنها باش؛ و از بالا رفتن بر کوهی که بالا رفتن آن آسان و پایین آمدن آن دشوار است بپرهیز؛ و به برادرت وعده‌ای نده که نتوانی به آن وفا کنی.
پی‌نوشت:
سوره حشر آیه 18
نهج البلاغه /192
بحار 78/25
غرر الحکم /284
نهج البلاغه /910
تحف العقول/270
منبع:
الحیات، محمدرضا حکیمی
