نام‌آوران ایرانی
به مناسبت درگذشت استاد دکترحسن احمدی گیوی - سرآمد دین و دانش و آزادگی
- بزرگان
- نمایش از جمعه, 29 ارديبهشت 1391 16:06
- بازدید: 3523
برگرفته از روزنامه اطلاعات
محمدطاهری خسروشاهی
دانشگاه تبریز
آرزو داشت که مرگ راحتی داشته باشد و چنین نیز شده است. ظاهرا در نخستین ساعات صبح سه‌شنبه برای خرید خانه بیرون می‌رود و به خانه باز می‌گردد. احساس خستگی می‌کند و برای اندکی استراحت به خواب می‌رود. استراحتی که استاد را به خوابی ابدی می‌برد.
آخرین بار که با استاد تلفنی صحبت می‌کردم، از انتشار یادنامه مرحوم استاد منوچهر مرتضوی می‌پرسیدند. می‌گفتند چرا انتشار کتاب به درازا کشیده است. گویا از سرنوشت، خبر داشتند که در لفافه گفتند: «این روزها حال خوشی ندارم. می‌ترسم یادنامه را نبینم و بروم»!!
سال گذشته که برای دریافت مقاله‌ای در خصوص خاطرات استاد با مرحوم منوچهر مرتضوی، به محضر پرفیض استاداحمدی گیوی باریافتم، به محض اینکه از تدوین یادنامه‌ای برای استاد مرتضوی با خبر شد، با گشاده‌رویی و بذل عنایت، پذیرایم شد. اشک می‌ریخت و از خاطرات خود با منوچهر مرتضوی می‌گفت.
قلب مهربان و روحیه سرشار از امید و نشاط، مرحوم احمدی گیوی را به استادی برجسته و کم مانند در میان اقران خود، تبدیل کرده بود.دانش وآزادگی و دین ومروت را با هم داشت و دیر و دورکه این چهاربه هم افتند. تالیفات و مقالات ارزشمند ایشان به ویژه در موضوعات مربوط به دستور زبان فارسی، راهگشای طالبان و علاقه‌مندان بود و سال‌هاست که کتاب‌های تالیفی ایشان به ویژه اثرگرانسنگ «دستورتاریخی فعل»، در دانشگاه‌های کشور تدریس می شود. از مقدمه اثر چنین می‌آیدکه استاد برای تالیف این کتاب 20سال تلاش کرده و بابررسی کتاب‌های بسیار، به ساخت تاریخی فعل در دستور زبان فارسی نظم بخشیده است. به گمانم آخرین مقاله تالیفی ایشان در حوزه دستور زبان فارسی در دو فصلنامه علامه دانشگاه تبریز (ویژه ادبیات) منتشر شد. استاد، از سر لطف و مهربانی در خواست این ضعیف را اجابت کردند و مقاله‌ای با موضوع «بن مضارع» در اختیارم نهادندکه بلافاصله در مجله منتشر شد.
استاد احمدی گیوی اگرچه در سال 1366 با 41 سال سابقه خدمت به افتخار بازنشستگی نایل آمد، لکن تا همین روزهای پایانی عمر دست از تالیف و تدوین نکشید. یکی از مشغولیت‌های جذاب برای این استاد، ذکر خاطراتی خوش از روزهای حضور در دانشکده ادبیات تبریز بود. در اغلب کتاب‌هایی که به همت استاد دکتر محمدرضا نصیری در انجمن آثار و مفاخر فرهنگی و در نکوداشت استادان برجسته زبان و ادبیات فارسی منتشر می شد، مقاله می نوشت. این مقالات مرجع و منبع مهمی برای درک و شناخت وضعیت درخشان وبی ماننددانشکده ادبیات تبریز در دهه چهل خورشیدی است.
مرحوم احمدی گیوی باتالیف بیش از50 جلد کتاب درحوزه زبان وادبیات فارسی به ویژه موضوع دستور زبان، آثار ماندگاری ازخود به یادگار گذاشت. خداوند او را رحمت کند و امید که آثار و دانشجویانش بهره رحمت برای او باشند.
