ایران‌بوم

ای آفریدگار پاک: ترا ستایش می‌کنم و از تو یاری می‌جویم
برای پایداری و سرافرازی میهن پرافتخار خود.
برای پایداری سرزمینی که نخستین جایگاه شناسایی تو و گهوارۀ زندگی مردمان برگزیده توست.
برای سرافرازی و پیروزی ملت بزرگوارم که همیشه وفادار به تو و راه راستی بوده است.

نیایش می‌کنم ترا:
ترا ای نگه‌دار مرز و بوم ایران کهن، پایدار ساز سرزمین نیاکان مرا.
سرزمینی که نور دانش و بینش بر دنیای تاریک و سیاه پاشید.
سرزمینی که خانۀ نیاکان، خویشان و دوستان من است.
آن‌ها که راه راستی و سروری برگزیدند. راهی که راه تو و سروری که از آن پویندگان راه توست.

تا دنیا به‌پاست، تا زمین می‌گردد، تا خورشید می‌فروزد، تا ستاره‌ها بر سینۀ آسمان می‌درخشند، میهن بزرگ مرا پیروز و کامیاب کن. مرزهای میهن مرا از گزند نیروهای اهریمنی دور بدار.

از بلندی کوه‌های مرزوبوم قفقاز، تا دور افتاده‌ترین کرانه‌های بحرین. از دامان آمودریا، تا کناره‌های دجله و فرات خروشان و کف‌آلود:
پروردگارا، پاینده‌دار این سرزمین پاک نیاکان مرا.

سوگند به تو ای خدای بزرگ ایران :
من نیز راه ترا می‌پویم، راه نیاکان خود را، راه دوستان وفادار ترا.
تا خون در بدن دارم ، تا قلب در سینه می‌تپد، برای پایداری و سرافرازی مرز و بوم تو و پیروزی راه راست تو، ای آفرینندۀ بزرگ، می‌کوشم.
میهن بزرگ و پرافتخار من، گهوارۀ فرهنگ ابدی تست
برای پایداری و استواری این سرزمین می‌کوشم ، تا جهان تیره و خاموش نگردد.

یکتا کردگار توانا:
می‌دانم که فرمان تو خواست جاوید ملت من است.
پس، من که یکی از مردمان این سرزمین می‌باشم، من که پروردۀ این خاک بافر و شکوه هستم، از راه تو که راه بزرگی و پایداری ملت من است، هیچ‌گاه روی برنمی تابم.

پروردگارا، این است همیشه خواست من :
ایران سرافراز در جهان،
جهان به ایران سرفراز
پاینده ایران