ایران‌بوم

برگرفته از تارنگار طبیعت بختیاری
منطقه پروز به سبب این که در امتداد دره سبز خود پارک جنگلی و گردشگاه زيبايی با طبيعت بهشتي را در خود جای داده است به عنوان یکی از شناسه های اکوتوریسمی چهارمحال و بختیاری خودنمایی می کند. در 50 كیلومتری شرق لردگان و در منطقه پشت کوه فلارد، گردشگاه طبیعی پروز با درختان چنار دیر زیست 200 ساله و قد کشیده و چشمه های آب معدنی کم همتای و رودخانه ای دائمی فضای دنج و خلوتی را برای طبیعت گردان و خانواده ها و اردوهای دانش آموزی و دانشجویی فراهم کرده است.

جنگل های بلوط پروز در دسته جنگل های انبوه و دانه زاد لردگان قرار دارد که خوشبختانه بر خلاف سایر جنگل های لردگان به مراتب کمتر برای تولید زغال مورد تهاجم روستائیان قرار گرفته و تا حدودی از پروزه های توسعه ای هم در امان بوده و بکری آن ها همچنان حفظ گردیده است.

اما ظاهرا" قرار نیست این آیه های سبز پروردگار حتا در جنوبی ترین کوه های بختیاری هم در آرامش از آب و خاک وطن پاسداری کنند. این بار به بهانه «وقف» می خواهند آن ها را به تصرف خود در آورده و بدون هیچ مزاحمتی شرایط نابودی شان را فراهم نموده و خاک حساس به فرسایش آن منطقه کوهستانی و پرشیب را روانه سایت های پرورش ماهیان سردآبی پائین دست و شالیزارهای حاشیه رودخانه کنند.

و داستان این است که

اداره اوقاف و امور خیریه با اسنادی غیر معتبر در دادگستری شهرستان نسبت به عرصه ای حدود 5000 هکتاری از جنگل های پروز طرح دعوی می کند که به لحاظ بکر بودن و عدم سبق تصرف و احیای قبل از قانون ملی شدن جنگل ها، تا مرحله تجدید نظر حکم به رد دعوی خواهان صادر می گردد اما شوربختانه دیوان بدون در نظر گرفتن نظریه کارشناسان دادگستری و اسناد منطبق بر قوانین منابع طبیعی رای به موقوفی بودن آن جنگل های بکر و خروج از منابع ملی می دهد. این در حالی است که براساس استفتاء صورت گرفته از دفتر مقام معظم رهبری، عرصه های طبیعی بایر که قبل از اجرای قانون ملی شدن جنگل ها و مراتع هیچگونه احیایی در آن ها صورت نگرفته است همچنان به عنوان انفال محسوب و مشمول موقوفات نمی گردند.

حال صرف نظر از مصادق حقوقی و قانونی سؤال این است که آیا اداره اوقاف می خواهد از این جنگلها و این اراضی پرشیب کوهستانی چه بهره ای ببرد؟ از کارشناسان منطقه که علت را جویا شدم همگی بر این باور بودند که براساس تجربیات مناطق مشابه، قطعا" آن اداره محترم به دنبال حفاظت و صیانت از آن جنگل ها که نیست! پس لابد می خواهد آن ها را بین کشاورزان و مستأجران خود تقسیم کند و مال الاجاره حاصل از کشت دیم شان را دریافت کند! که اگر چنین باشد باید از هم اکنون فاتحه ی این جنگل ها هم خوانده شود ...