ایران‌بوم

به گزارش رویترز، خانم یولیا کلوکنِر، وزیر جدید کشاورزی آلمان اعلام کرده که او در حال آماده کردن پیش نویس مقرراتی برای متوقف کردن مصرف آفتکش خطرناک گلایفوسیت در باغ‌های خانگی، پارک‌ها و اماکن ورزشی است که کمپانی های تولیدکننده محصولات دستکاری شده ژنتیکی - تراریخته - به شدت حامی تداوم مصرف آن هستند. در حقیقت در حالی‌که در ایران وزیر جهادکشاورزی و رییس سازمان حفاظت محیط زیست، همچنان از ترویج و تکثیر چنین محصولاتی حمایت می‌کنند، در آلمان وزیر کشاورزی جدیدش جنگی بزرگ را علیه مافیای ترویج تراریخته راهبری می‌کند. او همچنین برنامه‌ای برای محدودیت شدید این علف‌کش در کشاورزی - به استثنای مناطقی که در معرض فرسایش قرار دارند و در آنجا نمی توان ماشین‌های سنگین را بکار برد - طراحی کرده است. خانم کلوکنر گفته که این پیشنهاد مورد بررسی وزرای دیگر نیز قرار خواهد گرفت.حقیقت آن است که این رویکرد از ماه فوریه گذشته و با آغاز به کار دولت ائتلافی جدید آلمان آغاز شد. آن ها راهبردی موسوم به «کمینه رسانی سیستماتیک»را مطرح کرده و می کوشند به منظور محدودیت استفاده از گلایفوسیت، هدف نهایی خویش؛ یعنی پایان دادنِ هر چه سریع‌تر به مصرف این علف‌کش خطرناک را به تدریج تحقق بخشند. خبر خوش آنکه وزیر جدید محیط زیست آلمان، خانم اسوِنیا شولتسه هم از این پیشنهاد به عنوان قدم نخست در راه پایان دادن به مصرف گلایفوسیت استقبال و حمایت کرده است. از میان برداشتن این علف‌کش هدف کلیدی دوره فعالیت خانم شولتسه به عنوان وزیر است. او می گوید: «ما نیاز به خاتمه دادن کامل به استفاده از گلایفوسیت در این دوره قانونگذاری داریم. این سم خطرناک هر چیز سبزی را نابود و حشرات را از منابع غذایی شان محروم می کند». در ماه نوامبر گذشته، کریستیان اشمیت، وزیر پیشین کشاورزی آلمان و هم حزب خانم کلوکنر، با تصمیم غیرمترقبه خود در جانبداری از تمدید مجوز گلایفوسیت برای پنج سال آینده در اتحادیه اروپا، موجب برانگیختن خشم مخالفان تراریخته و دولت ائتلافی پیشین شد که در نهایت به برکناری وی انجامید. بنا به گزارش خبرگزاری رویترز، وِرنِر باومان، مدیر کمپانی بایر که در حال ادغام با شرکت مونسانتو است، گفته که مورد گلایفوسیت در اروپا بیش از اندازه جنبه سیاسی پیدا کرده و آلمان نیز بدون هیچ چارچوب مناسب در حال متوقف کردن استفاده از این علف‌کش هست! سخنان او به شدت آدمی را یاد سخنان عیسی کلانتری می‌اندازد که او هم مخالفان سیاست‌هایش در ترویج شتابناک محصولات دستکاری شده ژنتیکی را سیاسی خواند! خواننده عزیز روزنامه وزین قانون! همانطور که ملاحظه می کنید، در حالی‌که در یکی از قطب‌های بزرگ علمی و فنی جهان آشکارا دارد بر میزان کاربرد و ترویج محصولات دستکاری شده ژنتیکی مقاومت بیشتری رخ می دهد و وزرای کشاورزی و محیط زیست آلمان، پرچمدارِ این مبارزه هستند، در ایران برعکس و شوربختانه این متولیان کشاورزی و محیط زیست کشور هستند که در شمار حامیان صف نخست ترویج محصولات تراریخته قرار داشته و مخالفان خود را با ادبیاتی چون، احساساتی، نادان یا سیاسی می رانند! چرا؟ نگاه کنید به روحیه و وضعیت پرسنل، کارشناسان، کنشگران و پژوهشگرانِ دو حوزه منابع طبیعی و محیط زیست کشور؛ این همه حس یأس، سرخوردگی، انفعال و بی عملی برای چیست؟ چرا باید در شرح وظایف رییس جدید سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور مواردی از طریق وزیر جهاد کشاورزی دیکته شود که آشکارا با فلسفه و روح ایجاد نهاد متولی منابع طبیعی کشور در تضاد است؟ چرا می خواهیم قصه پرغصه اصرار بر سدسازی را درست پس از آنکه دنیا در سال ۱۹۸۰ میلادی متوجه خطاهای آشکار خویش شد و بیش از ۱۷۰۰ سد را تخریب کرد، دوباره در حوزه تراریخته تکرار کنیم؟

راستی چرا حسن روحانی صدای منتقدان خویش را در بخش منابع طبیعی و محیط زیست نمی شنود؟ همان‌هایی که اغلب در دو دوره انتخابات ریاست جمهوری یازدهم و دوازدهم با باورِ «تدبیر و امیدش» به او رای دادند!

هنوز هم البته سه سال فرصت برای جبران هست! نیست؟