ایران‌بوم

جمعیت این گونه به قدری شکننده شده که در سیاهه IUCN، وضعیت وخیمی نشان می‌دهد و به این دلیل، مدتی است که در زمره گونه های حفاظت شده قرار گرفته تا بلکه از خطر انقراض رهایی بیابد اما ظاهرا امید بستن به بقای این گونه، اشتباه است! این را می‌شود از تصاویری که از کشتار وسیع دراج منتشر می‌شود، حدس زد!

nike-dunk-low-coast-uncl | nike dunk destroyer pack for sale on youtube University Blue 555088 - 134 Release Eldership - floral nike dunks high top instagram - SBD

با تخریب زیستگاه ها و شکار بی رویه و آسان دراج، خوزستان باید به زودی خود را برای وداعی تلخ با یک گونه باارزش و کمیاب جانوری مهیا کند.

به گزارش «تابناک»، دُرّاج (یا "کبکنجی" یا "پور")، پرنده‌ای از زیرتیره کبکیان است که در لیست قرمز IUCN قرار دارد و از پرندگان حمایت شده ایران محسوب می‌شود؛ پرنده‌ای که که شکار آن در هر شرایط و فصلی ممنوع است اما اولین قربانی شکار مسلحانه در استان خوزستان به شمار می‌رود.

امیر سرخه فعال محیط زیست استان خوزستان در گفت‌و‌گو با «تابناک» دلیل عمده توجه شکارچیان به صید دراج را شکار آسان این پرنده دانست و گفت: دراج از اتومبیل هراسی ندارد و شکارچی به راحتی می‌تواند برای تیراندازی تا کمترین فاصله به آن نزدیک شود.

وی دومین روش رایج صید دراج خوزستان را شکار شبانه با استفاده از نورافکنِ تراکتور توسط شکارچیان کشاورز عنوان کرد و گفت: دراج در مقابل نور چراغ ساکت و بی‌حرکت می‌ماند که در این حالت با یک چوبدستی یا وسیله دیگر به آن ضرباتی وارد کرده و یا آن را بصورت زنده با دست می‌گیرند؛ روشی که منجر به صید بسیار زیاد این گونه نادر شده است. به گونه‌ای که در گذشته که جمعیت دراج در خوزستان به تعداد قابل توجهی می‌رسید، هر تراکتور در یک شب تا صد قطعه دراج هم شکار می‌کرد اما متأسفانه در حال حاضر از آن جمعیت بزرگ، تنها اندکی باقی مانده و بسیاری از زیستگاه‌ها، خالی از این پرنده شده‌اند که چنانچه این روند ادامه یابد، خوزستان باید برای همیشه با دراج وداع کند.

این فعال محیط زیست در ادامه با بیان اینکه تخریب آشیانه و تخم‌های دراج یا کشتن و آواره کردن جوجه‌های این پرنده توسط کشاورزان از دیگر عواملی است که نسل این گونه در باارزش جانوری را با خطر جدی انقراض روبرو ساخته، گفت: متاسفانه تبدیل بیشه زار‌ها و زمین‌های بایر به مزارع کشاورزی سبب شده این پرنده در خطر انقراض به ناچار برای تولید مثل به مزارع گندم و جو پناه بیاورد ولی متاسفانه همزمان با جوجه آوری دراج، این مزارع هم به مرحله برداشت می‌رسند و بسیاری از آشیانه‌ها با چرخ کمباین تخریب و تخمهای آن‌ها شکسته می‌شود، جوجه‌ها آواره می‌شوند و اگر آشیانه‌ها هم تخریب نشوند پرنده برای همیشه آن را ترک می‌کند.

سرخه با تاکید بر اینکه تخریب زیستگاه دراج و در نتیجه پناه آوردن این پرنده به مزارع، دلیل عمده کاهش جمعیت این گونه جانوری است، افزود: در حال حاضر جمعیتهای کوچکی که در سراسر استان از این پرنده به جا مانده در لابه‌لای اندک پوشش گیاهی باقی مانده و یا در مزارع نیشکر زندگی می‌کنند.

وی یادآور شد: دراج پرنده پر جنب و جوشی است و جهت استفاده از ریزسنگ‌ها که هضم غذا را برایش تسهیل می‌کنند به سمت جاده‌های بین مزارع نیشکر می‌آید که متاسفانه باعث می‌شود به سادگی در تیررس شکارچیانی قرار گیرد که با خودروی خود در این مزارع برای صید دراج جولان می‌دهند.

سرخه در پایان با انتقاد از عملکرد ضعیف سازمان حفاظت محیط زیست در حفاظت از این گونه در خطر انقراض گفت: از مسئولان سازمان حفاظت محیط زیست تقاضا می‌کنیم دست سودجویانی که در امنیت کامل از طریق انواع تخلفات صید و شکار امرار معاش می‌کنند را از محیط زیست استان خوزستان کوتاه کنند.