یادمان
سقف بلند‌ترین گنبد آجری جهان شوره بست
- يادمان
- زیر مجموعه: ديده‌بان یادگارهای فرهنگی و طبيعی ایران
- دوشنبه, 16 بهمن 1391 03:31
- آخرین به روز رسانی در دوشنبه, 16 بهمن 1391 03:31
- نمایش از دوشنبه, 16 بهمن 1391 03:31
- بازدید: 3539
دل سلطانیه شور می‌زند، سقف رواق این اثر جهانی به‌دلیل رطوبت بارندگی‌‌های اخیر، درحالی پررنگ تر شده و متخصصان میراث‌فرهنگی را نگران کرده که کارشناسان مرمت هم نسبت به وضعیت موجود اظهار نگرانی می‌کنند. سقف شوره بسته و نم و رطوبت در بنا دیده می‌شود.
991 - CN9671 - Blauw - Nike Air Max 1 By You Custom herenschoen - nike air max lays blue cheese commercial actor | nike shox agile for men sale in america today show - CQ4227 - Buy now Jordan AIR JORDAN XXXV - 004
خبرگزاری میراث‌فرهنگی ـ گروه میراث‌فرهنگی ـ زمستان که فرا می‌رسد گویی معضلات میراث‌فرهنگی هم دو چندان می‌شود. رطوبت و نم‌زدگی چون خوره به‌جان مهمترین آثار تاریخی ایران می‌افتد. معضلی که شیوع آن به اثری چون گنبد سلطانیه رسیده است. با این‌حال مسئولان از این اتفاق به‌عنوان رطوبت کنترل‌شده نام می‌برند.
به‌گزارش CHN، درحال‌حاضر نه‌تنها نشانه‌هایی از نم‌زدگی ناشی از باران در سقف گنبد مشاهده می‌شود که میزان رو به‌رشد یادگاری‌نویسی سبب شده که اثر جهانی سلطانیه وضعیت مناسبی را پشت سر نگذارد. این‌درحالی است که گنبد سلطانیه یکی از شاهکارهای معماری ایرانی ـ اسلامی محسوب می‌شود که شهره آن نه تنها در ایران که به خارج از مرزها هم رسیده است. اثری که در بیست نهمین اجلاس عمومی جهانی سازمان یونسکو در فهرست میراث جهانی جای گرفته است.
«سعید فلاح فر»، کارشناس پیشکسوت حوزه مرمت دررابطه با روند و چگونگی مرمت اثر جهانی گنبد سلطانیه به CHN می‌گوید: «اگر چه با تأویلی عامیانه از کندی عملیات مرمتی موافق نیستم، اما نمی‌توانم کندی عملیات مرمتی سلطانیه را نسبت به دوره‌های گذشته نادیده بگیرم. پانسمانی که در دوره مرمت تیم ایتالیایی انجام شده بود، سال‌ها پیش باز شد، اما همچنان عوارض رطوبت‌های نزولی در آن غم انگیز است».
به گفته کارشناسان،شوره و نم زدگی که در سقف رواق گنبد سلطانیه مشاهده می شود حکایت از رطوبت و بارندگی های اخیر دارد
وی معتقد است، «غلظت تغییر رنگ آجرها و گچبری آسیب دیده در زیر سقف هم حکایت از خطر بالقوه و بالفعل رطوبت دارد».
این‌درحالی‌است که گنبد سلطانیه بنایی است که بعد از سال‌ها توقف در روند ثبت آثار جهانی، با زحمت بسیار در این فهرست یونسکو به ثبت رسید. پروژه‌ای که با برگزاری همایشی تخصصی و استقبال از تمامی رویکردهای علمی و انتقادی قرار بود کارگاه، پایگاهی الگو و نمونه‌ای علمی از توان حفاظت و مرمت ایران در سطح جهانی باشد.
به‌گفته این کارشناس مرمت، گنبد سلطانیه روزگاری محل مطالعه و فعالیت تعداد بسیاری از مرمتگران خبره و محل آموزش دانشجویان علاقه‌مند بود. اما حالا نه‌تنها از آن هیجان خبری نیست که به نظرم بسیار مهجور واقع شده است.
یادگاری نویسیهای گنبد سلطانیه که گویی همزمان با ثبت جهانی آن باب شده است
هم‌اکنون، محوطه سازی گنبد سلطانیه با عجله و با رویکرد گردشگری انجام می‌شود و باستان‌شناسان و حفاظت‌گران، انتقاداتی در روند غیرعلمی حفاری‌ها و حفاظت خطوط باستانشناسی دارند. به‌گفته فلاح‌فر، شاید یادگاری نویسی بر دیواره‌های داخلی بنا به نظر آسیبی سطحی باشد، اما به وضوح نشان می‌دهد که عزم جدی برای حفاظت دقیق و کنترل گنبد سلطانیه وجود ندارد.
وی می‌افزاید: «در بازدیدی که چند روز پیش از این بنا داشتم غیر از بلیت فروش و نگهبان درب ورودی و فروشنده صنایع دستی، کسی نبود تا به سئوالات احتمالی من یا هر بازدیدکننده دیگری پاسخ بگوید. هیچ فرد مسئولی به استفاده از فلاش عکاسی اعتراض نمی‌کرد. به نظر می‌رسد نصب کاشی‌های بیرونی گنبد تمام خواسته‌های شعاری و تبلیغاتی مدیران میراث را برآورده کرده و حتی نگران چندین ماه حقوق معوقه پرسنل سلطانیه هم نیستند و این وضعیت مناسب بنایی که در فهرست آثار جهانی قرار گرفته نیست.»
یادگاری نویسیهایی که در گنبد سلطانیه مشاهده می‌شود به سال‌های دور بر نمی‌گردد و این معضل ضرورت رسیدگی و تمهیدات مسئولان را دوچندان می‌کند
با توجه به اهمیت بنای جهانی گنبد سلطانیه، حفاظت از بنا و جلوگیری از آسیب‌های سطحی و عمیق اولویت دو چندان را می‌طلبد و نیازمند آن‌است که با کیفیت بیشتری کنترل شود. در این میان حقوق معوقه پایگاه‌های ملی و جهانی ایران شرایط فعالیت کارمندان را کندتر کرده است. گفته می‌شود کارمندان پایگاه سلطانیه نیز 5 ماه است که هیچ حقوقی دریافت نکرده‌اند. این اتفاقی که وضعیت نابسامان پایگاه‌های ملی و جهانی را می‌تواند تشدید کند.
«مریم جلیلوند»
