ایران‌بوم

به گزارش خبرگزاری مهر و به نقل از میراث فرهنگی استان زنجان، شاید ۴۲۸ سال پیش که میر معصوم بکری سفیر فرهنگی اکبر شاه گورکانی راه دور و درازی را از هند به ایران پیمود و سنگ نوشته یادمانی از خود در سلطانیه به جا گذاشت فکرش را هم نمی‌کرد که بعد از این همه سال هنوز هم آن گنبد با کوله باری از هنر و خاطره پابرجا باشد و سنگ نوشته او نیز در فهرست آثار ملی مملکتی قرار گیرد که به وجود این بنای عظیم تاریخی افتخار می‌کنند.

حالا بنایی ۷۰۰ ساله که در جهان شهره است و مایه اعتبار و آبروی میراث فرهنگی و آثار تاریخی استان زنجان، سنگ نوشته‌ای در خود جای داده که در آن ۴۲۸ سال پیش چنین بر آن نوشته شده است: «دیدم چغدی نشسته در صبح پگاه / بر کنگره مقبره شروان شاه. فریاد کنان ز روی عبرت می‌گفت / کو آن همه حشمت و کجا آن همه جاه».

به تار یخ ۱۰۱۲ که نزد شاه اقلیم گیر شاه عباس از هند برسالت آمده بود اینجا رسید قایله وراقمه معصوم الترمذی اباوً السبزواری اماً و البکری موطناً و النامی تخلصاً. "

میر معصوم نویسنده، شاعر، خطاط و تاریخ نگار بزرگ دربار جلال الدین اکبر بود و «نامی» تخلص داشت.

او در زمان حضور در ایران در هر ۱۷۰ کیلومتر یک سنگ نوشته از خود به یادگار گذاشته که یک نمونه آن در هنگام عبور از سلطانیه باقی مانده است.

تمامی سنگ نوشته‌ها از نظر مضمون و محتوا شبیه به هم فقط در تاریخ تفاوت دارند و سنگ نوشته استان زنجان در تربت خانه گنبد سلطانیه نگهداری و در معرض تماشای بازدیدکنندگان است.

حالا بعد از ۴۲۸ سال فهرست آثار ملی ایران زمین نام این سنگ نوشته صفوی را نیز در خود جای داده است و نام میر معصوم بکری جاودانه شده است.