یادمان
از «جَد گندم» تا «نیشا»
- يادمان
- زیر مجموعه: ديدهبان یادگارهای فرهنگی و طبيعی ایران
- یکشنبه, 29 تیر 1393 18:31
- آخرین به روز رسانی در یکشنبه, 29 تیر 1393 18:31
- نمایش از یکشنبه, 29 تیر 1393 18:31
- بازدید: 2801
دیار کرمانشاهان یا همان سرزمین سنگ و آب دارای قدمت و پیشینهای بس عمیق به ژرفای دوران پیش از تاریخ دارد، پیشینهای که سیری کوتاه در آن میتواند ما را با واقعیتهای تاریخی بیشتر آشنا کند.
air-jordan-4-retro-cement-x-new-era-chicago-bulls-sneaker-hook-up-hat | Air Jordan Sneakers
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، استان تاریخی کرمانشاه مانند سایر نقاط کشور باستانی ایران آثاری از دورانهای مختلف تاریخی را در خود جای داده است، شواهد و مدارک باستان شناسان برجسته نشان میدهد این منطقه از اولین زیستگاههای انسان اولیه به شمار میرفته و یکی از مناطق جمعیتی کوهستانهای زاگرس بوده است و تمامی مراحل و ادوار زندگی انسان از عهد حجر تا دورههای تمدنی پیش از تاریخ و سپس تا تشکیل حکومتهای بزرگ، سیر تحول خود را در این منطقه طی کرده است.
دیار سنگ و آب جزو کهنترین مناطق به شمار میرود و کرمانشاهان از دیرباز دارای تمدن و فرهنگ درخشانی بوده است، به طوریکه آنرا یکی از نخستین مراکز پیدایی تمدن بشری دانستهاند که البته وجود محوطهها و غارهای پیش از تاریخ در این دیار مؤید این مطلب است.
علیرضا مرادی بیستونی، معاون میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان کرمانشاه، در این باره، در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) منطقه کرمانشاه، میگوید: حدود صد هزار سال پیش انسانهای نخستین (نئاندرتال) پدیدار شدند و سپس انسانهای که به هوموساپین معروف بودند که نژاد پس از او بودند حدود پنجاه هزار سال پیش در روی زمین پراکنده شدند که انسانهای کنونی از نسل او هستند و فسیلهای انسانهای عصر پارینه سنگی در مناطقی از کرمانشاهان یافت شده است که به نظر میرسد انسانهای نخستین خاورمیانه در دامنههای غربی زاگرس در ایران در کرمانشاهان می زیستهاند.
وی با اشاره به اینکه کاوشها و پژوهشهای مختلفی در محوطههای پیش از تاریخ استان کرمانشاه انجام شده، ادامه داد: از جمله قدیمی ترین آثاری که تا کنون از دوران پیش از تاریخ در فلات ایران بدست آمده، ابزار سنگی و از جمله یک تبر سنگی است که در اطراف کرمانشاه پیدا شده و حدود یکصد هزار سال قدمت دارد.
مرادی بیستونی خاطرنشان کرد: همچنین طی کاوشهایی که در غار شکارچیان بیستون انجام گرفته ابزارهایی به همراه بقایای استخوانهای انسان در لایههای غار کشف شده که استخوانها به انسان نخستین( نئاندرتال) نسبت داده شده است.
این باستان شناس در مورد زمان تقریبی پیدایش غار شکارچیان بیستون گفت: غار شکارچیان بیستون ظاهرا در خلال دوره یخچالی حدود 80 تا 100هزار سال پیش زیستگاه بشری بوده است.
او ادامه داد: پس از گذشت دوران جمع آوری غذا بشر به تدریج به رمز کشف نباتات و اهلی کردن حیوانات پی برد و این دوران جدید به اصطلاح باستان شناسی به نام استقرار در دهکدهها نامیده می شود. بر اساس یافتههای باستان شناسان در غارهای استان کرمانشاه این دیار جزء اولین مکانهایی بودند که به اهلی کردن حیوانات پرداخته اند.
مرادی بیستونی تصریح کرد: در این غارها بقایای استخوانهای انسان و اسب در عمق زمین یافت شده است. همچنین در منطقه دالاهو از توابع استان کرمانشاه که در قدیم شهری به نام کارینا وجود داشته، دانهای به نام« امر» یافت شده که محققان آن را جد گندم دانستهاند و این دلیلی است بر قدمت تاریخ و تمدن این سرزمین و اینکه ساکنان این منطقه جزء اولین منطق و انسانهایی بودهاند که به کشاورزی و دامپروری پرداختهاند و دورههای تمدنی را پشت سر گذاشته و وارد دورههای جدید تر همچون کشاورزی و شهرنشینی شدهاند.
معاون میراث فرهنگی استان کرمانشاه اظهارکرد: در گنج دره در فاصله هفت کیلومتری شهر هرسین که متعلق به 8500 تا 7000 سال قبل از میلاد است به خانههای شکیل و رنگ شده بر میخوریم و در تپه سراب کرمانشاه از عصر میان سنگی بخشی از عصر حجر حدود 6000 سال قبل از میلاد پیکره قدیمی ترین الهه زن به دست آمده است.
وی ادامه داد: در کرمانشاه جاده باستانی وجود دارد که در قدیم فلات ایران را به جلگه بین النهرین متصل کرده و در زمان مادها بابل را به پایتخت قدیمی هگمتانه مرتبط میساخته است. این راه در زمان سلوکیان وسیله اتصال سلوکیه به شهر صد دروازه(دامغان) بوده و در زمان ساسانیان شهر تیسفون را به کرمانشاه میپیوسته و امروز میان تهران و بغداد است.
مرادی بیستونی یادآور شد: دشت بزرگ کرمانشاه در عهد باستان به سبب اسبان خود مشهور بوده و به نام «نسا» یا «نیشا» خوانده می شده و آن نام اساطیری است که با آئین دیونیسوس توسط یونانیان به این منطقه انتقال یافته است.
این باستان شناس کرمانشاهی در پایان خاطرنشان کرد: کرمانشاه برای مردم فلات ایران به منزله کلید دنیای متمدن آن زمان محسوب می شده است.