ایران‌بوم

مدیرکل دفتر ثبت آثار تاریخی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری اعلام کرد: ثبت جهانی «فناوری بادگیرهای ایران» جزو اولویت‌های این سازمان بود که مقدمات تهیه‌ی پرونده‌ی آن انجام شده است.

JmksportShops , Chaussures, sacs et vêtements , Livraison Gratuite | Gucci, Cerchietto Gg Multicolor In Tela , Sb-roscoffShops

به گزارش خبرنگار بخش میراث فرهنگی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، ایران برای از دست ندادن سهمیه‌ی سال 2015 خود در فهرست معنوی میراث جهانی، از امروز تا 31 روز دیگر فرصت دارد،‌ تا پرونده‌ی اثر ناملموس مورد نظر خود را به یونسکو ارائه کند. تا ساعاتی پیش، چند گزینه برای انتخاب یکی از بهترین آثار ناملموس کشور رویِ میز دفتر ثبت آثار تاریخی بود، اما روابط عمومی این سازمان ناگهان به نقل از رییس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری - مسعود سلطانی‌فر - اعلام کرد که تکلیف سهمیه‌ی ایران برای سال 2015 میلادی مشخص شده است.

پس از اعلام این مطلب، خبرنگار ایسنا با مدیرکل دفتر ثبت آثار تاریخی در این‌باره گفت‌وگو کرد.

فرهاد نظری در این‌باره، با بیان این‌که برای سهمیه‌ی ایران در ثبت جهانی میراث معنوی سال 2015 سه گزینه‌ی «کمانچه»، «چوگان» و «بادگیرها» را در نظر داشتیم و بررسی‌هایی روی هر کدام از این موارد انجام داده بودیم،‌ اظهار کرد: براساس اعلام رییس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری - مسعود سلطانی‌فر - پرونده‌ی «فناوری بادگیرهای ایران» را برای ثبت در فهرست میراث جهانی به یونسکو می‌فرستیم.

او با بیان این‌که آخرین مهلت ایران برای ارسال پرونده‌ی سال 2015، دهم فروردین‌ماه 1393 (31 مارس 2014) است،‌ گفت: باید کلیات پرونده را تا تاریخ مشخص‌شده به یونسکو بفرستیم، اما می‌توانیم پس از ارسال، در صورت وجود نواقص، ویرایش‌هایی روی پرونده داشته باشیم.

نظری با تأکید بر این‌که پرونده‌ی «فناوری‌ بادگیرهای ایران» یک پرونده‌ی کاملا مجزا و منسجم است، تأکید کرد: پراکنش بادگیرها در کشور گسترده است، ولی در همه‌ی ایران، این اثر ناملموس را نداریم. بنابراین نسبت به ثبت این اثر در فهرست معنوی میراث جهانی بسیار امیدواریم.

وی همچنین در پاسخ به این پرسش که شورای ثبت چه کاری انجام می‌دهد تا تجربه‌ی ناکامی در ثبت جهانی پرونده‌ی «طب سنتی در ایران» تکرار نشود، گفت: این دو موضوع با یکدیگر متفاوت‌اند؛ محل پراکنش بادگیرها عمدتا بخش مرکزی ایران و حاشیه‌ی خلیج‌ فارس است و جایگاه و معماری آن در کشور مشخص است. بادگیر نماد تعامل انسان با طبیعت و خرد ایرانیان در استفاده از مواهب طبیعی را به‌خوبی نشان می‌دهد. در حالی که طب سنتی در هر بخش از کشور وجود داشت و گاهی علومی که برای آن استفاده می‌شد، یکسان بود و مشکل آن دربرگیری زیاد در سطح کشور بود که به‌طور کامل در پرونده به آن پرداخته نشده بود.

مدیرکل دفتر ثبت آثار تاریخی همچنین درباره‌ی اقدامات کشور امارات از یک سال پیش برای ثبت «بادگیر» در یونسکو، اظهار کرد: تا جایی که اطلاع داریم، آن کشور هنوز هیچ پرونده‌ای را با این عنوان به یونسکو ارائه نکرده است.

به گزارش ایسنا، در آخرین روزهای برگزاری اجلاس ثبت جهانی میراث معنوی در یونسکو در سال 2013 میلادی، مهدی حجت به‌عنوان معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری اعلام کرد که پرونده‌ی «آیین باران‌خواهی» با هدف بررسی در اجلاس 2014 به یونسکو ارائه شده است؛ این پرونده جزو مواردی است که در دولت پیشین در فهرست انتظار برای ثبت جهانی قرار گرفت، اما برخی کارشناسان ایرانی از نتیجه‌ی بررسی پرونده توسط کارشناسان یونسکو اظهار نگرانی کردند، چون معتقد بودند، این پرونده نیز مانند پرونده‌های «موسیقی اقوام ایرانی» و «طب سنتی در ایران» با مشکلاتی در تهیه مواجه است. لازم به یادآوری است که در تهیه و ارسال پرونده‌ی «موسیقی اقوام ایرانی» که در نهایت، ثبت جهانی آن به شکست انجامید، دیدگاه و اعمال نظر مستقیم رییس وقت سازمان میراث فرهنگی و گردشگری نقش داشته است. این موضوعی است که کارشناسان این حوزه بارها آن را اعلام و از شرایط حاکم بر سازمان در آن دوران گله کرده‌اند.