دوشنبه, 19ام فروردين

شما اینجا هستید: رویه نخست ایران پژوهی تیره‌های ایرانی

تیره‌های ایرانی

نگاه تاریخی به واژه‌های باستانی فرهنگ جغرافیای آذربایجان

«آستمال». از روستاهای کهن و باستانی دزمار شرقی 45 کیلومتری شمال غرب و رزقان و 120 کیلومتری شمال تبریز در میان کوه‌های سر به آسمان کشیده و پوشیده از جنگل سرسبز قراجه‌داغ قرار دارد. کلمه آستمال از واژگان باستان و قدیم فرهنگ جغرافیای قراجه‌داغ ایران زمین است.

بررسی روند جایگزینی زبان آذری کنونی به جای «‌‌آذری مادی»

برای شناخت دیرینه‌ی تاریخی آذربایجان و اطلاع از فرهنگ و تمدن و زبان مردم آن‌سامان، دانشمندان، باستان شناسان غربی، مورخان و جغرافی نویسان عرب و پژوهشگران و فرهیختگان نام آور ایرانی، از دیر باز تلاش جانانه و تحقیق درخور انجام داده‌اند که حاصل کار اینان، صدها کتاب و مقاله و سند تاریخی است.

هرجا كرد است، آنجا ايران است

دکتر میر مهرداد میرسنجری
در تاریخ کهن ایران زمین، کردستان با توجه به پیشینه غنی تاریخی فرهنگی ، بخشی پر اهمیت و انکارناپذیر از تاریخ کهن 8000 ساله سرزمین ایران ویج را تشکیل داده است. در این میان شکل گیری و استقرار حکومت نیمه مستقل اقلیم کردستان در شمال عراق از دیدگاه ژئو پلتیک وسیاست های راهبردی بلند مدت منطقه ای از اهمیت بسیاری برای ایرانیان برخوردار است چرا که همجواری ایران با برادران هم خون ایرانیان به جای دشمنان غیر ایرانی، همچون گذشته های دور تاریخی، تعاملی دوسویه را می تواند رقم زند.

آذربایجان و دین و زبان آن

یکی از پیچیده‌ترین مفاهیم علوم اجتماعی هویت است. شناخت دقیق این مفهوم در پویایی جامعه نقش اساسی دارد. از این جهت شناخت عناصر سازنده آن اهمیت می‌یابد.

پیشینه، زبان و فرهنگ آذربایجان از زبان خودی و بیگانه

سرزمین آذربایجان از دیرباز حوادثی تلخ و شیرین فراروی تاریخ خود داشته است. گاه حمله‎ی مغول را خنثی کرده و زمانی ایلغار عثمانیان را، روزگاری هجوم روس‎های تزاری را از سر گذرانده، و روزی دیگر با همت والای مردم غیرتمند و غیورش نهضت مشروطیت را پدید آورده و زمانی نیز به نیرنگ کج‎اندیشان گرفتار آمده، اما در این فراز و فرود همیشه استوار و سرافراز از موج خیز حوادث با افتخار و احتشام سربرآورده است.

ملاحظاتی دربارۀ زبان محاوره آذربایجان

بن‌تان، در مراجعت به اروپا، آخرین نامه‌اش را در ماه نوامبر 1807 [آبان 1186 خورشیدی] نوشته و در آن از ورود عباس میرزا به تبریز، مراسم جشن و سرور مردم یاد کرده و در قسمتی از گزارش‌های خود آورده است.

در همین زمینه